تبلیغ شماره 1
بازگشت به پورتال مرکزی

دو سن پی‌یر می گوید که خطاب به روسو گفتم که چرا دیگر نمی نویسی  ؟ گفت که ای کاش هرگز نمی‌نوشتم! دوران نویسندگی روزگار همۀ بدبختیهای من بود. فونتل  چه خوب این را پیشگویی کرده بود. وی چون رسالات تحقیقی مرا دید گفت: "عاقبتِ کار شما را معاینه می‌بینم، اما سخنان مرا به یاد داشته باشید. من خود در زمرۀ کسانی هستم که از حسن شهرت و آوازۀ خود بیش از همه بهره‌مند گشته‌اند.

 

این نام و آوازه برای من مستمریها، مناصب و مقامات، افتخارات و وجهه به بار آورده است؛ با همۀ اینها هرگز هیچ یک از آثار من به آن اندازه که غم و غصه برایم فراهم ساخته خوشی و لذت حاصل نکرده است. همینکه قلم به دست گیرید، راحت و سعادت را از کف خواهید داد."حق با فونتل بود: روی آسایش و خوشبختی ندیدم مگر زمانی که قلم را بر زمین گذاشتم؛ ده سال است که سیاه روی سفید نیاورده‌ام.

 

 

 

ثبت نام و عضویت میز کار

لینک های مفید

 

 

 

دیدگاه کاربران

 

 

هدیه مالی تیم متفکران نوین مالی در شبکه اجتماعی
Web Analytics