تعریف همدلی  

به عبارتی، همدلی یعنی پا در کفش دیگری گذاشتن و با کفش او راه رفتن، به‌گونه‌ای که همدلی کننده، کاملاً آگاه باشد که کفشی که به پا کرده است به خود او تعلق ندارد.
به‌عنوان‌مثال، اگر یکی از دوستان ما ناراحت است و می‌گوید که امروز از کار اخراج شده است، هم‌دلی ما با او، یعنی توانایی درک این واقعیت که او از این رویداد بسیار ناراحت است، دل‌نگرانی‌های متعددی دارد، از این‌که موقعیت اجتماعی‌اش لطمه می‌خورد مضطرب است، مشکلات اقتصادی متعددی را پیش پای خود می‌بیند و دغدغه‌های دیگری از این قبیل دارد.
ما بسته به شناختی که از دوست خودداریم و با توجهی که به او می‌کنیم، می‌توانیم تشخیص دهیم که این مسئله تا چه میزان موجب ناراحتی او شده است؛ اما این امر، به‌هیچ‌وجه به این معنا نیست که ما هم به همان اندازه‌ او ناراحت شده‌ایم یا در موقعیت مشابه، همان دغدغه‌ها و واکنش‌های او را نسبت به این مسئله نشان می‌دهیم. در هم‌دلی، ما عینک دیگران را قرض می‌گیریم تا از دریچه‌ی نگاه دیگران مسئله را ببینیم، درحالی‌که می‌دانیم این عینک مال ما نیست و اگر آن را برداریم، خودمان آن مسئله را طور دیگری خواهیم دید. با این توضیحات، می‌توان گفت که هم‌دلی نوعی تغییر زاویه‌ی دیدمان نسبت به مسائل است، بدون از دست دادن دیدگاه اصلی خود و بدون قضاوت و ارزش‌یابی دیدگاه دیگری.

منبع:

مقاله رسولیان، مریم، صالحیان، راضیه، (1389)، هم‌دلی، تهران: چاپ اول 1390.