این تحقیق به بررسی اثر ساختار مالکیت بر محافظه کاری در سود پرداخته است. میزان استفاده از روشهای محافظه کارانه برای شناسایی بموقع زیان و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی به دو موضوع بستگی دارد: 1- میزان سهام سهامدار کنترل کننده، 2- انحراف بین حق رای و حق جریان وجوه نقد آنها. در این مقاله از الگوی بسط یافته باسو (1997) برای تجزیه و تحلیل موضوع و 56 شرکت حایز شرایط برای دوره زمانی 87-1383 استفاده شد. به طور کلی نتایج تحقیق بیانگر رابطه منفی بین میزان مالکیت سهامدار کنترل کننده و سطح محافظه کاری در سود است. این نتیجه با کاهش سطح قراردادهای برون سازمانی سازگار است. به علاوه، بین این انحراف با محافظه کاری در سود رابطه منفی به دست آمد. زمانی که این تفاوت افزایش می یابد، شرکت با هزینه های زیادتر قراردادهای برون سازمانی روبه رو می شود