مطالعات اقتصادی کاربردی ایران  

اهداف و چشم اندازها

1. گسترش، روان­تر کردن و انتشار برخط و چاپی پژوهش­های نظری و کاربردی اقتصادی  با نگرش ویژه به مسایل اقتصاد ایران.

2. فـراهم آوردن زمینه برخورد دیــدگاه­ها درباره پـژوهش­های نظـری و کاربــردی از راه سنجش، نقد و بررسی انتشارات اقتصادی.

3. کوشش در بومی­تر کردن الگوها و مدل­های تحلیلی که از منابع خارجی گرته ­برداری شده ­اند.

4. بالاتـر بردن سطح کیفی مقـاله­ها از راه درگیـر کردن شمار بیشتری از اســتادان و پـژوهـش­گران همه دانشـگاه­هـا و  نهـادهای پـژوهشی کشـور در ارزیــابی و ارزش­گــذاری مقالـه­هـایی که غــربال­گری نخستین را پشت­سر می­گذارند.

5. دوری جسـتن از "رفـتـار غیــراخلاقی علمـی" مـوضوع بـنـد 18 مــاده 7 قــانون مقــررات انتظامی  اعضای هیات علمی دانشگاه­ها.

راهنمای نویسندگان

1- مشخصات عمومی و ظاهری مقاله

نوشتار حاضر روش آماده کردن مقالات علمی و پژوهشی را توضیح می‌دهد. این شیوه‌نامه براساس برخی از قابلیت‌های موجود در نرم افزار Word تهیه شده است. نکته مهمی که لازم است برای تهیه نسخه آماده به چاپ مورد توجه قرار گیرد این است که شیوه­های مورد نیاز برای کلیه قسمت‌های مقاله، در این نمونه شیوه نامه تعریف شده‌اند و مؤلفان می‌توانند با استفاده از آن­ها به سرعت فایل مقاله خود را با شیوه مورد نظر تطبیق دهند. این کار با استفاده ازابزارهای Copy | Past  و Format Painter در این نرم افزار به سادگی انجام‌پذیر است.

    اندازه صفحات باید برابر A4 و حدود بالا، پایین، چپ و راست صفحات برابر با 5/2 سانتی‌متر انتخاب شود.
    تعداد صفحات مقاله حداکثر 20 صفحه باشد.
    نشانی نویسندگان، شامل محل کار و پست الکترونیک در زیرنویس صفحه اول نوشته می‌شود. مشخصات انگلیسی مؤلفان مقاله می‌تواند زیر اسامی آنان و پیش از چکیده انگلیسی درج شود.
    برای قلم لاتین همواره از Times New Roman 11.5 استفاده شود که اندازه آن همواره (به غیر از عنوان و چکیده) یک واحد کمتر از اندازه قلم فارسی درهرموقعیت مورد استفاده، خواهد بود.
    کل متن مقاله با قلم B Mitra 13 و با فاصله خطوط 2/1 سانتیمتر (Line Spacing | Multiple 1.2) باشد.

2- محتوای مقاله

هر مقاله باید شامل بخش‌های اصلی زیر باشد:

چکیده، کلمات کلیدی، مقدمه، متن (ادبیات موضوع و پیشینه تحقیق، مبانی نظری، تجزیه و تحلیل)، نتیجه، منابع و چکیده انگلیسی.

سایر قسمت‌ها، شامل تقدیر و تشکر، نمادگذاری‌ها و دیگر ضمایم، همگی در انتهای مقاله بعد از نتیجه و قبل از منابع قرار می‌گیرند.
2-1- چکیده

چکیده در حداکثر 300 کلمه به طور صریح موضوع و نتایج پژوهش انجام شده را مطرح کند؛ یعنی بیان کند که چه کاری، چگونه و به چه منظور انجام شده­است و به چه نتیجه (یا نتایجی) رسیده است. در چکیده نباید هیچ گونه جزئیات، جدول، شکل یا فرمولی را درج کرد.
2-2- کلیدواژه­ها

حداکثر شش کلمه یا ترکیب دو تا چهارکلمه‌ای که موضوعات اصلی، فرعی و سایر موضوعات مرتبط با مقاله را دسته‌بندی می‌کنند، به­عنوان کلیدواژه انتخاب شوند.
2-3- ویژگی‌های مقدمه

درمقدمه پس از بیان کلیات موضوع مورد بحث، ابتدا خلاصه‌ای از تاریخچه موضوع و کارهای انجام‌شده به همراه ویژگی‌های آن بیان می‌شود. در ادامه، تلاشی که در تبیین کار، برای رفع کاستی‌های موجود، گشودن گره‌ها یا حرکت به سمت یافته‌های نو صورت گرفته است در یک یا دو بند توضیح داده می‌شود. در انتهای مقدمه سازمان‌دهی مقاله بیان می‌شود.
2-4- ویژگی‌های متن

مطلب اصلی در این بخش درج می‌شود که باید شامل تعریف مفاهیم مورد نیاز، طرح مسأله و راه حل ارائه شده باشد. شکل‌ها، جدول‌ها و روابط ریاضی بکاررفته در متن همگی باید مربوط به متن بوده، در متن از آنها استفاده شده و درباره آنها توضیحی آمده باشد. در نوشتن متن تلاش شود تنها به موضوع اصلی مقاله پرداخته شود تا ذهن خواننده از انحراف نسبت به سلسله مطالب مصون بماند. تمام جملات دست کم یک بار مرور شوند تا از کامل بودن و صحت آنها از نظر دستور زبان فارسی اطمینان حاصل شود. دقت شودکه جملات یک بند (پاراگراف) سلسله‌وار به هم مربوط بوده، یک موضوع را دنبال کنند.
2-5- ویژگی‌های نتیجه

در این بخش، نکات مهم در کار انجام شده به طور خلاصه مرور شده و نتایج برگرفته از آن توضیح داده می‌شود. سهم علمی مقاله (Contribution) باید در بخش نتیجه مورد تصریح واقع شود. عین مطالب چکیده دراین بخش آورده نشود. بخش نتیجه می‌تواند به کاربردهای پژوهش انجام شده اشاره کند، نکات مبهم و قابل پژوهش جدید را مطرح کند یا گسترش موضوع بحث را به زمینه‌های دیگر پیشنهاد دهد.
3- قواعد نوشتاری

شیوایی و رسایی نوشتار در گرو ساده‌نویسی است. بهتر است تلاش شود از جملات رسا، گویا و در حد امکان کوتاه استفاده شود. جداسازی اجزای مختلف متن با استفاده از بند‌بندی نیز کمک زیادی به روانی و سادگی فهم مطلب می‌کند. بند ()‌ های طولانی نیز مانند جملات طولانی  خسته کننده بوده، خواننده را سردرگم ‌می‌کند. یک بند نمی‌تواند بیش از 5 تا 7 سطر را به خود اختصاص دهد. تا جای ممکن از بکارگیری کلمات «می‌باشد»، «گردید»، «بوده باشد» و مانند آنها که تکلف‌آور، غلط مصطلح و یا غیرشیوا هستند، اجتناب شود. کلمات روان و ساده مانند «است» و «شد» می‌توانند اغلب مفاهیم را به راحتی منتقل کنند. استفاده از کلمات دشوار و غیر معمول چنانچه دلیل توجیهی روشنی نداشته باشند، موجب پیچیده‌شدن و ایجاد اشکال در فهم خواننده خواهند شد.

درحد امکان سعی شود برای کلمات غیرفارسی از معادل‌های فارسی استفاده شود، به ویژه در مواردی که معادل فارسی مصطلح و مفهوم است. برای مثال استفاده از ترکیب «لذا» به جای «از این رو» یا «به همین دلیل» توجیهی ندارد. همینطور، عبارت «در جهت» نمی‌تواند جایگزین خوبی برای کلمه روانی مثل «برای» باشد.

برای لغات فنی نیز تا آنجا که ممکن است همین الگو پیاده شود. در این گونه موارد چنانچه احتمال عدم آشنایی خواننده با معادل فارسی وجود داشته یا اصطلاح غیرفارسی معمول‌تر است، لازم است در اولین کاربرد کلمه فارسی منشأ غیرفارسی آن به صورت پی‌نوشت و یا اگر تعداد این موارد اندک است، داخل هلالین (Parentheses) و در مقابل آن کلمه آورده شود.

اگر ناچار باید کلمات انگلیسی در لابلای جملات گنجانده شوند، باید فاصله کافی بین آنها و کلمات فارسی در نظر گرفته شود. چنانچه در مقاله از اختصارات (Abbreviation) استفاده شود، لازم است در اولین استفاده تفصیل آن خلاصه نویسی به صورت پی‌نوشت آورده شود. چنانچه مختصرنویسی در چکیده آورده می‌شود، تعریف آن باید در همان چکیده و بدون فاصله ذکر شود.
3-1- علامت گذاری

درکاربرد هلالین باید توجه شود که عبارت داخل آن برای توضیحی است که از اجزای جمله محسوب نشده، درصورت حذف خللی به آن وارد نمی‌شود. در مقابل، گیومه برای برجسته کردن جزئی از جمله بکار می‌رود.

هلالین و قلاب‌ها [Brackets]، ابرو‌ها {Accolades} و گیومه‌ها «Quotations» باید به کلمات داخل خود متصل بوده و از کلمات قبل و بعد از بیرون آن به اندازه یک حرف فاصله داشته باشند. خطوط تیره (Hyphen) همواره از کلمات قبل و بعد خود یک حرف فاصله داشته باشند، مگر آنکه قبل یا بعد آنها عدد باشد که باید به آن بچسبند.

دقت شود که تمام نقاط آخر جملات، دونقطه، ویرگول (کاما) و ویرگول نقطه، باید به کلمه قبل از خود بچسبند و از کلمه بعدی فقط یک حرف فاصله بگیرند. ویرگول می‌تواند اجزای یک جمله را در جایی که نیاز به مکث هست، ازهم جدا کند؛ حال آنکه ویرگول نقطه برای جداسازی دو جمله که با هم ارتباط معنایی دارند، بکار می‌رود. برای افزایش خوانایی متن، درصورت لزوم، از علامتِ کسره و حرف «ی» بعد از «های غیر ملفوظ» یا «ة»، به ویژه وقتی تتابع اضافات ضروری است، استفاده شود.

نقطه، کاما، نقطه کاما و علامت سؤال به آخرین حرف می‌چسبد و بعد از آن یک فاصله زده می‌شود. علامت پرانتز "(" از آخرین حرف استفاده شده یک فاصله می‌گیرد ولی در داخل دو هلال پرانتز فاصله استفاده نمی‌شود. مثل: (دانشکده).
3-2- املاء

درستی نوشتار براساس قواعد املای فارسی ضروری است. در اینجا به عنوان مواردی که اشتباه در آن زیاد اتفاق می‌افتد، به چند مورد اشاره می‌شود. لازم است با مراجعه به کتاب‌های موجود در این زمینه، به این موضوع دقت کافی مبذول شود. در افعال مضارع و ماضی استمراری که با «می» شروع می‌شوند، دقت شود که در عین جدا نوشتن، از جزء دیگر فعل جدا نیفتد. برای این منظور باید از «نیم‌فاصله» استفاده شود. همین طور، در نوشتن «ها»ی جمع، آن را از کلمه جمع بسته شده جدا می‌نویسیم؛ مگر در کلمات فارسی تک هجایی مانند «آنها» که از شیوه متصل‌نویسی استفاده می‌شود. بهتر است همواره حرف اضافه «به» از کلمه بعدی خود جدا نوشته شود، مگر آنکه این حرف جزء یک فعل یا صفت یا قید باشد؛ مانند: «بکاربستن»، «بجا» و «بندرت». کلمات فارسی یا لاتین نباید با قواعد عربی جمع بسته شوند؛ پس «پیشنهادها» صحیح و «پیشنهادات» اشتباه است.

در مورد کلمات حاوی همزه قواعدی وجود دارد که در این مقاله نمی‌گنجد، اما برای نمونه به املای کلمات «مسأله»، «مسؤول» و «منشأ» دقت شود. همچنین، همزه در انتهای کلماتی که به الف ختم می‌شوند، نوشته نمی‌شود و درصورت اضافه شدن به کلمه بعدی از «ی» استفاده می‌شود: «القا شده»، «بالایی» و «اجرای برنامه». قاعده کلی جدا نویسی است مگر در موارد استثنایی و مشخص شده.
3-3- روابط ریاضی

ابزار Equation Editor برای نوشتن روابط ریاضی از کارآیی بسیار بالایی برخوردار است. تمامی نمادهای مورد نیاز در این ابزار پیش‌بینی شده‌اند.

توضیحات تمام متغیرها، پارامترها و نمادهای جدید در روابط، چنانچه پیش از آن توضیح داده نشده‌اند، باید بدون فاصله بعد از رابطه بیان شوند. مانند:

(1)
    

که درآنX(.) P یک تابع فرضی است...

 اگر تعداد متغیرها و پارامترها برای تعریف در ادامة متن زیاد است، از فهرست علائم در بخش ضمائم استفاده کنید و یا به صورت فهرست در زیر رابطه تعریف نمایید. اگر از تنظیم دلخواه اندازه (Size) استفاده می‌کنید، دقت شود که اندازه ظاهری متغیرها با اندازه حروف لاتین در متن برابر (12) باشد.
3-4-  شماره‌گذاری فصول، بخش­ها و قسمت­ها

در صورتی که مقاله دارای بخش‌های متعدد است، بخش‌ها و قسمت‌های مختلف مقاله با اعدادی نظیر 6-4 مشخص می‌شود.
3-5-  شماره‌گذاری جداول، نمودارها و...

لازم است شماره‌های جداول و نمودارها دارای نظم و ترتیب باشد. تمامی شکل‌ها و جدول‌ها باید به ترتیب ظهور در مقاله شماره‌گذاری شوند.اگر شکلی از مرجعی نقل شده باشد، لازم است مرجع آن در زیر شکل آورده شود. قابل ذکر است که شماره‌گذاری جداول، اشکال، نمودارها و... مستقل از همدیگر صورت می‌گیرد.
3-6-  شماره‌گذاری روابط و فرمول‌ها

فرمول‌ها نیز به ترتیبی که ظاهر می‌شوند مانند جدول‌ها و شکل‌ها، شماره‌گذاری گردد. برای شماره‌گذاری روابط و فرمول‌های آورده شده در متن اصلی از دو شماره که با خط فاصله از یکدیگر جدا می‌گردند، استفاده می‌شود بطوریکه تمام روابط و فرمول‌ها از ابتدا تا انتها به ترتیب دارای شماره 1 و2 و... خواهد بود.
4- ضمائم

موضوعات مرتبط با متن مقاله که در یکی از گروه‌های زیر قرار می‌گیرند، در بخش ضمائم آورده شوند:

    اثبات‌های ریاضی یا عملیات ریاضی طولانی،
    داده و اطلاعات نمونه(ها)ی مورد مطالعه (Case Study) چنانچه طولانی باشند،
    نتایج کارهای دیگران چنانچه نیاز به تفصیل باشد،
    مجموعه تعاریف متغیرها و پارامترها، چنانچه طولانی بوده و در متن به انجام نرسیده باشد.

5- ویژگی‌های منابع

منابع باید به ترتیب حروف الفبا و ابتدا منابع زبان فارسی و سپس منابع زبان انگلیسی، مرتب شده و در انتهای مقاله آورده شوند. دقت شود که تمام منابع در متن مورد ارجاع واقع شده باشند. مثال‌های مندرج در انتهای این مقاله نمونه، برای حالات زیر و برای هر دو زبان فارسی و انگلیسی درنظر گرفته شده‌اند:

    کتاب‌ها
    پایان‌نامه‌ها و طرح‌های پژوهشی
    مقاله‌های مندرج در مجلات و کنفرانس‌ها
    منابع اینترنتی

نام خانوادگی، نام (مؤلفان) (سال انتشار)؛  عنوان اصلی کتاب: عنوان فرعی کتاب(جزئیات عنوان کتاب در صورت وجود داخل هلالین)، ترجمه (مترجمان)، ناشر، محل انتشار، شماره جلد، شماره ویرایش.

نام خانوادگی، نام؛ نام خانوادگی و نام مؤلف دوم؛ مؤلف سوم (سال انتشار)؛ عنوان مقاله و داخل گیومه، نام کامل مجله، شماره دوره یا جلد، شماره مجله، شماره صفحات.

نام خانوادگی، نام مجری (سال انتشار)؛  عنوان طرح پژوهشی ، شماره ثبت، نام کامل محل انجام و سفارش دهنده، سال انجام طرح.

Book authors’ names (Date of publish); Book Title in Italic (and the title components, if any), Edition number, Publisher,

Authors’ names separated by comma-dots (Date of publish); “The Paper Title in Italic Times New Roman 10pt”, Paper Address, Publishing Place, paper page.

Authors’ names separated by comma-dots (Date of publish); “Internet Article Title in Italic Font”, Chapter or Section Name or Number, Complete URL address, Page Number (p.p.), (Article Language, if not in English).
6- اهداف مجله
*گسترش، روان­تر کردن و انتشار برخط و چاپی پژوهش­های نظری و کاربردی اقتصادی  با نگرش ویژه به مسایل اقتصاد ایران.

*فـراهم آوردن زمینه برخورد دیــدگاه­ها درباره پـژوهش­های نظـری و کاربــردی از راه سنجش، نقد و بررسی انتشارات اقتصادی.

*کوشش در بومی­ تر کردن الگوها و مدل­های تحلیلی که از منابع خارجی گرته­برداری شده­اند.

*بالاتـر بردن سطح کیفی مقـاله­ها از راه درگیـر کردن شمار بیشتری از اســتادان و پـژوهـش­گران همه دانشـگاه­هـا و  نهـادهای پـژوهشی کشـور در ارزیــابی و ارزش­گــذاری مقالـه­هـایی که غــربال­گری نخستین را پشت­سر می­گذارند.

* دوری جسـتن از "رفـتـار غیــراخلاقی علمـی" مـوضوع بـنـد 18 مــاده 7 قــانون مقــررات انتظامی اعضای هیات علمی دانشگاه­ ها.