"هوش هیجانی" یکی از معیارهای توانایی خودآگاهی  

هوش هیجانی عبارت است: از توانایی شما برای اکتساب و به‌کارگیری دانش به‌دست‌آمده از احساسات خودتان و احساسات دیگران به‌منظور دستیابی به موفقیت بیشتر و بهره‌مندی از زندگی کامل‌تر.

رسیدن به چنین هوشی دارای مراحل زیر می‌باشد
آگاهی از احساسات خود
همدلی یا درک احساسات و علایق دیگران و احترام گذاردن به تفاوت‌های موجود
احساسات افراد نسبت به پدیده‌های مختلف.
کنترل روابط
مهارت اجتماعی

               « اثرات سودمند هوش هیجانی بر اشخاص»
خودارزیابی و خودآگاهی.
شناخت نقاط قوت و حوزه‌های پیشرفت.
افزایش قابلیت و توانمندی‌های اجتماعی.
مهارت در کسب آرامش و اعتمادبه‌نفس
افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند دارای
« تفکر واگر» هستند، یعنی نسبت به نظرات دیگران بی‌تفاوت نبوده بلکه آن‌ها را موردبررسی قرار می‌دهند و با استدلال آن‌ها را می‌پذیرند، یا رد می‌کنند و یا در صورت لزوم موارد ترمیمی به آن‌ها اضافه می‌نمایند.
این افراد دارای ویژگی « خودسامانگری» هستند یعنی، به ارزیابی توانایی‌های خود در مجموعه انسانی، گروهی و سازمانی می‌پردازند و طی آن جایگاه خود را بر اساس نقش‌هایی که ایفا می‌کنند ترسیم می‌نمایند که برای تحقق آن، ساماندهی روابط اجتماعی از اهمیت خاص برخوردار است.
تجربه نشان داده که هرگز توانمندی‌های افراد در کنج انزوا و عزلت به فعل درنیامده و عینی نمی‌شود. گروه، اجتماع و همنوعان بستر مناسبی هستند که طی یک فرایند بازخوردی، رفتار افراد را شکل و جهت می‌دهند.

منبع:

مقالات ورزش و تغذیه (شامل موضوعات تحرک و فعالیت بدنی،تغذیه صحیح،چاقی،اضافه وزن،کنترل وزن و غیروه).
روانشناسی، مثبت اندیشی، بازسازی ذهنی