چمن  

هراز چندگاهی ، به خصوص وقتی صحبت از ورود تیم های خارجی می شود بحث چمن داغ می شود و هیاهو به راه می افتد که مایه آبروریزی است و باید فکری به حالش کرد .گاه تکه ای را از خارج می آورند و وصله پینه می کنند . ظاهرش برای مدتی درست می شود ولی چمن، چمن نمی شود .

بازی که شروع می شود مردم فقط توپ را می نگرند . بازیگران اصلی با هر پیروزی غلطی روی چمن می زنند و با هر شکست آب دهانی نثارش می کنند . برندگان اصلی،اما مربیان هر دو جناح اند که خوب می دانند چگونه از پستی ها و بلندی هایش به نفع خود استفاده کنند.

حرفه ی ما زرد است و لگد خورده

حرفه ی ما روزی سبز خواهد شد.

منبع : حرف های بی حساب :منصور شمس احمدی