چکیده: 
دانشگاه ها در حقیقت تولیدکنندگان دانش هستند و مهم ترین بازده آنها، دانش در قالب نتایج تحقیقات و دانش آموختگان است. اصطلاح سرمایه فکری در هم پوشانی همه دارایی ها، منابع نامشهود و غیرفیزیکی یک سازمان است که شامل فرایندها، ظرفیت نوآوری و دانش ضمنی و آشکار اعضای آن و شبکه همیاران مورد استفاده قرار می گیرد؟ در حال حاضر، فقط تعداد اندکی از دانشگاه ها در سرتاسر جهان (مانند دانشگاه های انگلستان، اسپانیا، اتریش، ایتالیا و ...) به تلاش در ارزیابی، مدیریت و گزارش دهی دارایی های نامشهود روی آورده اند. هدف از این تحقیق بررسی تطبیقی مدیریت سرمایه فکری در دانشگاه های آزاد اسلامی واحد ارومیه و تبریز می باشد. به این منظور چهار فرضیه از طریق ابعاد مدیریت سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای طبق نظریه بوئنو و همکاران تدوین شد و با استفاده از شاخص های الگوی مذکور به صورت اسنادی، داده ها جمع آوری و با به کارگیری نرم افزار اس پی اس اس به کمک آزمون مقایسه میانگین دو جامعه مستقل (تی مستقل) فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفتند و بدین ترتیب نتایج نشان می دهد که بین مدیریت سرمایه فکری و ابعاد آن در دانشگاه های آزاد اسلامی واحد ارومیه و تبریز تفاوت معناداری وجود دارد. از آنجایی که در این پژوهش یافت شد گزارش های سرمایه فکری در دانشگاه های مذکور، آماده سازی نشده است و میزان افشاء سرمایه فکری کمتر و یا به صورت غیرمنسجم و پراکنده است. بر همین اساس این تحقیق توانست تجربه جدیدی در خصوص افشاء سرمایه فکری در حوزه پژوهش در دانشگاه آزاد اسلامی به عمل آورد.
 
کلید واژه: مدیریت سرمایه فکری، سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه ای