تبلیغ شماره 1
بازگشت به پورتال مرکزی
مفاهیم نظری گزارشگری مالی بخش عمومی، اهداف گزارشگری مالی
تاریخ ثبت: 1395/06/29
تعداد مطالعه: 1595
تعداد دریافت: 133
حجم فایل : 152.48 KB
گروه: حسابداری دولتی
دریافت فایل:

 

 

 

 

 

 

 
 

 

امیر حیدری |   1395/08/09 14:23:16   |
2     0
با سلام وقت بخیر
مجموعه کاملی از منابع درس حسابداری دولتی در این دوره ارائه شده وباتوجه به اینکه در سال 1395 حسابداری تعهدی در حال اجرا است این منابع میتواند کمک شایانی به دوستان در این زمینه بکند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
hayati |   1395/08/15 20:58:30   |
2     0
با سلام
ضمن تشکر از زحمات مدیریت سایت بدلیل تلاش برای مجموعه فراهم شده
در ذیل برخی از موارد قانونی مرتبط بامفاهیم نظری گزارشگری مالی بخش عمومی اهداف گزارشگری مالی جهت استفاده دوستان ارسال می گردد.
بند (7)اهداف گزارشگری مالی: طبق قانون محاسبات عمومی آخرین مهلت تهیه و ارائه صورتحساب دریافت و پرداخت نهایی موضوع ماده (95) قانون محاسبات عمومی کشور پایان مردادماه سال بعد خواهد بود.
همچنین وفق ماده 100 قانون محاسبات عمومی کلیه مؤسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی موضوع ماده 5 این قانون مکلفند صورتحساب دریافت و پرداخت سالانه خود اعم از‌اعتبارات جاری و یا طرحهای عمرانی (‌اعتبارات سرمایه‌گذاری ثابت)، مطابق دستورالعملی که از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه و ابلاغ‌خواهد شد تنظیم و پس از تصویب مراجع قانونی ذیربط حداکثر تا پایان شهریور ماه
ومجامع عمومی شرکتهای دولتی مکلفند ظرف شش ماه پس از پایان سال مالی ترازنامه و حساب سود و زیان (‌شامل عملیات جاری و‌طرحهای عمرانی) شرکت را رسیدگی و تصویب نمایند. وطبق ‌ماده 133 - در صورتی که پس از تشکیل مجامع عمومی ترازنامه و حساب سود و زیان شرکتهای دولتی به دلائل موجهی قابل تصویب نباشد،‌مجامع عمومی مکلفند هیأت مدیره یا هیأت عامل شرکت را حسب مورد موظف نمایند در مهلتی که تعیین می‌شود نسبت به رفع ایرادات و اشکالات‌اقدام نمایند و مجدداً ترتیب تشکیل مجمع عمومی را برای تصویب ترازنامه و حساب سود و زیان بدهند، در هر حال ترازنامه و حساب سود و زیان هر‌سال مالی شرکت‌های دولتی باید حداکثر تا پایان آذر ماه سال بعد به تصویب مجامع عمومی آنها رسیده باشد.




 پاسخ 
دیدگاه کاربران
hayati |   1395/08/15 21:08:35   |
4     0
بند (17) مفاهیم نظری گزارشگری مالی بخش عمومی اهداف گزارشگری مالی
وفق ماده (1) قانون محاسبات عمومی بودجه کل کشور برنامه مالی دولت است که برای یک سال مالی تهیه و حاوی پیش‌بینی درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار و برآورد هزینه‌ها‌برای انجام عملیاتی که منجر به نیل سیاستها و هدفهای قانونی می‌شود، بوده و از سه قسمت به شرح زیر تشکیل می‌شود:

1 - بودجه عمومی دولت که شامل اجزاء زیر است:

‌الف - پیش‌بینی دریافتها و منابع تأمین اعتبار که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم در سال مالی قانون بودجه به وسیله دستگاه‌ها از طریق حسابهای‌خزانه‌داری کل اخذ می‌گردد.

ب - پیش‌بینی پرداختهایی که از محل درآمدهای عمومی و یا اختصاصی برای اعتبارات جاری عمرانی و اختصاصی دستگاههای اجرایی می‌تواند‌در سال مالی مربوط انجام گردد.

2 - بودجه شرکتهای دولتی و بانکها شامل پیش‌بینی درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار.

3 - بودجه مؤسساتی که تحت عنوانی غیر از عناوین فوق در بودجه کل کشور منظور می‌شود.


 پاسخ 
دیدگاه کاربران
hayati |   1395/08/15 21:11:44   |
3     0
در بند (18) مفاهیم نظری گزارشگری مالی بخش عمومی اهداف گزارشگری مالی تعریف سازمانهای مردم نهاد و یا NGO ها عبارتند از:
الف) سازمانی با شخصیت حقوقی مستقل، غیر دولتی، غیر انتفاعی و غیر سیاسی است که برای انجام فعالیت داوطلبانه با گرایش فرهنگی، اجتماعی، مذهبی، بشردوستانه و بر اساس قانونمندی و اساسنامه مدون، رعایت چارچوب قوانین موضوعه کشور و مفاد آیین نامه های اجرایی آن فعالیت می کند.

ب) تعریف ۲) NGO یک سازمان غیردولتی و غیرانتفاعی است. نه وابسته به دولت است و نه اثری از حاکمیت درون آن پیدا می‏شود. نه بودجه‏ای از دولت به صورت رسمی می‏گیرد ولی دارای اساسنامه مدون است و تشکیلاتش از قبل ثبت شده. یکی از مهمترین خصوصیات NGO داوطلبانه بودن آن است که با توجه به نیاز جامعه ایجاد می‏شود. چند نفر دور هم جمع می‏شوند و به این نتیجه می‏رسند که به طور مثال با مصرف یا پخش مواد مخدر به صورت داوطلبانه و خودجوش مبارزه کنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
hayati |   1395/08/15 21:22:33   |
2     0
بند (19) و (35)
وفق ماده 218 قانون برنامه پنجساله پنجم کلیه شرکتهای دولتی موضوع ماده (4) قانون مدیریت خدمات کشوری که فهرست آنها توسط دولت تعیین می‌شود و نیز شرکتهای پذیرفته‌شده در بورس مکلفند از سال دوم برنامه و حداقل یک بار تا پایان برنامه از طریق سازمان حسابرسی و یا مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران حسب مورد در جهت افزایش صرفه اقتصادی، کارآیی و اثربخشی فعالیت شرکتها و افزایش قابلیت اعتماد گزارشهای مالی نسبت به انجام حسابرسی عملیاتی اقدام نمایند. هیأت مدیره این شرکتها مسؤولیت اجرای این بند را به عهده دارند
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
غلامرضا شیبانی دهج |   1395/08/15 23:23:33   |
0     0
هدف اساسی گزارشگری مالی در بخش عمومی، کمک به این بخش برای ایفای وظیفه
پاسخگویی در مقابل ملت است . در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حق حاکمیت
ملت از جایگاه ویژه ای برخوردار است . طبق اصل 56 قانون اساسی، ”حاکمیت مطلق بر
جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خ ویش حاکم
ساخته است .“ اشخاصی که به موجب قانون توسط مردم به عنوان وکیل برای اداره جامعه
انتخاب می شوند باید در برابر آنان پاسخگو باشند .و تفاوت اساسی بخش عمومی با بخش خصوصی مربوط به اهداف این دو بخش است . هدف اساسی بخش خصوصی در فعالیت های اقتصادی کسب سود است در حالی که در بخش عمومی ارائه خدمات عمومی به مردم است .
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا پوریادگاری |   1395/10/08 15:16:41   |
هدف گزارشگری مالی، انتقال اطلاعات به استفاده‌کنندگان است. گزارشهای مالی شامل کلیه گزارشهایی است که حاوی اطلاعات مالی باشد. علی‌رغم وجود اطلاعات زیاد در گزارشهای مالی، این گزارشها تنها منبع اطلاعاتی درخصوص واحدهای بخش عمومی نیست و در بسیاری از موارد استفاده‌کنندگان جهت تأمین نیازهای اطلاعاتی خود از سایر منابع نیز استفاده می‌کنند.
نفیسه شعله ور |   1395/08/16 19:08:57   |
0     0
در مورد دارایی ها شباهتی که بین بخش خصوصی و عمومی وجود دارد این است که منافع دارایی ها بیش از مخارج ان است ، اما تفاوتی که وجود دارد این است که در بخش خصوصی منافع اقتصادی دارایی ها در قالب جریان های نقدی ورودی اندازه گیری می شود و همچنین دارایی تحصیل نمی شود اما در بخش عمومی منافع مورد انتظار از طریق ارایه خدمات محقق می شود نه از طریق جریان های نقدی وروردی
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حیدری |   1395/08/18 10:04:32   |
0     0
تفاوت ویژیگی کیفی بخش عمومی وبخش خصوصی
1- در مربوط بودن (انتخاب خاصه)
2-قابل فهم بودن(ادغام و طبقه بندی و....)
3- قابل مقایسه بودن (افشا وثبات رویه)
4- به موقع بودن |
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا پوریادگاری |   1395/10/08 01:03:27   |
باسلام
جالب و خلاصه قشنگی است.
محدثه السادات میراحمدی |   1395/08/18 11:10:14   |
0     0
گزارشگری مالی باید از یک سو به دولت کمک کند تا مسئولیت پاسخگویی عمومی خود را ایفا کند و از سوی دیگر استفاده کنندگان راقادر سازد تا نحوه انجام مسئولیت مذکور را ارزیابی نمایند و در تصمیم گیری به آن ها کمک کند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حسین قدیریان ابرقویی |   1395/08/18 12:16:50   |
0     1
این باور وجود دارد که هر قدر کیفیت گزارش‌های مالی افزایش یابد و از استانداردها و ضوابط معتبرتری در تهیه و ارائه گزارش‌ها استفاده شود، ریسک اطلاعات کاهش خواهد یافت. استانداردهای حسابداری در راستای هدف بالا بردن کیفیت اطلاعات حسابداری و ایفای نقش اطلاع رسانی حسابداری به گونه ای مطلوب، تدوین می‌شوند. با این وجود همواره این دغدغه وجود دارد که علی رغم تلاش‌های صورت گرفته در راستای تدوین استانداردها هنوز گزارش گری مالی با اهداف مورد نظر استانداردها فاصله دارد. در این تحقیق ضمن مروری کوتاه بر مفهوم کیفیت گزارشگری مالی، اهداف آن از دیدگاه استاندارد‏ها، چگونگی به‌کارگیری استانداردها در عمل، نارسایی‌های گزارشگری در ایران و گذار از استانداردهای ملی به استانداردهای بین‌المللی، به مواردی از تحقیقات انجام شده در خصوص به‌کارگیری استانداردهای ملی پرداخته خواهد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
hayati |   1395/08/21 13:21:45   |
2     0
برای مدیران 2 نوع مسئولیت پاسخگویی متصور است : مسئولیت پاسخگویی مالی و مسئولیت پاسخگویی عملیاتی
مسئولیت پاسخگویی مالی
این مسئولیت بر رعایت قوانین و مقررات و محدودیتهای حاکم بر تحصیل و مصرف منابع مالی عمومی تاکید
دارد.علاوه بر این، حفظ و حراست از داراییها و اعمال نظارت های مالی با هدف جلوگیری از هرگونه سوء استفاده و تقلب نیز در حوزه مسئولیت پاسخگویی مالی قرار میگیرد
مسئولیت پاسخگویی عملیاتی
مسئولیت پاسخگویی عملیاتی، مقامات اجرایی را ملزم میکند که از طریق گزارش هایی شهروندان و نمایندگان
قانونی آنها را در مورد میزان دستیابی به اهداف عملیاتی از قبل تعیین شده و مصوب و اثربخشی این عملیات
آگاه کند. مسئولیت پاسخگویی عملیاتی به جای اینکه صرفاً بر ورودیها شامل تحصیل و مصرف منابع مالی
تاکید کند بر کارایی و اثربخشی مصرف منابع برای اهداف مصوب تاکید میکند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
hayati |   1395/08/21 13:22:43   |
1     0
نکات کلیدی حاکم بر مسئولیت پاسخگویی مالی به شرح موارد اشاره شده در اصول مشروحه زیر از قانون
اساسی جمهوری اسلامی ایران قابل استخراج است:
- اصل 51 بر وضع مالیات به موجب قانون تاکید دارد.
اصل 52 بر تنظیم بودجه توسط دولت و تقدیم آن به مجلس شورای اسلامی برای تصویب تاکید میکند.
- اصل 53 بر تمرکز دریافتها در خزانه و پرداخت مخارج در حدود اعتبارات مصوب و به موجب قانون تاکید
میکند.
- اصل 55 نیز بر نکات مهمی شامل موارد ذیل تاکید کرده است:
الف) هیچ هزینه ای از اعتبار مصوب تجاوز نکند.
ب) هر وجهی در محل خود به مصرف برسد.
ج) گزارش تفریغ بودجه تنظیم و در اختیار عموم مردم قرار گیرد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا پوریادگاری |   1395/10/08 01:08:17   |
حسابداری و گزارشگری مالی دولتی ایران را می توان از دو جنبه کلی، شامل مبانی نظری و روشهای اجرایی به بحث گذاشت. قسمت اول که دارای جنبه های نظری است از دو بخش هدف‌ها و مفاهیم بنیادی تشکیل می شود که عملیات اجرایی حسابداری و گزارشگری مالی دولت بر پایه آن استوار است.

هدف‌ها: هدف‌های نظام حسابداری و گزارشگری مالی دولتی ایران را می توان از تجزیه و تحلیل اصول 53و54و55 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران استخراج کرد.
محمد خالق |   1395/08/21 21:27:26   |
1     0
بودجه شناخته‌شده‌ترین برنامه مالی دولت است که به صورت بسیار گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. بودجه، ابزاری مهم برای توافق درباره اهداف و تخصیص منابع بین اولویتهای گوناگون است و سیستمی برای کنترل مخارج فراهم می‌آورد. بودجه همچنین اطلاعات مورد نیاز برای ارزیابی آثار اقتصادی سیاستهای مالی دولت را ارائه می‌کند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محمد خالق |   1395/08/21 21:29:22   |
1     0
استفاده‌کنندگان به ویژه مراجع قانونگذاری، به اطلاعاتی درخصوص کیفیت، کمیت و بهای ارائه خدمات توسط واحدهای بخش عمومی نیاز دارند. این اطلاعات، همراه با سایر اطلاعات به‌ دست آمده، به استفاده‌کنندگان در ارزیابی کارآیی، اثربخشی و صرفه اقتصادی فعالیتهای بخش عمومی کمک می‌کند و می‌تواند مبنایی برای تصمیمات تأمین مالی و رأی دهی فراهم کند
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
farzaneh askari |   1395/08/22 22:56:40   |
2     0
هدف گزارشگری مالی، انتقال اطلاعات به استفاده‌کنندگان می باشد .گزارشهای مالی شامل گزارشهایی است که حاوی اطلاعات مالی باشد.
این گزارشها تنها منبع اطلاعاتی درخصوص واحدهای بخش عمومی نیست و در بسیاری از موارد استفاده‌کنندگان جهت تأمین نیازهای اطلاعاتی خود از سایر منابع نیز استفاده می‌کنند.
دامنه کاربرد :
این واحدها شامل وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی و سایر واحدهایی است که استفاده از گزارشگری مالی واحدهای انتفاعی برای آنها مناسب نیست.
گزارش مالی :
گزارش مالی علاوه بر صورتهای مالی شامل اطلاعات مکمل می‌باشد که دربرگیرنده اطلاعات مالی مبتنی ‌بر داده‌های تهیه شده حسابداری مالی می‌باشد .
صورت های مالی :
گزارشی است که برای ارائه اطلاعات در مورد وضعیت مالی و عملکرد مالی واحد گزارشگر تهیه می شود .
تفاوت ویژگی های محیط گزارشگری مالی بخش عمومی با خصوصی :
هدف اساسی بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی، دستیابی به سود است که سود خالص و سود هر سهم نتیجه عملکرد را تا حد زیادی نشان می‌دهد.
اما در بخش عمومی، هدف اصلی، ارائه خدمات عمومی به مردم است. و تعیین شاخصهای کمی عملکرد در بخش عمومی مشکل می‌باشد.
تفکیک قوا :
طبق اصل 57 قانون اساسی قوای حاکم به قوه مجریه، قوه قضائیه و قوه مقننه زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت تفکیک شده است.
مسئولیت تامین امنیت و رفاه عمومی :
مهم‌ترین مسئولیت دولت تامین امنیت و رفاه عمومی است . اتخاذ تصمیمات صرفاً برمبنای تحلیل هزینه- فایده مالی نیست.
ماهیت فرآیند سیاسی :
شهروندان برای دستیابی به این هدف به تشکیلات گروهی روی می‌آورند.
طبعاً گروههای بزرگ توانایی تأثیرگذاری بیشتری دارند، هر چند پراکندگی منافع، سازماندهی آنها را دشوار می‌سازد.
ساختار تأمین منابع مالی :
طبق اصل 45 قانون اساسی انفال و ثروتهای عمومی در اختیار حکومت است.
دولت برای دسترسی به سایر منابع مالی و تأمین وجوه می‌تواند مالیات اخذ کند، وام بگیرد و پول منتشر کند .
مسئولیت در برابر رسانه‌های عمومی :
با توجه به اصل 24 قانون اساسی مبنی بر آزادی نشریات و مطبوعات رسانه‌های عمومی می توانند بر فعالیتهای دولت نظارت داشته باشند .
اهمیت بودجه :
بودجه، ابزاری مهم برای توافق درباره اهداف و تخصیص منابع بین اولویتهای گوناگون است و سیستمی برای کنترل مخارج فراهم می‌آورد .
مجلس شورای اسلامی :
به موجب اصل 76 قانون اساسی ، حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور به عهده مجلس شورای اسلامی است که متشکل از نمایندگان مردم است که با رأی مستقیم آنها انتخاب می‌شوند .
رهبر :
رهبر مسئول نظارت بر حسن اجرای سیاستهای کلی نظام است. رئیس جمهور در برابر رهبر مسئول است و باید اطلاعات لازم درباره عملکرد دولت را به ایشان ارائه کند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
علی ناصریان اصل |   1395/08/24 22:24:42   |
3     0
هدف اساسی گزارشگری مالی در بخش عمومی پاسخگویی در برابر ملت است و مسئولین بخش عمومی باید وظایف خود را به گونی کارا،اثربخشی و رعایت صرفه اقتصادی انجام دهد. تا اسفاده کنندگان بخش عمومی که شهروندان ( رسانه های عمومی،سازمانهای مردم نهاد،مراکزپژوهشی) ، شوراها، مجلس شورای اسلامی، رهبر و مقامات اجرایی به نحو مناسب بتوانند از این گزارشها بهره برداری کنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا کافی |   1395/08/29 22:24:43   |
0     0
گزارشگری مالی از مهم‌ترین ابزارهایی است که به مسئولین بخش عمومی به خصوص رئیس جمهور کمک می‌کند تا بتواند نحوه ایفای وظایف خود را به ویژه در زمینه تأمین منابع عمومی و مصارف آن برای خدمت‌رسانی به گونه‌ای کارا، اثربخش و با رعایت صرفه اقتصادی نشان دهد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا کافی |   1395/08/29 22:29:16   |
0     0
هدف گزارشگری مالی، انتقال اطلاعات به استفاده‌کنندگان است. گزارشهای مالی شامل کلیه گزارشهایی است که حاوی اطلاعات مالی باشد. علی‌رغم وجود اطلاعات زیاد در گزارشهای مالی، این گزارشها تنها منبع اطلاعاتی درخصوص واحدهای بخش عمومی نیست و در بسیاری از موارد استفاده‌کنندگان جهت تأمین نیازهای اطلاعاتی خود از سایر منابع نیز استفاده می‌کنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا پوریادگاری |   1395/10/08 15:12:20   |
هدف گزارشگری مالی، انتقال اطلاعات به استفاده‌کنندگان است. گزارشهای مالی شامل کلیه گزارشهایی است که حاوی اطلاعات مالی باشد. علی‌رغم وجود اطلاعات زیاد در گزارشهای مالی، این گزارشها تنها منبع اطلاعاتی درخصوص واحدهای بخش عمومی نیست و در بسیاری از موارد استفاده‌کنندگان جهت تأمین نیازهای اطلاعاتی خود از سایر منابع نیز استفاده می‌کنند.
رضا کافی |   1395/08/29 22:33:33   |
1     0
بودجه شناخته‌شده‌ترین برنامه مالی دولت است که به صورت بسیار گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. بودجه، ابزاری مهم برای توافق درباره اهداف و تخصیص منابع بین اولویتهای گوناگون است و سیستمی برای کنترل مخارج فراهم می‌آورد. بودجه همچنین اطلاعات مورد نیاز برای ارزیابی آثار اقتصادی سیاستهای مالی دولت را ارائه می‌کند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا کافی |   1395/08/29 22:39:08   |
1     0
طبق اصل 55 قانون اساسی، هیچ هزینه‌ای نباید از اعتبارات مصوب تجاوز کند و هر وجهی باید در محل خود به مصرف برسد. اطلاعات مربوط به اجرای این اصل از طریق گزارشهای مالی دستگاههای اجرایی و نهایتاً گزارش تفریغ بودجه ارائه می‌گردد. اطلاعات مربوط به عملکرد بودجه، استفاده‌کنندگان را کمک می‌کند تا در سیاست‌گذاریهای آینده و تخصیص منابع با آگاهی کافی عمل کنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا کافی |   1395/08/29 22:44:04   |
0     0
گزارشگری مالی باید از یک سو به دولت کمک کند تا مسئولیت پاسخگویی عمومی خود را ایفا کند و از سوی دیگر استفاده‌کنندگان را قادر سازد تا نحوه انجام مسئولیت مذکور را ارزیابی نمایند و در تصمیم‌گیری به آنها کمک کند. ارائه اطلاعات زیر برای دستیابی به این هدف ضرورت دارد:
الف. اطلاعاتی درخصوص کفایت منابع هر سال برای مصارف همان سال.
ب . اطلاعاتی درخصوص اینکه آیا کسب منابع مالی و همچنین مصرف آن طبق بودجه مصوب سالانه و سایر قوانین و مقررات مربوط صورت گرفته است یا خیر.
پ . اطلاعات لازم برای ارزیابی نتایج حاصل از عملیات سالانه واحد گزارشگر شامل نحوه تأمین منابع و نقدینگی و مصارف آن برای فعالیتهای مختلف.
ت . اطلاعات لازم برای ارزیابی توانایی واحد گزارشگر در تأمین کالاها و ارائه خدمات
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا کافی |   1395/08/29 22:46:56   |
1     0
استفاده‌کنندگان گزارشهای مالی بخش عمومی، متنوع می¬باشند و نیازهای اطلاعاتی متفاوتی دارند. در نتیجه تهیه گزارشهایی که تمام نیازهای اطلاعاتی استفاده‌کنندگان را تأمین نماید، غیرممکن است. از این رو، نوع و میزان اطلاعات ارائه شده در گزارشهای مالی با مقاصد عمومی باید برمبنای نیازهای مشترک استفاده‌کنندگان باشد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
وحید ابولی پناه رحیم ابادى |   1395/09/02 10:38:55   |
0     0
گزارشگری مالی دولتی در واقع مرکز ثقل پاسخگویی دولت و پاسخ خواهی مردم از دولت است و مردم از طریق نظام گزارشگری مالی کارآمد، قادر خواهند بود که از چگونگی ارائه خدمات ، نحوه مصرف منابع ، استفاده و نگهداری اموال و دارایی ها، آگاه گردند و عملکرد مسئولین را مورد ارزیابی قرار دهند.
نتایج این تحقیق نشان می دهد که از مسائل و مشکلات موجود در زمینه گزارشگری مالی می توان از عدم قدرت پاسخگویی سریع و به موقع، به نیازهای اطلاعاتی مشتریان، وجود قوانین و مقررات متعدد و نبود پاسخگویی که مفهومی کردن آن نیازمند اطلاعات قابل اتکا، قابل فهم، صحیح و به موقع برای استفاده کنندگان می باشد و نیز عدم گزارشگری مالی شفاف، چیزی که شهروندان از مردم سالاری در سطح دولتی انتظار دارند، نام برد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
امین |   1395/09/21 00:25:23   |
0     0
در بخش عمومی همانند بخش خصوصی، انتظار می‌رود که منافع داراییها بیش از مخارج آن باشد. در بخش خصوصی، منافع اقتصادی دارایی مشخص است و در قالب جریانهای نقدی ورودی اندازه‌گیری می‌شود. همچنین داراییها تحصیل نمی‌شود مگر آنکه انتظار رود ارزش فعلی جریانهای نقدی ورودی آتی آن بیش از مخارج تحصیل و نگهداری آن باشد. در بخش عمومی معمولاً این ترتیب وجود ندارد و منافع مورد انتظار اغلب نه از طریق جریانهای نقدی ورودی، بلکه از طریق ارائه خدمات محقق می‌شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
امین |   1395/09/21 00:30:45   |
0     0
محتوای عمومی گزارشگری مالی:
الف. اطلاعاتی درخصوص کفایت منابع هر سال برای مصارف همان سال.
ب . اطلاعاتی درخصوص اینکه آیا کسب منابع مالی و همچنین مصرف آن طبق بودجه مصوب سالانه و سایر قوانین و مقررات مربوط صورت گرفته است یا خیر.
پ . اطلاعات لازم برای ارزیابی نتایج حاصل از عملیات سالانه واحد گزارشگر شامل نحوه تأمین منابع و نقدینگی و مصارف آن برای فعالیتهای مختلف.
ت . اطلاعات لازم برای ارزیابی توانایی واحد گزارشگر در تأمین کالاها و ارائه خدمات و همچنین قدرت ایفای تعهدات در سررسید.

 پاسخ 
دیدگاه کاربران
امین |   1395/09/21 00:40:15   |
0     0
در گزارشگری مالی، تجزیه و تحلیل هزینه- فایده باید مدنظر قرار گیرد.

فرایند تحلیل هزینه-فایده یا تحلیل فایده-هزینه روشی نظام‌مند برای تخمین زدن نقاط قوت و ضعف گزینه هایی است که معاملات، فعالیت‌ها یا ملزومات کارکردی یک کسب و کار را برآورده می‌کنند. این روش تکنیکی است که برای تعیین گزینه‌هایی به کار می‌رود که از لحاظ صرفه جویی در کار، زمان و هزینه بهترین مزایا را ارائه دهند. این تحلیل، همچنین به عنوان فرایندی نظام مند برای محاسبه و مقایسهٔ مزایا و هزینه‌های یک پروژه، تصمیم یا سیاست دولتی تعریف شده است.
به طور کلی، تحلیل هزینه-فایده دو مقصود دارد:
1-تعیین این که سرمایه‌گذاری/ تصمیم بی عیب هست یا نه (توجیه/ امکان‌پذیری)،
2-برای تعیین مبنایی برای مقایسهٔ پروژه‌ها. این روش شامل مقایسهٔ هزینهٔ هر گزینه در برابر فایده‌های انتظاری کل است، تا دیده شود که آیا فایده‌ها بر هزینه‌ها می‌چربد، و به چه مقدار.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
الناز جعفرزاده |   1395/09/22 08:58:08   |
0     0
. استفادهکنندگان گزارشهای مالی بخش عمـومی، متنـوع مـیباشـند و نیازهـای اطلاعـاتی
متفاوتی دارند. در نتیجه تهیه گزارشهایی که تمام نیازهای اطلاعـاتی اسـتفادهکننـدگان را
تــأمین نمایــد، غیــرممکن اســت. از ایــن رو، نــوع و میــزان اطلاعــات ارائــه شــده
در گزارشهای مالی با مقاصد عمومی باید برمبنای نیازهای مشترک استفادهکنندگان باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجیدی نژاد |   1395/10/07 18:55:15   |
0     0
ارزیابی وضعیت مالی و عملکرد مالی
. گزارشهای مالی، به منظور ارزیابی وضعیت مـالی و عملکـرد مـالی مـورد اسـتفاده واقـع میشود. این گزارشها به ارزیابی توانایی دولت در ارائه خدمات و ایفای به موقع تعهـدات کمک میکند. ارزیابی نتایج عملیات دوره جاری و مقایسه آن با دورههای قبل، اطلاعـات سودمندی را برای استفادهکنندگان فراهم میسازد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجیدی نژاد |   1395/10/07 19:14:29   |
0     0
محدودیت های گزارشگری مالی :
1- گزارشهای مالی با مقاصد عمومی فراهم کننده تمام اطلاعات لازم برای استفاده کنندگان نیست و آنها از سایر منابع اطلاعاتی برای ارزیابی دولت استفاده میکنند
2- تنوع در استفاده کنندگان و نیازهای اطلاعاتی متفاوت .
3- صورتهای مالی با مقاصد عمومی عموماً منعکس کننده اطلاعات مالی درخصوص
آثار مالی معاملات و سایر رویدادهای گذشته است .
4-در فرایند گزارشگری مالی، تجزیه و تحلیل هزینه- فایده باید مدنظر قرار گیرد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
سید یوسف حسینی |   1395/10/08 09:01:05   |
0     0
هدف اساسی گزارشگری مالی در بخش عمومی کمک به این بخش برای ایفای وظیفه پاسخگویی در مقابل ملت و انتقال اطلاعات به استفاده کنندگان است
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
سید یوسف حسینی |   1395/10/08 09:09:37   |
0     0
منابع عمومی از جمله درآمد نفت و مالیات از طریق دستگاههای اجرایی برای ارائه خدمات عمومی مانند آموزش ، بهداشت ، زیر ساختها و امنیت ملی مصرف می شود
دامنه کاربرد این بیانیه برای گزارشگری واحدهای غیر انتفاعی بخش عمومی شامل وزارتخانه ها ، موسسات دولتی و سایر واحدهای که استفاده از گزارشگری مالی واحد هایانتفاعی برای آنها مناسب نیست میباشد
تعریف گزارشگری مالی در بر گیرندهاطلاعات مالی مبتنی بر داده های تهیه شده توسط سیستم حسابداری مالی می باشد
تفاوت اساسی بخش عمومی با بخش خصوصیمربوط به اهداف این دو بخش می باشد که بخش خصوصی هدف آن سود خالص و بخش عمومی ارائه خدمات عمومی به مردم است
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا پوریادگاری |   1395/10/08 15:11:31   |
0     0
هدف اساسی گزارشگری مالی در بخش عمومی، کمک به این بخش برای ایفای وظیفه پاسخگویی در مقابل ملت است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حق حاکمیت ملت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. طبق اصل 56 قانون اساسی، ”حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است.“ اشخاصی که به موجب قانون توسط مردم به عنوان وکیل برای اداره جامعه انتخاب می‌شوند باید در برابر آنان پاسخگو باشند. از جمله طبق اصل 122 قانون اساسی، ”رئیس جمهور در حدود اختیارات و وظایفی که به موجب قانون اساسی و یا قوانین عادی به عهده دارد در برابر ملت و رهبر و مجلس شورای اسلامی مسئول است“. گزارشگری مالی از مهم‌ترین ابزارهایی است که به مسئولین بخش عمومی به خصوص رئیس جمهور کمک می‌کند تا بتواند نحوه ایفای وظایف خود را به ویژه در زمینه تأمین منابع عمومی و مصارف آن برای خدمت‌رسانی به گونه‌ای کارا، اثربخش و با رعایت صرفه اقتصادی نشان دهد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجید قانع |   1395/10/15 19:48:11   |
0     0
با سلام
بودجه عمومی دولت که شامل اجزاء زیر است:

‌الف - پیش‌بینی دریافتها و منابع تأمین اعتبار که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم در سال مالی قانون بودجه به وسیله دستگاه‌ها از طریق حسابهای‌خزانه‌داری کل اخذ می‌گردد.

ب - پیش‌بینی پرداختهایی که از محل درآمدهای عمومی و یا اختصاصی برای اعتبارات جاری عمرانی و اختصاصی دستگاههای اجرایی می‌تواند‌در سال مالی مربوط انجام گردد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجید قانع |   1395/10/15 19:49:14   |
0     0
با سلام
هدف گزارشگری مالی، انتقال اطلاعات به استفاده‌کنندگان می باشد .گزارشهای مالی شامل گزارشهایی است که حاوی اطلاعات مالی باشد.
این گزارشها تنها منبع اطلاعاتی درخصوص واحدهای بخش عمومی نیست و در بسیاری از موارد استفاده‌کنندگان جهت تأمین نیازهای اطلاعاتی خود از سایر منابع نیز استفاده می‌کنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجید قانع |   1395/10/17 21:43:14   |
0     0
هدف اساسی گزارشگری مالی در بخش عمومی، کمک به این بخش برای ایفای وظیفه
پاسخگویی در مقابل ملت است . در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حق حاکمیت
ملت از جایگاه ویژه ای برخوردار است . طبق اصل 56 قانون اساسی، ”حاکمیت مطلق بر
جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت اجتماعی خ ویش حاکم
ساخته است .“ اشخاصی که به موجب قانون توسط مردم به عنوان وکیل برای اداره جامعه
انتخاب می شوند باید در برابر آنان پاسخگو باشند .و تفاوت اساسی بخش عمومی با بخش خصوصی مربوط به اهداف این دو بخش است . هدف اساسی بخش خصوصی در فعالیت های اقتصادی کسب سود است در حالی که در بخش عمومی ارائه خدمات عمومی به مردم است .
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مرضیه قدیری |   1395/10/21 13:39:18   |
0     0
با سلام وضمن تشکر از مدیریت سایت
یکی از اساسی‌ترین عوامل ایجاد تحول در نظام حسابداری و گزارشگری مالی نهادهای بخش عمومی، وجود محرکهایی نظیر بحران مالی و اقتصادی و رسواییهای مالی است. علاوه بر این، چیره شدن نظریه و دکترین خاص افراد یا گروههایی در حوزه حسابداری بخش عمومی که مورد پذیرش صاحبنظران نیز باشد و همچنین احساس نیاز به تحول در حسابداری و گزارشگری مالی این بخش، از جمله این عوامل محسوب می‌شوند. بر‌استی آیا چنین محرکهایی در ایران زمینه بروز و ظهور داشته‌اند؟ پاسخ نگارنده منفی است، زیرا به‌دلیل برخورداری از نعمت منابع مالی حاصل از فروش نفت و گاز و سایر منابع بین‌نسلی، اگر هم بحران مالی و اقتصادی وجود داشته، شوک لازم را پدید نیاورده است. به‌رغم طرح مفاسد اقتصادی به‌وسیله مقامات اجرایی، قضایی و گروهها و نهادهای مدنی، هرگز رسوایی‌های مالی، اگر هم وجود داشته است، به صورت عمومی افشا نشده تا تاثیر خود را بر اصلاح ساختار نظام حسابداری و کنترلی نمایان کند. طرح دکترین یا نظریه خاص توسط افراد و گروههای معین نیز به دلیل ضعف دانش نظری حسابداری و گزارشگری مالی بخش عمومی، هرگز زمینه بروز نیافته است و شواهد و قرائن کافی در مورد احساس نیاز به انجام اصلاحات لازم و سامان دادن به نظام حسابداری بخش عمومی نیز مشهود نیست.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مرضیه قدیری |   1395/10/21 13:41:54   |
0     0
باسلام
یکی از اساسی‌ترین عوامل ایجاد تحول در نظام حسابداری و گزارشگری مالی نهادهای بخش عمومی، وجود محرکهایی نظیر بحران مالی و اقتصادی و رسواییهای مالی است. علاوه بر این، چیره شدن نظریه و دکترین خاص افراد یا گروههایی در حوزه حسابداری بخش عمومی که مورد پذیرش صاحبنظران نیز باشد و همچنین احساس نیاز به تحول در حسابداری و گزارشگری مالی این بخش، از جمله این عوامل محسوب می‌شوند. بر‌استی آیا چنین محرکهایی در ایران زمینه بروز و ظهور داشته‌اند؟ پاسخ نگارنده منفی است، زیرا به‌دلیل برخورداری از نعمت منابع مالی حاصل از فروش نفت و گاز و سایر منابع بین‌نسلی، اگر هم بحران مالی و اقتصادی وجود داشته، شوک لازم را پدید نیاورده است. به‌رغم طرح مفاسد اقتصادی به‌وسیله مقامات اجرایی، قضایی و گروهها و نهادهای مدنی، هرگز رسوایی‌های مالی، اگر هم وجود داشته است، به صورت عمومی افشا نشده تا تاثیر خود را بر اصلاح ساختار نظام حسابداری و کنترلی نمایان کند. طرح دکترین یا نظریه خاص توسط افراد و گروههای معین نیز به دلیل ضعف دانش نظری حسابداری و گزارشگری مالی بخش عمومی، هرگز زمینه بروز نیافته است و شواهد و قرائن کافی در مورد احساس نیاز به انجام اصلاحات لازم و سامان دادن به نظام حسابداری بخش عمومی نیز مشهود نیست.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محمدرضا عطارها |   1395/10/21 22:42:10   |
0     0
ویژگی های محیط گزارشگری مالی عبارتند از
تفکیک قوا
مسولیت تامین امنیت و رفاه عمومی
ماهیت فرآیند سیاسی
ساختار تامین منابع مالی
سرمایه گذاری های زیربنایی
مسولیت های در برابر رسانه های عمومی
اهمیت بودجه
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
عاطفه صابر |   1395/10/22 23:02:19   |
0     0
هدف گزارشگری مالی، انتقال اطلاعات به استفاده کنندگان است . گزارشهای مالی شامل
کلیه گزارشهایی است که حاوی اطلاعات مالی باشد . علی رغم وجود اطلاعات زیاد در
گزارشهای مالی، این گزارشها تنها منبع اطلاعاتی درخصوص واحدهای بخش عمومی
نیست و در بسیاری از موارد استفاده کنندگان جهت تأمین نیازهای اطلاعاتی خود از سایر
منابع نیز استفاده م یکنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
عاطفه صابر |   1395/10/22 23:03:04   |
0     0
در بخش عمومی همانند بخش خصوصی، انتظار می رود که منافع داراییها بیش از مخارج
آن باشد. در بخش خصوصی، منافع اقتصادی دارایی مشخص است و در قالب
جریانهای نقدی ورودی اندازه گیری می شود. همچنین داراییها تحصیل نمی شود مگر آنکه
انتظار رود ارزش فعلی جریانهای نقدی ورودی آتی آن بیش از مخارج تحصیل و
نگهداری آن باشد. در بخش عمومی معمولاً این ترتیب وجود ندارد و منافع مورد انتظار
اغلب نه از طریق جریانهای نقدی ورودی، بلکه از طریق ارائه خدمات محقق می شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
صغری شکران اردکانی |   1395/10/25 18:47:56   |
0     0
نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگی گزارشها مالی عبارتند از:رعایت بودجه،ارزیابی وضعیت مالی وعملکرد مالی،رعایت سایر قوانین ومقررات ،ارزیابی کارایی اثربخشی وصرفه اقتصادیو درآخر سایر اطلاعات
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Vahid Saeidi |   1395/10/25 22:13:50   |
0     0
وفق ماده 218 قانون برنامه پنجساله پنجم کلیه شرکتهای دولتی موضوع ماده (4) قانون مدیریت خدمات کشوری که فهرست آنها توسط دولت تعیین می‌شود و نیز شرکتهای پذیرفته‌شده در بورس مکلفند از سال دوم برنامه و حداقل یک بار تا پایان برنامه از طریق سازمان حسابرسی و یا مؤسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران حسب مورد در جهت افزایش صرفه اقتصادی، کارآیی و اثربخشی فعالیت شرکتها و افزایش قابلیت اعتماد گزارشهای مالی نسبت به انجام حسابرسی عملیاتی اقدام نمایند. هیأت مدیره این شرکتها مسؤولیت اجرای این بند را به عهده دارند
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نغمه لطف محمدی |   1395/10/27 22:36:46   |
0     0
هدف گزارشگری مالی در بخش عمومی؟1 )کمک به این بخش برای ایفای وظیفه پاسخگویی در مقابل ملت 2)انتقال اطلاعات به استفاده کنندگان
3)ایجاد بسترلازم جهت استخراج و محاسبه دقیق بهای تمام شده
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نغمه لطف محمدی |   1395/10/27 22:42:43   |
0     0
گزارشگری مالی از مهمترین ابزارهایی است که به مسئولین بخش عمومی به خصوص رئیس جمهور کمک میکند تا بتواند نحوه ایفای وظایف خود را به ویژه در زمینه تاُمین منابع عمومی و مصارف آن برای خدمت رسانی به گونه ای کارا و اثر بخش و با رعایت صرفه اقتصادی نشان دهد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نجمی |   1395/11/05 12:47:54   |
0     0
تفاوت اساسی بخش عمومی با بخش خصوصیمربوط به اهداف این دو بخش می باشد که بخش خصوصی هدف آن سود خالص و بخش عمومی ارائه خدمات عمومی به مردم است. گزارشگری مالی از مهم‌ترین ابزارهایی است که به مسئولین بخش عمومی به خصوص رئیس جمهور کمک می‌کند تا بتواند نحوه ایفای وظایف خود را به ویژه در زمینه تأمین منابع عمومی و مصارف آن برای خدمت‌رسانی به گونه‌ای کارا، اثربخش و با رعایت صرفه اقتصادی نشان دهد.
گزارشگری مالی از مهم‌ترین ابزارهایی است که به مسئولین بخش عمومی به خصوص رئیس جمهور کمک می‌کند تا بتواند نحوه ایفای وظایف خود را به ویژه در زمینه تأمین منابع عمومی و مصارف آن برای خدمت‌رسانی به گونه‌ای کارا، اثربخش و با رعایت صرفه اقتصادی نشان دهد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
عصمت مسعودی |   1395/12/02 07:57:16   |
0     0
اهداف گزارشگری مالی

گزارش‌های مالی به دو دسته «عمومی» و «با هدف خاص» تقسیم می‌شوند. هدف از گزارش‌های عمومی بیان وضعیت اقتصادی شرکت و سود آوری آن است. مخاطب گزارشهای عمومی، سهامداران، سرمایه گذاران بالقوه، اعتباردهندگان، سازمانهای آماری اعم از دولتی و غیر دولتی، ارگانهایی که با واحد اقتصادی مورد گزارش از نظر فعالیت تجاری رابطه طولی یا عرضی دارند و... می‌باشد. گزارشهای عمومی باید بتوانند اطلاعاتی در اختیار استفاده کنندگان قرار دهند که آنها را در گرفتن تصمیم درست یاری کند و باعث گمراهی و تعبیر غلط نشود. چرا که تنها زمانی منابع مالی به صورت بهینه تخصیص می‌یابند که تخصیص دهندگان اطلاعاتی مربوط‌وقابل‌اتکاجهت‌تصمیم‌گیری‌دراختیارداشته‌باشند.همچنین‌گزارشات‌مالی‌عمومی‌درارزیابی‌نقش‌‌مباشرتی‌مدیریت‌نیز‌مفید‌است‌به‌این‌مفهوم‌که‌آیا‌مدیریت‌واحد‌اقتصادی‌ازمنابعی‌که‌دراختیار‌داشته‌به‌بهترین‌‌نحو‌استفاده‌کرده‌است‌یاخیر.
گزارشهای‌باهدف‌خاص‌‌جهت‌بررسی‌موارد‌خاص‌وبرای‌مصارف‌خاص‌تهیه‌می‌شوند.عمده‌این‌گزارشها‌عبارتند‌ازگزارشهایی‌که‌بر‌مدیران‌شرکت‌تهیه‌می‌شوند‌که‌ممکن‌است‌روی‌فعالیت‌خاص‌‌واحد‌اقتصادی‌تمرکز‌داشته‌‌وبسیار‌تفضیلی‌باشد‌ویا‌گزارشی‌که‌درتعقیب‌پرونده‌های‌قضایی‌توسط‌بازرسان‌دادگستری‌تهیه‌می‌شود‌ویا‌اظهارنامه‌مالیاتی‌که‌استفاده‌کنندگان‌آن‌سازمان‌امور‌مالیاتی‌است.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
پریناز پارسی مهر |   1397/10/29 21:56:17   |
0     0
در مورد یک موسسه و نهادهای عمومی غیردولتی باید این خصوصیات در مورد آن صدق کند.
♦ نباید بیش از 40 درصد سهام یک شرکت و بنگاه را در مالکیت داشته باشد.
♦ فعالیت باید در چارچوب ضوابط و اساسنامه‌های مصوب باشد.
♦ راهبرد کلی در مورد این موسسات عدم بنگاهداری است.
از صندوق‌های بازنشستگی، سازمان تامین اجتماعی که متولی پرداخت حقوق بازنشستگی و تعهدات اساسنامه‌ای به بازنشستگان است، هلال احمر، کمیته ملی المپیک ایران، بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی، شهرداری‌ها، فدراسیون‌ها و کتابخانه حضرت آیت‌الله مرعشی‌نجفی گرفته تا زیرمجموعه آستان‌های مقدسی که دارای فعالیت‌های اقتصادی هستند و همچنین ستاد اجرایی فرمان امام‌(ره) و خیلی بیشتر که با کارکردهای متفاوت در این مجموعه فعالیت می‌کنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
پریناز پارسی مهر |   1397/10/30 13:19:06   |
0     0
سازمان‌های دولتی هم می‌توانند عمومی باشند هم خصوصی، عمومی در مقابل خصوصی است و بسته به نوع ساختار سیاسی، دولت می‌تواند عمومی باشد یا خصوصی. تعاریف هم واضح هستند، خصوصی به سازمانی اطلاق می‌شود که در مالکیت افرادی خاص قرار داشته باشد و صرفاً مالکین آن از سود آن بهره‌مند شوند. در صورتی که عمومی به سازمانی گفته می‌شود که تمامی مردم در آن سهیم هستند و در نتیجه تمامی مردم باید از خدمات یا سود آن بهره‌مند شوند. نکته آنکه سود در سازمان‌های عمومی لزوماً درآمد منهای هزینه نیست. مثلاً اگر شهرداری حمل و نقل عمومی را گسترش دهد قطعاً هزینه‌ای که می‌کند از درآمد آن بیشتر است اما چون این کار به نفع تمامی مردم است پس مردم از سود غیرمستقیم این عمل برخوردار می‌شوند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
پریناز پارسی مهر |   1397/10/30 16:02:26   |
0     0
جهت‌ دستیابی‌ به‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ هماهنگ‌، وجود یک مجموعه‌ پیوسته‌ از ” اهداف‌“ و ” مبانی“ مرتبط‌ که‌ بتواند ماهیت‌، نحوه‌ عمل‌ و حدود گزارشگری‌ مالی‌ را مشخص‌ کند لازم‌ است‌. چنین‌ مجموعه‌ای‌، همانند یک قانون‌ پایه‌، در تدوین‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ و حل‌ و فصل‌ مسائلی‌ که‌ ممکن‌ است‌ در این‌ راه‌ پیش‌ آید، ملاک‌ عمل‌ قرار خواهد گرفت‌. علاوه‌بر مزیت‌ فوق‌، وجود یک مجموعه‌ از مفاهیم‌ نظری‌، به‌ تعیین‌ حدود قضاوت‌ حرفه‌ای‌ در تهیه‌ صورتهای‌ مالی‌ و محدود کردن‌ رویه‌های‌ حسابداری‌ به‌منظور افزایش‌ قابل‌ مقایسه‌ بودن‌ اطلاعات‌ مالی‌ کمک‌ خواهد کرد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
پریناز پارسی مهر |   1397/10/30 16:11:13   |
0     0
مفاهیم‌ نظری‌ حاضر در مورد صورتهای‌ مالی‌ کلیه‌ واحدهای‌ تجاری‌ (انتفاعی‌) اعم‌ از اینکه‌ در بخش‌ خصوصی‌ یا عمومی‌ فعالیت‌ کنند کاربرد دارد. بدین‌ ترتیب‌ این‌ مجموعه‌ معطوف‌ به‌ واحدهای‌ انتفاعی‌ است‌ لیکن‌ عمدتاً در مورد واحدهای‌ غیر انتفاعی‌ نیز قابل‌ اعمال‌ است‌. خصوصیات‌ کیفی‌ اطلاعات‌ مالی‌، به‌طور یکسان‌ در مورد واحدهای‌ انتفاعی‌ و غیرانتفاعی‌ قابل‌ اعمال‌ است‌. سایر بخشهای‌ این‌ مجموعه‌ با درجات‌ متفاوتی‌ از تأکید در اعمال‌ آنها، در مورد واحدهای‌ غیر انتفاعی‌، بکار گرفته‌ می‌شود. دراین‌ارتباط‌ ، طیف‌ استفاده‌کنندگان‌ صورتهای‌ مالی‌ گسترده‌تر می‌گردد تا اعضا و اعانه‌دهندگان‌، تأمین‌کنندگان‌ منابع‌، مشتریان‌ یا دریافت‌کنندگان‌ کالاها و خدمات‌ و تشکیلات‌ نظارتی‌ را دربر گیرد. همچنین‌ اطلاعات‌ در مورد رعایت‌ قراردادها و هرگونه‌ محدودیت‌ در استفاده‌ از وجوه‌ اهمیت‌ بیشتری‌ می‌یابد و تأکید بر رقـم‌ سـود، جـای‌ خـود را به‌ تأکیـد برمعیارهـای‌ عملکرد مالی‌ و غیر مالی‌ متفاوتی‌ می‌دهد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
zahra bizadi |   1397/11/01 17:26:18   |
0     0
ویژگیهای محیط گزارشگری مالی
. تفاوت اساسی بخش عمومی با خصوصی مربوط به اهداف ایـن دو بخـش اسـت. هـدف
اساسی بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی، دستیابی به سود اسـت و بـه همـین دلیـل
شاخصهای عملکرد مانند سود خالص و سود هر سهم نتیجه عملکرد را تا حد زیادی نشان
میدهد. اما در بخش عمومی، هـدف اصـلی، ارائـه خـدمات عمـومی بـه مـردم اسـت.
به همین دلیل تعیین شاخصهای کمی عملکرد در بخش عمومی مشکل میباشد.
در تعیین اهداف گزارشگری مالی درک ماهیت و ویژگیهای محیط گزارشـگری، ضـروری
است. مهمترین ویژگیهای محیط فعالیت که بر گزارشگری مالی اثر میگذارد و لازم اسـت
در تعیین اهداف گزارشگری مالی واحدهای بخش عمـومی مـورد توجـه قـرار گیـرد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
فاطمه السادات سالاری |   1397/11/03 23:40:58   |
0     0
مفاهیم نظری گزارشگری مالی یک استاندارد حسابداری نیست و لذا برای مسائل خاص مربوط به اندازه گیری یا افشا، استانداردی تعیین نمی کند. معهذا از طریق فراهم آوردن اطلاعاتی در مورد دیدگاه بکار گرفته شده در تدوین استانداردهای حسابداری، این مجموعه در رابطه با تهیه، حسابرسی و استفاده از صورتهای مالی مفید خواهد بود. به علاوه مبانی مندرج در این مجموعه به عنوان نقطه اتکایی برای حل و فصل طیفی از مسائل حسابداری که در مورد آنها استاندارد خاص ارائه نگردیده است، کاربرد خواهد داشت.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/11/04 09:08:47   |
0     0
اجزای بودجه عمومی دولت ؟

‌الف - پیش‌بینی دریافتها و منابع تأمین اعتبار که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم در سال مالی قانون بودجه به وسیله دستگاه‌ها از طریق حسابهای‌خزانه‌داری کل اخذ می‌گردد.

ب - پیش‌بینی پرداختهایی که از محل درآمدهای عمومی و یا اختصاصی برای اعتبارات جاری عمرانی و اختصاصی دستگاههای اجرایی می‌تواند‌در سال مالی مربوط انجام گردد.

2 - بودجه شرکتهای دولتی و بانکها شامل پیش‌بینی درآمدها و سایر منابع تأمین اعتبار.

3 - بودجه مؤسساتی که تحت عنوانی غیر از عناوین فوق در بودجه کل کشور منظور می‌شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/11/04 11:04:12   |
0     0
ویژگی‌های گزارش‌های مالی (خصوصیات کیفی اطلاعات مالی مفید)

گزارش‌های مالی برای مفید بودن باید دارای خصوصیت کیفی زیر باشند:

مربوط بودن

اطلاعات درون گزارش مربوط به موضوع مورد نظر تصمیم گیرنده باشد.

اتکا پذیری

اطلاعاتی قابل اتکاست که صادقانه، بی طرفانه، جامع و کامل و محافظه کارانه باشد.

قابل مقایسه بودن

اطلاعاتی که قابلیت مقایسه با اطلاعات دوره‌های دیگر مالی موجودیت اقتصادی یا موجودیت‌های اقتصادی همان صنعت را نداشته باشد فاقد ارزش است چرا که امکان مقایسه را از تصمیم گیرندگان می‌گیرد.

قابل فهم بودن

گزارشات مالی باید برای استفاده کنندگان هدف قابل فهم باشد.

محدودیت‌های اثر گذار بر گزارشات مالی

یک گزارش ایده آل تمامی خصوصیات بالا را شامل می‌باشد در حالی که شرایط محیط در عمل باعث می‌شوند این خصوصیات در تضاد یکدیگر واقع شوند. برخی از این محدودیت ه به شرح زیرند:

به موقع بودن

تهیه گزارشات به زمان نیاز دارد و هرچه بخواهیم خصوصیات کیفی مطلوبتری ارئه دهیم به زمان بیشتری نیاز خواهیم داشت. این در حالی است که گزارشات مالی تنها در زمان ارزش دارند و برای مثال اگر گزارش عملکرد شرکتی برای سال ۱۳۹۲ در زمستان ۱۳۹۳ ارائه شود این اطلاعات فاقد ارزشند چرا که تصمیمگیرندگان نمی‌توانند برای عملکرد سال ۱۳۹۳ از آن استفاده کنند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/11/04 11:04:34   |
0     0
اهداف گزارشگری مالی









گزارش‌های مالی به دو دسته «عمومی» و «با هدف خاص» تقسیم می‌شوند. هدف از گزارش‌های عمومی بیان وضعیت اقتصادی شرکت و سود آوری آن است. مخاطب گزارشهای عمومی، سهامداران، سرمایه گذاران بالقوه، اعتباردهندگان، سازمانهای آماری اعم از دولتی و غیر دولتی، ارگانهایی که با واحد اقتصادی مورد گزارش از نظر فعالیت تجاری رابطه طولی یا عرضی دارند و... می‌باشد. امروزه (سال ۱۳۹۱ شمسی) این اطلاعات در قالب چهار صورت مالی اساسی (ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت سود و زیان جامع و صورت جریان وجوه نقد)، یادداشتهای توضیحی همراه، گزارش حسابرس مبنی بر استاندارد بودن و صحت اطلاعات این گزارشها و همچنین گزارش عملکرد مدیریت به همراه گزارش بازرس قانونی است. گزارشهای عمومی باید بتوانند اطلاعاتی در اختیار استفاده کنندگان قرار دهند که آنها را در گرفتن تصمیم درست یاری کند و باعث گمراهی و تعبیر غلط نشود.

چرا که تنها زمانی منابع مالی به صورت بهینه تخصیص می‌یابند که تخصیص دهندگان اطلاعاتی مربوط و قابل اتکا جهت تصمیم گیری در اختیار داشته باشند. همچنین گزارشات مالی عمومی در ارزیابی نقش مباشرتی مدیریت (Stewardship) نیز مفید است به این مفهوم که آیا مدیریت واحد اقتصادی از منابعی که در اختیار داشته به بهترین نحو استفاده کرده‌است یا خیر.

گزارش‌های با هدف خاص جهت بررسی موارد خاص و برای مصارف خاص تهیه می‌شوند. عمده این گزارشها عبارتند از گزارشهایی که برای مدیران شرکت تهیه می‌شوند که ممکن است روی فعالیت خاص واحد اقتصادی تمرکز داشته و بسیار تفضیلی باشد ویا گزارشی که در تعقیب پرونده‌های قضایی توسط بازرسان دادگستری تهیه می‌شود و یا اظهارنامه مالیاتی که استفاده کننده آن سازمان امور مالیاتی است.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/11/04 11:06:24   |
0     0
تفاوت ویژگی های محیط گزارشگری مالی بخش عمومی با خصوصی :
هدف اساسی بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی، دستیابی به سود است که سود خالص و سود هر سهم نتیجه عملکرد را تا حد زیادی نشان می‌دهد.
اما در بخش عمومی، هدف اصلی، ارائه خدمات عمومی به مردم است. و تعیین شاخصهای کمی عملکرد در بخش عمومی مشکل می‌باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حامد عسکرشاهی |   1397/11/11 19:22:55   |
0     0
نیازهای اطلاعاتی مشترک استفاده کنندگان
اگر چه هریک از گروههای استفاده کننده برای تحقق فرآیند پاسخگویی،تخصیص منابع و تصمیم گیریهای اجتماعی و سیاسی نیازمند اطلاعات خاص خود هستند اما میتوان نیازهای مشترک اطلاعاتی این گروهها را به طور کلی مشخص کرد.این نیازهای اطلاعاتی میتواند شامل موارد زیر باشد:
۱.انواع و میزان منابع در دسترس برای ارائه خدمات در دوره های آتی
۲.میزان،منشا و نحوه استفاده از منابع تحصیل شده طی دوره گزارشگری
۳.بهای تمام شده خدمات ارائه شده طی دوره و محل تامین منابع آن از طریق فروش منابع طبیعی،مالیات و استقراض
۴.کارایی،اثربخشی و صرفه ی اقتصادی مصرف منابع و انطباق آن با بودجه های مصوب
۵.خدمات آتی پیش بینی شده از جمله اطلاعات راجع به پیش بینی بهای تمام شده و میزان و منشا منابع مورد نیاز برای آن و
۶.اطلاعات مالی و سایر اطلاعات مفید در ارزیابی پایداری عملیات و برنامه های دولت.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
دیدگاه کاربران

 

 

 
هدیه مالی تیم متفکران نوین مالی در شبکه اجتماعی
Web Analytics