نیاز ما به افزایش سواد مالی و تاثیر اطرافیان  

فرض کنید ۱۰۰ میلیون من با خرید دلار و یا سکه به ۲۰۰ یا ۳۰۰ میلیون تبدیل شود. پس از آن چکار کنم؟ تحقیقات نشان داده که افراد زیادی که پولهای زیاد و بادآورده را ارث برده اند یا در لاتاری برنده شده اند، پس از چندی آرزوی زندگی قبلی خود را دارند پس به دست آوردن پول بادآورده ضامن شادکامی ما نیست.

نه. حرف اصلی این است که ما باید سواد مالی خود را افزایش دهیم، باید در این مورد آموزش ببینیم، این آموزش رشته های تحصیلی اقتصاد و حسابداری نیست، بلکه درک معنای پول، شادمانی، انتظار ما از زندگی شخصی و شغلی مان است. چقدر حاضریم برای افزایش سواد مالی هزینه کنیم؟ ما حاضریم برای رسیدن به شغلی که ممکن است در آینده برای ما پولساز شود، مقدار زیادی از سرمایه و وقت و عمر خود را در دانشگاه سپری کنیم ولی چقدر حاضریم برای رهایی از بیسوادی مالی خرج کنیم؟

چقدر حاضریم کتاب بخوانیم، در دوره های آموزشی شرکت کنیم، خودمان را برای نهادینه کردن عادتهای خوب تمرین دهیم؟

تاثیر اطرافیان و هم نشینان ما در موفقیت و توان اقتصادی ما

“شما میانگین پنج نفری هستید که بیشترین وقت خود را با آنها می گذرانید.” جیم ران

تاثیر متقابل را از دو منظر می توان در نظر گرفت مثبت یا منفی. به اطرافیان خود فکر کنیم، همکاران، دوستان، فامیل.

چه کسانی هستند که بیشترین وقت خود را با آنها می گذرانیم؟ پس از خواندن این جمله و تعمق بیشتر در روابطم با اطرافیان،  کشف! کردم که چقدر زندگی ما به هم شبیه است. چقدر حتی دغدغه هایمان به هم شبیه است. وضعیت مالی مان هم همینطور.

پس از این کشف بزرگ هم ترسی ناشناخته بر من حاکم شد هم امیدی فزاینده. و آن هم به خاطر تاثیر متقابلی است که بین ما و حلقه ی اطرافمان وجود دارد. اگر میانگین نفرات خود را بالا بکشند یا پایین روی سایرین هم تاثیر می گذارد و اتفاقا حرفهای همدیگر را بهتر می فهمند.

مثلا اتفاقی که خودم تجربه کردم، مساله بیمه عمر بود. پس از آنکه طرحی را از بیمه خریدم و مطرح کردم روی اطرافیانم تاثیر گذاشت. حالا با کسانی که کارهای مشترکی می کنیم حرفهای بیشتری دارم ضمن اینکه به اعتقاد من، استاندارد زندگی چند نفری که بیمه عمر خریده اند در آینده در سطح بهتری خواهد بود.

اما اگر این میانگین من را پایین نگه دارد چکار کنم؟ آیا می توانم برادر، پدر و یا همسر خود را عوض کنم؟ حتی جایگزین کردن همکار، همسایه و یا دوست نیز به سادگی امکان پذیر نیست. پس یا باید نا امید شوم یا اینکه شروع به بالا کشیدن یک نفر همراه خودم کنم تا به سطح بالاتری از زندگی برسیم.

البته در این زمینه می توان دو نظریه داد. ما با دو گونه ار افراد وقت می گذرانیم، نفراتی در دنیای واقعی و کسانی در دنیای مجازی.

راه حلی که من برگزیده ام این است که روی حلقه ی افراد مجازی که در اطراف من هستند متمرکز شوم. در انتخاب آنها محدودیت کمتری وجود دارد. مثلا اگر من تمایل به ارتقای کسب و کار خود دارم، روزانه وبلاگ پنج فرد موفق در این زمینه را می خوانم، یا پنج نویسنده ای که کارشان را می پسندم، یا پنج نفری که از زندگی کارمندی به استقلال مالی رسیده اند.

به نظر شما روش خوبی نیست؟ البته حلقه ی اطرافیان در دنیای مجازی خطرات بزرگی هم دارد و می تواند ما را به سطحی نگری برساند. ولی ما به جنبه ی خوب آن می نگریم.

اطرافیان شما در دنیای مجازی و یا واقعی چه کسانی هستند؟ شما تجربه ای از ارتقا و یا تنزل کیفیت زندگی خود به خاطر اطرافیان دارید؟

* آیا بیشتر بهتر است؟

بزرگتر می شویم، دوچرخه می خریم، به شهر بازی می رویم، عیدی می گیریم، رابطه ای بین شادی و پول در ذهن ما شکل می گیرد. حس فوق العاده ی خرید دوچرخه ی رویاهایتان را به یاد بیاورید.

پس از چندی صاحب درآمد می شویم، لوازم خانه، اتومبیل، سرویس طلا، مبلمان قسطی در صف خرید قرار می گیرند. پول در حال برطرف کردن نیازهای ماست و ما از پول بیشتر لذت می بریم. پای لوازم لوکس به زندگی مان باز می شود.

زندگی ما با کار بیشتر و پول بیشتر عجین می شود.

نشانه هایی پدیدار می شوند. چرا مثل سابق از خرج کردن پول هیجان زده نمی شویم؟ چرا اینقدر نگران از دست دادن دارایی هایمان شده ایم؟، چرا جای ما در کنار خانواده خالی است؟ و روزی این پرسش در ذهن ما نقش می بندد: آیا من خوشبختم؟

در ویلای شیک خود نشسته ایم و منحنی کامیابی ما به کمترین میزان خود رسیده است . حسرت روزهای دانشجویی را می خوریم که با جیب خالی در پارک قدم می زدیم و فقط شاد بودیم، حسرت مسافرتهای دسته جمعی با مینی بوسهای ابوطیاره. و نمی فهمیم که فرمول…. پول= شادی….، دیگر کار که نمی کند هیچ، بر علیه ما شمشیر کشیده است.

اکنون باید از خودمان بپرسیم، از دست من چه کاری بر می آید؟

در منحنی کامیابی یک نقطه ی بیشینه داریم. در این نقطه تمامی نیازها، تمامی اولیه ها و چندتایی لوازم لوکس داریم. پول خرج کردن برای ما شادی زیادی به همراه می آورد. مفهوم دیگر این نقطه، واژه ی جادویی کافی است.

کافی کلمه سحرآمیزی است که مقدار و اندازه ای ندارد ولی اگر آن را تشخیص ندهیم- آن هم به موقع – به احتمال زیاد در سراشیبی سقوط این منحنی قرار می گیریم.زمانی که کشف کنیم که چه میزان برای ما کافی است، منحنی کامیابی برای همیشه به رشد فزاینده خود ادامه می دهد. بله با خرج کردن پول به رشد خود ادامه می دهد.

حالا باید از خودمان بپرسیم آیا بیشتر بهتر است؟ اگر آری پس هر چه که دارم کافی نیست. بیایید به این جمله خوب فکر کنیم.

منبع

جارچی