تبلیغ شماره 1
بازگشت به پورتال مرکزی
مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران (بخش خصوصی)

جهت دستیابی به استانداردهای حسابداری هماهنگ، وجود یک مجموعه پیوسته از "اهداف" و "مبانی" مرتبط که بتواند ماهیت، نحوه عمل و حدود گزارشگری مالی را مشخص کند لازم است. چنین مجموعهای، همانند یک قانون پایه، در تدوین استانداردهای حسابداری و حل و فصل مسائلی که ممکن است در این راه پیش آید، ملاک عمل قرار خواهد گرفت. علاوهبر مزیت فوق، وجود یک مجموعه از مفاهیم نظری، به تعیین حدود قضاوت حرفهای در تهیه صورتهای مالی و محدودکردن رویههای حسابداری بهمنظور افزایش قابل مقایسه بودن اطلاعات مالی کمک خواهد کرد.

تاریخ ثبت: 1395/08/11
تعداد مطالعه: 3659
تعداد دریافت: 234
حجم فایل : 816.24 KB
گروه: حسابداری دولتی
دریافت فایل:

 

 

 

 

 

 

 
 

 

سید امید عقیلیان |   1395/08/13 01:11:02   |
3     0
هدف اصلی گزارشگری مالی در بخش خصوصی، پاسخگویی مدیران به سهامداران و مابقی استفاده کنندگان و ذینفعان است. در گزارشگری مالی در بخش عمومی نیز این موضوع صادق است با این تفاوت که گزارشگری مالی
در سطح عمومی و کشوری استفاده کننده برون سازمانی ( یا همان سایر دولت ها ) وجود ندارند ولی مسئولیت پاسخگویی در داخل کشور و در مقابل مردم و صاحبان اصلی آن مرز و بوم بسی سخت تر و پیچیده تر است. همچنین
در بخش عمومی ارائه اطلاعات غیر مالی در کنار اعداد و ارقام و منابع و مآخذ و هزینه ها، کمک بیشتری جهت سودمندی اطلاعات برای شهروندان خواهد داشت، که متأسفانه اطلاعات غیر مالی زمانی ارائه می
گردد که شهروندان دیگر نیازی به آن اطلاعات ندارند. شاید یکی از عناوینی که می توانست بطور جداگانه در این مقاله به آن پرداخته شود نظارت باشد. در هر گزارشگری مالی اگر عامل نظارتی ( حسابرسی
در بخش عمومی ) وجود نداشته باشد ارزش این گزارش ها بسیار ناچیز و و شاید بدون ارزش باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/11/04 11:13:51   |
صورتهای‌ مالی‌، بخش‌ اصلی‌ فرایند گزارشگری‌ مالی‌ را تشکیل‌ می‌دهد. درحال‌ حاضر یک‌ مجموعه‌ کامل‌ صورتهای‌ مالی‌ شامل‌ ترازنامه‌، صورت‌ سود و زیان‌، صورت‌ سود و زیان‌ جامع‌ و صورت‌ جریان‌ وجوه‌ نقد (که‌ از این‌ به‌ بعد صورتهای‌ مالی‌ اساسی‌ نامیده‌ می‌شود) و یادداشتهای‌ توضیحی‌ می‌باشد. دیگر موارد تشکیل‌دهنده‌ گزارشگری‌ مالی‌ مواردی‌ از قبیل‌ گزارش‌ مدیران‌ درباره‌ فعالیت‌ واحد تجاری‌ و گزارش‌ تحلیلی‌ مدیران‌ می‌باشد که‌ همراه‌ با گزارش‌ حسابرس‌ مستقل‌ (و حسب‌ مورد گزارش‌ بازرس‌ قانونی‌) و صورتهای‌ مالی‌ مجموعه‌ای‌ تحت‌ عنوان‌ گزارش‌ مالی‌ سالانه‌ را تشکیل‌ می‌دهد. سایر گزارشهای‌ مالی‌ که‌ به‌طور موردی‌ و با اهداف‌ خاص‌ تهیه‌ می‌شود دربرگیرنده‌ مواردی‌ از قبیل‌ گزارشهای مالی تهیه‌ شده‌ به‌منظور دریافت‌ تسهیلات‌ مالی‌ از بانکها، گزارش‌ توجیهی‌ هیئت‌ مدیره‌ جهت‌ افزایش‌ سرمایه‌ در مورد شرکتهای‌ سهامی‌ و اظهارنامه‌ مالیاتی‌ می‌باشد.
غلامرضا شیبانی دهج |   1395/08/15 18:59:00   |
2     0
به نظر بنده حقیر هدف اصلی گزارشگری مالی در بخش دولتی ایفای وظیفه پاسخگویی در مقابل ملت ( مردم ) است و انتقال اطلاعات به استفاده کنندگان است و تفاوت ان با بخش خصوصی در محیط گزارشگری است . هدف در بخش خصوصی در فعالیت های اقتصادی کسب سود است در حالیکه در بخش دولتی هدف ، ارائه خدمات عمومی به مردم است .
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محدثه السادات میراحمدی |   1395/08/16 12:22:19   |
1     0
هدف اساسی گزارشگری مالی در بخش عمومی کمک جهت ایفای وظیفه پاسخگویی در مقابل ملت است .گزارشگری مالی به مسئولین بخش عمومی کمک میکند تا بتوانند نحوه ایفای وظایف خود را برای خدمت رسانی به گونه ای کارا-اثربخش و با رعایت صرفه اقتصادی نشان دهند.هدف اساسی در بخش خصوصی دستیابی به بهبود در فعالیت های اقتصادی است اما در بخش عمومی هدف اصلی ارائه خدمت به مردم است
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نوشین دینیاریان |   1395/08/18 08:33:17   |
2     0
یک گزارش مالی باید دارای ویژگی های کیفی باشد تا برای استفاده کنندگان مفید واقع شود این موضوع چه در بخش خصوصی و چه در دولتی پاپرجاست. خصوصیات کیفی به خصوصیاتی اطالق میشود که موجب میگردد اطالعات ارائه شده در صورتهای مالی برای استفادهکنندگان در راستای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری مفید واقع شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
امیر حیدری |   1395/08/18 09:38:23   |
1     0
مفاهیم نظری نقطه اتکایی برای حل وفصل طیفی از مسال حسابداری که در مورد انها استاندارد خاصی ارا نشده کاربرد دارد ولی در مفاهیم نظری بخش استاندارد های عمومی کمک به ایفای پاسخگویی بخش عمومی در مقابل ملت وجامعه است
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حسین قدیریان ابرقویی |   1395/08/18 12:02:22   |
1     1
دیدگاه کلی در مورد مفاهیم نظری به شرح ذیل تعریف میگردد.
در تدوین مفاهیم نظری حاضر، از میان مفاهیم گوناگون سود، مفهوم مبتنی بر ” نگهداشت سرمایه “ که متکی بر مبانی اقتصادی است مورد پذیرش قرار گرفته است . این نظریه که درمحافل حرفه ای جهان نیز مقبولیت یافته است ، درآمدها و هزینه ها را ناشی از تغییرات در داراییها و بدهیها تلقی می کند و تطابق منطقی آنها را تنها در پرتو ارائه تعاریف دقیق وروشنی از داراییها و بدهیها ممکن می داند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
عبدالرحیم امین |   1395/08/18 22:28:10   |
1     0
تاثیر محیط بر اهداف گزارشگری:
محیط گزارشگری مالی اهداف گزارشگری مالی را تحت تاثیر قرارداده و لازم است در تدوین اهداف مذکور محیط گزارشگری و نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان مورد توجه قرار گیرد.
بند نهم مفهوم ش یک FASB (استانداردهای حسابداری مالی)مقرر میدارد که گزارشگری مالی خودش به تنهایی هدف نبوده بلکه قصد دارد اطلاعات مفیدی برای تصمیم گیری بازرگانی و اقتصادی و همچنین برای انتخاب منطقی در بکارگیری منابع مالی کمیاب در فعالیتهای بازرگانی و اقتصادی تهیه نماید.بنابراین اهداف گزارشکری مالی به صورت وسیعی از نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان برخاسته که این نیز به نوبه خود بستگی به ماهیت فعالیتهای اقتصادی و تصمیماتی که استفاده کنندگان میگیرند دارد. ...............در مقابل بند 103 بیانیه ش 1 GASB(استاندارهای حسابداری دولتی) تاثیر محیط گزارشگری مالی را بدین شرح بیان میدارد:گزارشگری مالی خودش به تنهایی هدف نبوده بلکه قصد دارد برای اهداف متعددی اطلاعات قابل استفاده فراهم نماید.گزارشگری مالی به دولت کمک میکند تا وظیفه پاسخگویی به عموم مردم را انجام دهد.گزارشگری مالی همچنین نیازهای استفاده کنندگانی را که امکانات محدودی برای دسترسی به اطلاعات دارند و اشخاصی که به گزارشهای مالی به عنوان یک منبع مهم اطلاعاتی اتکا میکنند تامین نماید.
منبع :
دکتر جعفر باباجانی "بررسی تطبیقی مفاهیم حسابداری واحدهای انتفاعی و دولتی"
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
سید یوسف حسینی |   1395/08/19 17:09:45   |
1     0
به نظر اینجانب هدف اصلی گزارشگری مالی در بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی دست یابی به سود است و در مقابل ، بخش عمومی هدف اصلی ارائه خدمات عمومی به مردم است که برای رسیدن به این اهداف گزارشگری مالی درک ماهیت و ویژگیهای محیط گزارشگری چه در بخش خصوصی و چه در بخش عمومی ضروری می باشد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا پوریادگاری |   1395/10/08 01:00:54   |
باسلام
سید این مطلب خوب وجالب :
هدف اصلی گزارشگری مالی در بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی دست یابی به سود است و در مقابل ، بخش عمومی هدف اصلی ارائه خدمات عمومی به مردم است.
نفیسه شعله ور |   1395/08/23 19:35:39   |
3     0
گروه های استفاده کننده از گزارشهای مالی اقشار و افراد مختلف اجتماع با هدف ها و سرمایه های متفاوت هستند گزارشهای مالی باید در حد امکان در جهت براوردن نیاز بیشتر گروه ها باشد بنابراین هدف گزارشگری مالی عبارتند از :
1)گزارشگری مالی میبایست تامین کننده اطلاعاتی باشد که برای تصمیم گیری اقتصادی سرمایه گزاران و طلب کاران بالفعل و بالقوه و تجزیه و تحلیل عوامل مختلف اقتصادی در زمینه های مشارکت و تشویق سرمایه گذاری مفید باشد و همچنین نیازهای اطلاعاتی مدیریت و سایر استفاده کنندگان را فراهم اورد .
2)گزارشگری مالی میبایست اطلاعات مالی مربوط به عملکرد مالی واحد اقتصادی را طی یک دوره مالی به گونه ای مطلوب ارایه کند.
3)گزارشگری مالی باید در بر گیرنده اطلاعاتی باشد که ارزیابی کارایی و حفظ امانت و ایفای نقش مباشرتی مدیران واحد اقتصادی را هرچه بیشتر و بهتر میسر سازد.
4)گزارشگری مالی در بردارنده اطلاعات کامل دررزمینه ی ارزش افزوده در تولیدات و خدمات است که بیشتر استفاده کنندگان از گزارشهای مالی برای تامین اهداف مختلف به ان نیاز دارند.
5)گزارشگری مالی باید اطلاعات مربوط به منابع اقتصادی و محل تامین این منابع و همچنین تاثیر معاملات ، حوادث و شرایطی را که منجر به تغییر این منابع می گردد را نشان دهد.
6)گزارشگری مالی میباست ارایه کننده اطلاعاتی در زمینه ی منافع کارکنان ، کارایی انها، اطلاعات مربوط به ایمنی و سلامت کارکنان باشد.
7)گزارشگری مالی باید در برگیرنده اطلاعاتی در زمینه ی کوشش های واحد در جهت حفظ محیط زیست و سایر فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی باشد.
8)گزارشگری مالی باید شامل توضیحات لازم درباره ی اطلاعات ارایه شده باشد تا استفاده کننده را در درک اطلاعات کمک کند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مرضیه قدیری |   1395/08/23 22:46:12   |
3     0
روشهای تدوین چارچوب نظری و استانداردهای حسابداری و گزارشگری مالی نهادهای بزرگ بخش عمومی، تحت تاثیر تفکر حاکم بر اعضای تشکیل‌دهنده هیئت استانداردهای حسابداری، هزینه و زمان تخصیص‌یافتنی قرار می‌گیرد. از این رو، شیوه‌های گوناگونی به شرح زیر در تدوین چارچوب نظری و استانداردهای حسابداری به‌کار گرفته می‌شود:
1- برخی مراجع تدوین استاندارد بر این باورند که چارچوب نظری و استانداردهای حسابداری واحدهای انتفاعی بخش خصوصی با اندک تغییراتی برای نهادهای بخش عمومی نیز مناسب است و به‌همین شیوه عمل نموده‌اند. همان‌طور که پیشتر گفته شد، مراجع استانداردگذاری کشورهای نیوزلند، استرالیا و انگلستان این شیوه را انتخاب کرده‌اند.
2- برخی مراجع تدوین استاندارد، ضوابط و استانداردهای مصوب هیئت استانداردهای بین‌المللی حسابداری را معیار قرار داده و با اندک تغییراتی آنها را بازتولید و برای نهادهای بخش عمومی توصیه کرده‌اند. هیئت استانداردهای بخش عمومی فدراسیون بین‌المللی حسابداران این شیوه را برگزیده است. هر چند که هیئت مذکور مطالعات تطبیقی مناسبی در دهه 90 قرن بیستم برای اغلب استانداردهای حسابداری انجام داده و براساس یافته‌های آنها اقدام به تدوین استاندارد در حوزه‌های مختلف حسابداری نهادهای بخش عمومی کرده است، لیکن در عمل تاثیرپذیری درخور ملاحظه‌ای از هیئت پیشگفته داشته است.
3- مراجع تدوین استانداردهای حسابداری برخی کشورها نظیر افریقای جنوبی، استانداردهای حسابداری مصوب هیئت استانداردهای حسابداری بخش عمومی فدراسیون بین‌المللی حسابداران را بویژه برای شهرداریهای این کشور، به‌طور کامل پذیرفته است.
4- برخی مراجع تدوین استاندارد نیز با انجام یک مطالعه تطبیقی از چارچوب نظری و بیانیه‌های استاندارد هیئتهای مختلف و گزینش مفاهیم و احکام و مقررات مطرح‌شده در آنها، اقدام به تدوین چارچوب نظری و بیانیه‌های استاندارد برای نهادهای بخش عمومی می‌کنند.
5- برخی مراجع تدوین استاندارد از اساس با این شیوه‌ها موافق نمی‌باشند. این قبیل مراجع با انجام مطالعات کافی و توجه کامل به ویژگیهای محیطی و نیازهای اطلاعاتی استفاده‌کنندگان از گزارشهای مالی و در نظر گرفتن قوانین و مقررات حاکم بر نهادهای بخش عمومی زمینه را برای انجام این مهم فراهم می‌کنند. سپس براساس یافته‌های مطالعات و استفاده از نظر صاحبنظران واقعی این قبیل نهادها، دست به تدوین چارچوب نظری و بیانیه‌های استاندارد برای دولتهای مرکزی، ایالتی، محلی و نهادهای عمومی غیردولتی می‌زنند. نمونه‌های این قبیل مراجع هیئت استانداردهای حسابداری دولتی (GASB) و هیئت رایزنی استانداردهای حسابداری فدرال امریکا (FASAB) هستند.
6- برخی مراجع نظیر انجمن حسابداران خبره کانادا (CICA) که تا قبل از سال 2000 از هیئتهای تدوین استانداردهای حسابداری امریکا به نحوی پیروی می‌کرد، از آغاز هزاره سوم با تجدیدنظر در بیانیه‌های مفاهیم و استانداردهای حسابداری نهادهای بخش عمومی خود، روش میانه‌ای را برگزیده‌اند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
خانی |   1395/08/25 07:10:58   |
2     0
تفاوت اساسی بخش عمومی با خصوصی مربوط به اهداف این دو بخش است. هدف اساسی بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی، دستیابی به سود است و به همین دلیل شاخصهای عملکرد مانند سود خالص و سود هر سهم نتیجه عملکرد را تا حد زیادی نشان می‌دهد. اما در بخش عمومی، هدف اصلی، ارائه خدمات عمومی به مردم است. به همین دلیل تعیین شاخصهای کمی عملکرد در بخش عمومی مشکل می‌باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
وحید ابولی پناه رحیم ابادى |   1395/08/25 11:10:33   |
1     0
محدودیتهای گزارشگری مالی

هداف گزارشگری مالی نه تنها تحت تاثیر محیطی است که گزارشگری مالی در آن صورت می پذیرد بلکه محدودیتهای اطلاعاتی و قیود حسابداری نیز اهداف گزارشگری مالی را متاثر می سازد. محدودیتهای گزارشگری مالی دربندهای17تا23 مفهوم شماره یکFASB تشریح شده است:

1. اطلاعات مندرج در گزارشهای براساس یک اندازه گیری تقریبی آثارمالی مبادلات گذشته موسسه بازرگانی را ارائه میدهد. تهیه واستفاده از این اطلاعات بدون تحمل مخارج آن ممکن نیست.

2. اطلاعات مالی بعلت اندازه گیری برحسب واحد پول و رعایت ویژگیهای کیفی اطلاعات دچار محدودیت می شود.

3. خصوصیات صنعت از محدودیتهاست.

4. اطلاعاتی که طی یک گزارش مالی ارائه می شود صرفاً به یک واحدخاص مربوط است نه به کل صنعت و اقتصاد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
وحید ابولی پناه رحیم ابادى |   1395/08/25 11:11:24   |
1     0
محدودیت های گزارشگری مالی دولتی نیز در بندهای 169تا 173 بیا نیه مفاهیم شماره یک GASBمشابه محدودیت های اشاره شده در مفهوم شماره یک FASBبه شرح زیر مورد تاکید قرار گرفته است:

الف-اطلاعات مندرج در گزارشهای مالی به صورت تقریبی اندازه گیری شده و مربوط به عملیاتی که در گذشته اتفاق افتاده است.

ب-اطلاعات مالی مندرج در گزارشهای مالی بر حسب ارقام پولی تقویم گردیده وتهیه واستفاده از آن مستلزم مخارج است.

ج_استفاده کنندگان گزارش های مالی دولتی از اقشار مختلف اجتماع بوده ونیازهای اطلاعاتی آنها نیز ممکن است به همان اندازه متفاوت باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجیدی نژاد |   1395/08/26 08:07:39   |
2     0
معیارهای تشخیص واحدهای زیرمجموعه دولت به عنوان یک واحد گزارشگر
1-واحد گزارشگر در بودجه سالانه کل کشور منظور شده باشد
2-از قدرت حاکمیت دولت در انجام وظایف برخوردار باشد
3-طبق قانون در تملک دولت باشد
4-تحت مدیریت مستقیم دولت باشد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجیدی نژاد |   1395/08/26 08:13:41   |
2     0
محدودیتهای گزارشگری مالی
1-گزارشهای مالی با مقاصد عمومی فراهم کننده تمام اطلاعات لازم برای استفاده‌کنندگان نیست
2-استفاده‌کنندگان گزارشهای مالی بخش عمومی، متنوع می­باشند
3-صورتهای مالی با مقاصد عمومی عموماً منعکس کننده اطلاعات مالی درخصوص آثار مالی معاملات و سایر رویدادهای گذشته است و اغلب بر مبنای برآوردها و قضاوتهای ناشی از بکارگیری قواعد خاص می­باشد
4-در فرایند گزارشگری مالی، تجزیه و تحلیل هزینه- فایده باید مدنظر قرار گیرد
5-ارائه اطلاعات مفصل می‌تواند استفاده‌کننده را گمراه سازد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
الناز جعفرزاده |   1395/09/22 08:05:10   |
1     0
ادغام اطالعات
6-6 .معامالت و سایر رویدادهای متعدد و متنوعی که بریک واحد تجاری اثر میگذارد در قالب کلمات و اعداد نسبتاً
محدودی در صورتهای مالی ارائه میشود. این امر مستلزم گذر از فرایند ادغام که لزوماً متضمن عمل تفسیر و سادهسازی
اطالعات است، میباشد.
7-6 .حد مناسب ادغام، بستگی به این امر دارد که افشای جزئیات بیشتر اطالعات تاچهحد برای استفادهکنندگان مفید واقع
میشود. هرگاه اطالعات بهنحوی مناسب ادغام شود، صورتهای مالی دربرگیرنده اطالعاتی خواهد بود که بیشتر
استفادهکنندگان صورتهای مالی حتی با دراختیار داشتن مشروح اطالعات از قبیل شرح تکتک معامالت و سایر رویدادها، به
آن دسترسی نمییافتند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
رضا پوریادگاری |   1395/10/06 23:58:41   |
1     0
گزارشگری مالی به دولت کمک میکند تا وظیفه پاسخگویی به عموم مردم را انجام دهد.گزارشگری مالی همچنین نیازهای استفاده کنندگانی را که امکانات محدودی برای دسترسی به اطلاعات دارند و اشخاصی که به گزارشهای مالی به عنوان یک منبع مهم اطلاعاتی اتکا میکنند تامین نماید.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حسینعلی فیروزکوهی |   1395/10/16 20:04:19   |
تکمیلی مورد فوق
گزارشگری مالی دولتی در واقع مرکز ثقل پاسخگویی دولت و پاسخ خواهی مردم از دولت است و مردم از طریق نظام گزارشگری مالی کارآمد، قادر خواهند بود که از چگونگی ارائه خدمات ، نحوه مصرف منابع ، استفاده و نگهداری اموال و دارایی ها، آگاه گردند و عملکرد مسئولین را مورد ارزیابی قرار دهند.
مسائل و مشکلات موجود در زمینه گزارشگری مالی می توان از عدم قدرت پاسخگویی سریع و به موقع، به نیازهای اطلاعاتی مشتریان، وجود قوانین و مقررات متعدد و نبود پاسخگویی که مفهومی کردن آن نیازمند اطلاعات قابل اتکا، قابل فهم، صحیح و به موقع برای استفاده کنندگان می باشد و نیز عدم گزارشگری مالی شفاف، چیزی که شهروندان از مردم سالاری در سطح دولتی انتظار دارند، نام برد.
مجید قانع |   1395/10/15 19:46:31   |
1     0
با سلام
هدف اصلی گزارشگری مالی در بخش خصوصی، پاسخگویی مدیران به سهامداران و مابقی استفاده کنندگان و ذینفعان است. در گزارشگری مالی در بخش عمومی نیز این موضوع صادق است با این تفاوت که گزارشگری مالی
در سطح عمومی و کشوری استفاده کننده برون سازمانی ( یا همان سایر دولت ها ) وجود ندارند ولی مسئولیت پاسخگویی در داخل کشور و در مقابل مردم و صاحبان اصلی آن مرز و بوم بسی سخت تر و پیچیده تر است. همچنین
در بخش عمومی ارائه اطلاعات غیر مالی در کنار اعداد و ارقام و منابع و مآخذ و هزینه ها، کمک بیشتری جهت سودمندی اطلاعات برای شهروندان خواهد داشت، که متأسفانه اطلاعات غیر مالی زمانی ارائه می
گردد که شهروندان دیگر نیازی به آن اطلاعات ندارند. شاید یکی از عناوینی که می توانست بطور جداگانه در این مقاله به آن پرداخته شود نظارت باشد. در هر گزارشگری مالی اگر عامل نظارتی ( حسابرسی
در بخش عمومی ) وجود نداشته باشد ارزش این گزارش ها بسیار ناچیز و و شاید بدون ارزش باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجید قانع |   1395/10/15 19:47:05   |
1     1
با سلام
حدودیتهای گزارشگری مالی
1-گزارشهای مالی با مقاصد عمومی فراهم کننده تمام اطلاعات لازم برای استفاده‌کنندگان نیست
2-استفاده‌کنندگان گزارشهای مالی بخش عمومی، متنوع می­باشند
3-صورتهای مالی با مقاصد عمومی عموماً منعکس کننده اطلاعات مالی درخصوص آثار مالی معاملات و سایر رویدادهای گذشته است و اغلب بر مبنای برآوردها و قضاوتهای ناشی از بکارگیری قواعد خاص می­باشد
4-در فرایند گزارشگری مالی، تجزیه و تحلیل هزینه- فایده باید مدنظر قرار گیرد
5-ارائه اطلاعات مفصل می‌تواند استفاده‌کننده را گمراه سازد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Vahid Saeidi |   1395/10/25 22:15:44   |
1     1
برخی مراجع تدوین استاندارد بر این باورند که چارچوب نظری و استانداردهای حسابداری واحدهای انتفاعی بخش خصوصی با اندک تغییراتی برای نهادهای بخش عمومی نیز مناسب است و به‌همین شیوه عمل نموده‌اند. همان‌طور که پیشتر گفته شد، مراجع استانداردگذاری کشورهای نیوزلند، استرالیا و انگلستان این شیوه را انتخاب کرده‌اند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محمدحسن ابوترابی |   1395/10/30 19:56:31   |
1     0
اطلاعات مندرج در صورتهای مالی باید بیطرفانه یعنی عاری از تمایلات جانبدارانه باش . د چنانچه انتخاب و یا ارائه این
اطلاعات بهگونهای باشد که برتصمیمگیری یا قضاوت در جهت نیلبه نتیجهای از قبل تعیین شده، اثر گذارد، صورتهای مالی
بیطرف نمیباشد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
علی ناصریان اصل |   1395/10/30 21:38:32   |
1     0
هدف گزارشگری مالی عبارتند از :
1)گزارشگری مالی میبایست تامین کننده اطلاعاتی باشد که برای تصمیم گیری اقتصادی سرمایه گزاران و طلب کاران بالفعل و بالقوه و تجزیه و تحلیل عوامل مختلف اقتصادی در زمینه های مشارکت و تشویق سرمایه گذاری مفید باشد و همچنین نیازهای اطلاعاتی مدیریت و سایر استفاده کنندگان را فراهم اورد .
2)گزارشگری مالی میبایست اطلاعات مالی مربوط به عملکرد مالی واحد اقتصادی را طی یک دوره مالی به گونه ای مطلوب ارایه کند.
3)گزارشگری مالی باید در بر گیرنده اطلاعاتی باشد که ارزیابی کارایی و حفظ امانت و ایفای نقش مباشرتی مدیران واحد اقتصادی را هرچه بیشتر و بهتر میسر سازد.
4)گزارشگری مالی در بردارنده اطلاعات کامل دررزمینه ی ارزش افزوده در تولیدات و خدمات است که بیشتر استفاده کنندگان از گزارشهای مالی برای تامین اهداف مختلف به ان نیاز دارند.
5)گزارشگری مالی باید اطلاعات مربوط به منابع اقتصادی و محل تامین این منابع و همچنین تاثیر معاملات ، حوادث و شرایطی را که منجر به تغییر این منابع می گردد را نشان دهد.
6)گزارشگری مالی میباست ارایه کننده اطلاعاتی در زمینه ی منافع کارکنان ، کارایی انها، اطلاعات مربوط به ایمنی و سلامت کارکنان باشد.
7)گزارشگری مالی باید در برگیرنده اطلاعاتی در زمینه ی کوشش های واحد در جهت حفظ محیط زیست و سایر فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی باشد.
8)گزارشگری مالی باید شامل توضیحات لازم درباره ی اطلاعات ارایه شده باشد تا استفاده کننده را در درک اطلاعات کمک کند
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
عصمت مسعودی |   1395/12/02 15:16:47   |
1     0
استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (IFRS)، به مجموعه‌ای از استانداردهای حسابداری گفته می‌شودکه توسط هیات استانداردهای حسابداری بین المللی(IASB) تدوین شده‌اند. هدف این استانداردها، تهیه صورت‌های‌مالی‌شرکت‌های سهامی در قالب یک استاندارد جهانی است.

هیات استانداردهای حسابداری بین المللی (IASB)، یک نهاد مستقل در لندن  است که ۱۵ عضو از کشورهای مختلف دارد و کار خود را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده است. پایه‌گذاری این هیات توسط شرکت‌های بزرگ حسابداری، موسسات مالی خصوصی و تعدادی دیگر از سازمان‌های حرفه‌ای در حوزه حسابداری انجام شده است. تا کنون بیش از ۱۲۰ کشور IFRS را برای گزارش دهی مالی شرکت‌های خود الزامی دانسته‌اند.
با پذیرش IFRS، یک شرکت می‌تواند صورت‌های مالی خود را با اصول مشابه به شرکت‌های رقیب خارجی ارائه کند. در نتیجه قابلیت مقایسه بین اطلاعات این شرکت‌ها وجود داشته و علاوه بر آن شرکت‌های مادری که شرکت‌های تابعه آنها در سایر کشورهایی وجود دارند که IFRS را پذیرفته‌اند قادر خواهند بود تا یک زبان مشترک حسابداری داشته باشند. همچنین بکارگیری IFRS می‌تواند برای شرکت‌هایی که قصد افزایش سرمایه‌گذاری خارجی خود را دارند، سودمند باشد.


با وجود اعتقاد برخی بر ضرورت پذیرش جهانی IFRS ، عده‌ای بر این باورند که پذیرش کامل IFRS موجب کاهش کیفیت گزارش‌دهی‌ های مالی خواهد شد و این تصور وجود دارد که تحمل هزینه های بالای تغییر استاندارد داخلی به IFRS، مزایای بالایی را ایجاد نخواهد کرد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
آیت اللهی |   1397/09/07 09:48:13   |
1     0
تفاوت عمده ای بین حسابداری بخش خصوصی و حسابداری دولتی وجود دارد. دلایل اصلی این تفاوت محیط سیستم حسابداری است. در محیط حکومتی، نهاد های بخش دولتی اهداف متفاوت دارند، در حالی که هدف اصلی دستیابی به سود یکی از واحدهای بخش خصوصی است. همچنین، در حسابداری دولتی، نهاد مسئول پاسخگویی مالی است که نشان دهنده انطباق در استفاده از منابع در یک زمینه بودجه است. در بخش خصوصی، بودجه یک ابزار برنامه ریزی مالی است و اجباری نیست که با آن برخورد شود.


حسابداری دولتی به حوزه ای از حسابداری اشاره دارد که به طور خاص در بخش دولتی کاربرد دارد. یک حوزه خاص حسابداری وجود دارد – اهدافی که گزارش حسابداری به طور قابل توجهی متفاوت از آن که برای حسابداری عمومی پذیرفته شده در بخش خصوصی (کسب و کار) توسعه یافته است؛ استفاده از فرآیندهای حسابداری دولتی بطور قابل توجهی با بخش خصوصی متفاوت است.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
آیت اللهی |   1397/09/07 09:49:12   |
1     0
سیستم حسابداری دولتی برای اندازه گیری حسابداری تمرکز بیشتری نسبت به حسابداری بخش خصوصی دارد. حسابداری دولتی به جای اندازه گیری جریان منابع اقتصادی، جریان منابع مالی را اندازه گیری می کند. در عوض به رسمیت شناختن درآمد، زمانی که آنها به دست آورده شده و هزینه های زمانی که آنها متحمل شده است، درآمد زمانی که پول در دسترس برای از بین بردن بدهی ها در دوره حسابداری در حال حاضر وجود دارد و هزینه های شناخته شده زمانی که تخلیه منابع موجود، وجود دارد.

گزارش های مالی دولتی باید با اطلاعات تکمیلی مورد نیاز (RSI) همراه باشد. RSI مقایسه هزینه های واقعی در مقایسه با بودجه اصلی ایجاد شده در ابتدای سال مالی برای صندوق عمومی دولتی و تمام صندوق ها، درآمد عمده ای خاص است.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمیده فلاح |   1397/10/13 16:59:10   |
1     0
تعریف مبنای تعهدی
بخش عمومی
مبنایی است که بر اساس آن معاملات و سایر رویدادهای مالی در زمان وقوع (و نه در زمان دریافت یا پرداخت وجه نقد) شناسایی و در اسناد و مدارک حسابداری ثبت می شود و در صورت های مالی دوره مربوط انعکاس می یابد.
عناصر قابل شناسایی بر مبنای تعهدی شامل دارایی ها ، بدهی ها ، ارزش خالص، درآمد ها و هزینه ها می باشند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمیده فلاح |   1397/10/13 17:00:47   |
1     0
مبنای تعهدی
بخش خصوصی
صورت های مالی به استثنای اطلاعات مربوط به جریان های نقدی باید بر مبنای تعهدی تهیه شوند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمیده فلاح |   1397/10/13 17:02:05   |
1     0
مبنای تعهدی
بخش عمومی
صورت های مالی باید بر مبنای تعهدی تهیه شوند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمیده فلاح |   1397/10/13 17:16:28   |
1     0
اجزای صورت های مالی
در صورت های مالی یک واحد گزارشگر اطلاعاتی درباره موارد زیر افشا می شود:
صورت وضعیت مالی : دارایی ها -بدهی ها -ارزش خالص
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمیده فلاح |   1397/10/13 17:21:57   |
1     0
اجزای صورت های مالی
صورت تغییرات در وضعیت مالی:
درآمد ها -هزینه ها
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمیده فلاح |   1397/10/13 17:24:41   |
1     0
اجزای صورت های مالی
در صورت های مالی یک واحد گزارشگر اطلاعاتی درباره موارد زیر افشا می شود:
حساب تغییرات در ارزش خالص :سایر تغییرات در ارزش خالص
صورت مقایسه بودجه و عملکرد :
1-منابع
2- مصارف
3-وجوه دریافتی از طرف دولت
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمیده فلاح |   1397/10/13 17:31:23   |
1     0
اجزای صورت های مالی
در صورت های مالی یک واحد گزارشگر اطلاعاتی درباره موارد زیر افشا می شود:
حساب تغییرات در ارزش خالص :سایر تغییرات در ارزش خالص
صورت مقایسه بودجه و عملکرد :
1-منابع
2-مصارف
3-وجوه دریافتی از طرف دولت
یادداشت های توضیحی :
1-خلاصه ای از اهم رویه های حسابداری
2-سایر یادداشت های توضیحی
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/10/29 09:15:15   |
0     0
اهدف گزارشگری مالی عبارتند از :
1)گزارشگری مالی میبایست تامین کننده اطلاعاتی باشد که برای تصمیم گیری اقتصادی سرمایه گزاران و طلب کاران بالفعل و بالقوه و تجزیه و تحلیل عوامل مختلف اقتصادی در زمینه های مشارکت و تشویق سرمایه گذاری مفید باشد و همچنین نیازهای اطلاعاتی مدیریت و سایر استفاده کنندگان را فراهم اورد .
2)گزارشگری مالی میبایست اطلاعات مالی مربوط به عملکرد مالی واحد اقتصادی را طی یک دوره مالی به گونه ای مطلوب ارایه کند.
3)گزارشگری مالی باید در بر گیرنده اطلاعاتی باشد که ارزیابی کارایی و حفظ امانت و ایفای نقش مباشرتی مدیران واحد اقتصادی را هرچه بیشتر و بهتر میسر سازد.
4)گزارشگری مالی در بردارنده اطلاعات کامل دررزمینه ی ارزش افزوده در تولیدات و خدمات است که بیشتر استفاده کنندگان از گزارشهای مالی برای تامین اهداف مختلف به ان نیاز دارند.
5)گزارشگری مالی باید اطلاعات مربوط به منابع اقتصادی و محل تامین این منابع و همچنین تاثیر معاملات ، حوادث و شرایطی را که منجر به تغییر این منابع می گردد را نشان دهد.
6)گزارشگری مالی میباست ارایه کننده اطلاعاتی در زمینه ی منافع کارکنان ، کارایی انها، اطلاعات مربوط به ایمنی و سلامت کارکنان باشد.
7)گزارشگری مالی باید در برگیرنده اطلاعاتی در زمینه ی کوشش های واحد در جهت حفظ محیط زیست و سایر فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی باشد.
8)گزارشگری مالی باید شامل توضیحات لازم درباره ی اطلاعات ارایه شده باشد تا استفاده کننده را در درک اطلاعات کمک کند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/10/29 09:19:51   |
0     0
هدف اساسی بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی، دستیابی به سود است و به همین دلیل شاخصهای عملکرد مانند سود خالص و سود هر سهم نتیجه عملکرد را تا حد زیادی نشان می‌دهد. اما در بخش عمومی، هدف اصلی، ارائه خدمات عمومی به مردم است. به همین دلیل تعیین شاخصهای کمی عملکرد در بخش عمومی مشکل می‌باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
پریناز پارسی مهر |   1397/10/29 16:03:36   |
0     0
یکپارچه­ سازی مفاهیم حسابداری بخش عمومی به عنوان یک پیکره واحد و حتی هماهنگ با بخش خصوصی جهت مدل­سازی انواع الگوهای با اهمیتِ گزارشگری مالی در بخش عمومی می­باشد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
پریناز پارسی مهر |   1397/10/29 16:08:08   |
0     0
رای آنکه خصوصی‌سازی هرچه بهتر صورت پذیرد باید اقدامات زیر به‌طور «همزمان» به عمل آیند:
تقویت حقوق مالکیت خصوصی، تغییر ساختار شرکتها، آزادسازی و مقررات زدایی، اصلاح مقررات، اصلاح ساختار مالی (بویژه بازار سرمایه) و بازار نیروی کار؛
تشویق و هدایت در جهت توسعه بخش خصوصی به منظور تحریک رقابت و ورود تولیدکنندگان به بازار؛
واگذاری موسسات عمومی دولتی به بخش خصوصی (تغییر مالکیت).
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
zahra bizadi |   1397/11/01 17:03:39   |
0     0
هدف اساسی بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی، دستیابی به سود است و به همین دلیل شاخصهای عملکرد مانند سود خالص و سود هر سهم نتیجه عملکرد را تا حد زیادی نشان می‌دهد. اما در بخش عمومی، هدف اصلی، ارائه خدمات عمومی به مردم است. به همین دلیل تعیین شاخصهای کمی عملکرد در بخش عمومی مشکل می‌باشدولی در بخش عمومی هدف کسب سود نیس و ارائه خدمات به عموم مردم است
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
قانع |   1397/11/04 08:39:26   |
0     0
تعریف خصوصیات کیفی صورت های مالی :
خصوصیات کیفی به خصوصیاتی اطلاق می شود که موجب می گردد اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی برای استفاده کنندگان در راستای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری مفید واقع شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
قانع |   1397/11/04 08:42:40   |
0     0
اهداف اساسی بخش خصوصی و بخش عمومی :
اهدف اساسی بخش خصوصی در فعالیتهای اقتصادی، دستیابی به سود است و به همین دلیل شاخصهای عملکرد مانند سود خالص و سود هر سهم نتیجه عملکرد را تا حد زیادی نشان می‌دهد. اما در بخش عمومی، هدف اصلی، ارائه خدمات عمومی به مردم است. به همین دلیل تعیین شاخصهای کمی عملکرد در بخش عمومی مشکل می‌باشد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Hamidah Ghane |   1397/11/04 11:09:37   |
0     0
گزارشگری‌ مالی‌ منعکس‌کننده‌ حسابدهی‌ واحد تجاری‌ در قبال‌ منابع‌ آن‌ است‌ و از این‌ رو مبنایی‌ برای‌ ارزیابی‌ وظیفه‌ مباشرت‌ مدیریت‌ و اتخاذ تصمیمات‌ اقتصادی‌ فراهم‌ می‌آورد. صورتهای‌ مالی‌ به‌عنوان‌ بخش‌ اصلی‌ فرایند گزارشگری‌ مالی‌، به‌ استفاده‌کنندگان‌ مختلف‌ درارزیابی‌ وضعیت‌ مالی‌، عملکرد مالی‌ و انعطاف‌پذیری‌ مالی‌ واحد تجاری‌ یعنی‌ "واحدگزارشگر" یاری‌ می‌رساند. "واحدگزارشگر" به‌ یک‌ واحد تجاری‌ منفرد یا گروه‌ واحدهای‌ تجاری‌ اطلاق‌ می‌شود که‌ موضوع‌ یک‌ مجموعه‌ صورتهای‌ مالی‌ مشخص‌ است‌ که‌ بنابر الزامات‌ قانونی‌، قراردادی‌ یا عرفی‌ و به‌منظور رفع‌ نیازهای‌ اطلاعاتی‌ استفاده‌کنندگان‌ تهیه‌ و ارائه‌ می‌شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
طیبه پارسائیان |   1397/11/04 12:15:56   |
0     0
هدف از بخش خصوصی در واحد اقتصادی کسب سود می باشد که صورت مالی برای سهام داران .اشخاص . بنگاه اقتصادی تهیه می شود وتهیه صورت وسود زیان وترازنامه باید به گونه باشد که قابل اعتماد وقابل فهم باشد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
ریحانه رستمی |   1397/11/05 19:48:05   |
0     0
از آنجا که‌ مفاهیم‌ نظری‌، به‌ عنوان‌ یک نظام‌ منسجم‌ از اهداف‌ و مبانی‌ مرتبط‌، به‌منظور تهیه‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ هماهنگ‌ و تعیین‌ حدود قضاوت‌ حرفه‌ای‌ در تهیه‌ و ارائه‌ صورتهای‌ مالی‌ تدوین‌ می‌شود لذا طبعاً نمی‌تواند تحت‌ تأثیر الزامات‌ حسابداری‌ مقرر در قوانین‌ آمره‌ قرار گیرد بلکه‌ ممکن‌ است‌ برخی‌ اصول‌ مندرج‌ در آن‌ از الزامات‌ قانونی‌ فراتر رود. بدیهی‌ است‌ الزامات‌ حسابداری‌ مقرر در قوانین‌ آمره‌ در تدوین‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ مدنظر قرار خواهد گرفت‌ تا سازگاری‌ لازم‌ بین‌ رویه‌های‌ حسابداری‌ مندرج‌ در قانون‌ و نحوه‌ عمل‌ طبق‌ استانداردهای‌ حسابداری‌ ایجاد گردد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حامد عسکرشاهی |   1397/11/11 11:03:34   |
0     0
استفاده کنندگان صورتهای مالی
۱.سرمایه گذاران
۲.اعطاکنندگان تسهیلات مالی
۳.تامین کنندگان کالا و خدمات و سایر بستانکاران
۴.مشتریان
۵.کارکنان واحد تجاری
۶.دولت و موسسات دولتی
۷.جامعه به طور اهم
۸.سایر استفاده کنندگان
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
دیدگاه کاربران

 

 

 
هدیه مالی تیم متفکران نوین مالی در شبکه اجتماعی
Web Analytics