فیلسوفان خرمگس‌اند  

آن‌ چه از سقراط بزرگ می‌توان آموخت ژرف‌ترین سخن ساده است: سقراط به ما آموخت که باید به عقل آدمی ایمان بورزیم، ولی در عین حال از تفکر جزمی برحذر باشیم؛ باید هم از منطق‌گریزی یعنی بی‌اعتمادی به نظریه و عقل بپرهیزیم و هم از نگرش جادو زده کسانی که از فرزانگی بت می‌تراشند. مردی که به ما یاد داد که روح علم همانا نقد و سنجش است.

می پرسند که چرا از وقتی که سقراط به زندان افتاده است شعر می گوید ؟ در پاسخ از خوابی سخن می گویند که او دیده است. در خواب به او گفته اند که ای سقراط ، در هنر بکوش . و او می‌داند که «فلسفه بالاترین هنرهاست.» اما اکنون در این واپسین روزهای زندگی احتیاط می‌کند و شعر هم می‌گوید تا در اطاعت از فرمانی که در خواب به او داده‌اند، کوتاهی نکرده باشد .