بشر یعنی دلهره  

ما در همه‌ی اوقات شبانه‌روز در حال انتخاب و تصمیم‌گیری هستیم. از این رو همواره پروای درستی انتخاب‌هایی را داریم که انجام می‌دهیم. آندره ژید که از نویسندگان اگزیستانسیالیستی است در مقدمه "مائده های زمینی" می‌نویسد که انتخاب همواره برای من مشکل‌ترین کار ممکن بوده و هست. انتخاب کردن در نظر من به معنی برگزیدن چیزی نیست که انتخاب می‌­کنم بلکه به معنی از دست دادن چیزهایی‌ست که بر نمی‌­گزینم.

در واقع در آثار همه فلاسفه  مکتب اگزیستانسیالیست  می‌توانیم به  گونه‌­ای ردپای این مفهوم را مشاهده کنیم. کی یر کگور از آن با عناوین دلشوره و ترس و لرز یاد می‌­کند. سارتر با عبارت تهوع سعی در اشاره به آن دارد، گابریل مارسل با کلمه بی‌قراری و دیگران با کلماتی نظیر دلهره و بیم و ... . غلط‌ انداز بودن این مفهوم باعث شده تا سارتر برای جلوگیری از سوء برداشت از آن، تاکید کند که مراد از این دلهره دلهره‌ای نیست که به گوشه­‌گیری و اجتناب از عمل می‌انجامد بلکه مراد دلهره‌ای‌ست ساده که تمام کسانی که تا به حال در زندگی مسئولیتی را داشته­‌اند آن را می‌شناسند. دلهره مانع عمل و تصمیم گیری نیست بلکه در حقیقت شرط لازم آن است.