اصطلاحات مرتبط با وام و تسهیلات مالی  

وام پرداختنی (Loans  payable)
وام نوعی قرض دادن پول سوددار است، که در زمانی مشخص بین قرض دهنده و قرض گیرنده انجام می‌شود. به عبارتی شخصی مبلغ معینی را قرض نموده و تعهد می نماید که این مبلغ به اضافه درصدی از آن که به عنوان سود یا بهره است را به شخص وام دهنده پرداخت نماید.

وام بلند مدت (long-term loan)
وام هایی که سر رسید آنها بیش از یک سال مالی است را وام های بلندمدت می گویند.

وام قرض الحسنه (interest-free loan یا Gratuitous Loan) 
قرض الحسنه نوعی قرض است که در آن بهره‌ای در کار نباشد. در تعریف دیگر عقدی است که به موجب آن بانک‌ها (به عنوان قرض‌دهنده) مبلغ معینی را طبق ضوابط مقرر در دستورالعمل ذیربط به اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی (به عنوان قرض گیرنده) به قرض واگذار می‌کنند.

وام را تمدید کردن (renew a loan)
گاهی در سر رسید وام ، وام گیرنده و وام دهنده توافق می نمایند تا وام را طبق قرارداد جدیدی تمدید نمایند.

وام سنجی (Capital Leverage)
هدف از گرفتن وام این است که استفاده از آن سودی بیش از هزینه های بهره وام تحصیل کرده که منافع سهامداران را افزایش دهد. محاسبه کاربرد وام به نفع یا زیان صاحبان سهام اصطلاحا وام سنجی تسمیه شده که در انگلستان Gearing و در امریکا Leverage  می نامند و معمولا کلمه Financial را به صورت صفت جلو هریک از این دو می آورند.

بهره (Interest)
آنچه بابت وام گرفته شده یا پول تودیع شده در بانک به عنوان هزینه یا درآمد تعلق گیرد.

بهره مرکب (Compound Interest Compound Interest)
بهره مرکب یعنی این که در فواصل زمانی معین بهره به اصل اضافه و جمعا مبنای محاسبه بهره بعدی قرار می گیرد.

هزینه بهره (Interest Expense)
هزینه استقراض وجوه در دوره جاری. این هزینه به عنوان یک قلم هزینه مالی در صورت سود و زیان گزارش می شود.