مناعت طبع؛ عصیان  

پسرش (که این داستان را برای من تعریف کرده)، تصمیم گرفت از بازگشت پدرش فیلم برداری کند. پرستس او را از این کار منع کرد. اما پسرش که می‌دانست در برابر یک رخ داد تاریخی مهم است، دستگاهایش را به فرودگاه برد و شروع به ضبط همه چیز کرد. دریک لحظه مشخص، پرستس متوجه شد چه خبر است، دوستانش را رها کرد و خود را به بالای سر پسرش رساند.

لوییز کارلوس پرستس ِ پسر برایم تعریف می‌کرد: فکر کردم پریشانترین لحظه زندگی‌ام رسیده است. اما پدرم  خودش را به من رساند، در چشمهایم نگاه کرد و گفت: «آفرین. تو درست کاری را کردی که من ممنوع کرده بودم و این نشانه ارزش توست. امیدوارم این پایداری را همواره در برابر دیگران نیز حفظ کنی.»

پائلو کوئلیو