تبلیغ شماره 1
بازگشت به پورتال مرکزی

با وجود فن‌آوری‌های نوین، نشر و گسترش دانش به‌راحتی صورت می‌گیرد و دستاوردهای علمی در اندک زمانی به صورت رایگان یا با صرف هزینه‌ای ناچیز در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد.


 

اما گاهی برخی افراد از این موقعیت سوءاستفاده کرده و با بهره‌برداری نادرست از این شرایط، مسائلی را برای جامعه به‌ویژه در فضاهای علمی به وجود می‌آورند.

جعل داده‌ها. عبارت است از گزارش مطالب غیرواقعی و ارائه‌ی داده‌ها یا نتیجه‌های ساختگی به‌عنوان نتیجه‌های آزمایشگاهی، مطالعات تجربی و یا یافته‌های شخصی، مانند ارائه نتیجه‌های ساختگی به‌عنوان خروجی نرم‌افزار

 

تحریف داده‌ها. منظور از تحریف آن است که ثبت و ارائه‌ی نتیجه‌های پژوهشی به نحوی باشد که مواد پژوهش، وسیله‌ها و ابزار یا فرایند جمع‌آوری داده‌ها دست‌کاری شود، یا دادهای حذف یا تغییر یابد و نتیجه‌ی پژوهش در راستای اهداف خاص دنبال شود، مانند 1) دست‌کاری درداده ها به منظور رسیدن به نتیجه های دلخواه؛ 2) ارائه مراحل آزمایشگاهی یا فرایندهای غیر واقعی تحلیل، برای رسیدن به نتیجه هایی که در مقاله داده شده است؛ یا 3) دستکاری نتیجه های بدست آمده از مطالعات تجربی یا پیمایشی.

 

سرقت علمی. شامل اقتباس نزدیک افکار و الفاظ نویسنده دیگر، تناظر یک به یک در بیان اندیشه ها و شباهت های ساختاری در نوشتار یا انتساب ایده ها، فرآیندها، نتیجه ها یا کلمه های دیگران به خود، بدون ارجاع مناسب است. ترجمه کل یا بخشی از آثار دیگران بدون کسب اجازه و معرفی آن به عنوان یک پژوهش اصیل از مصادیق سرقت علمی است.

 

اجاره ی علمی. پژوهشگر به جای آنکه خود به انجام پژوهش بپردازد، افرادی را برای این منظور بکار گیرد و خودش در فعالیت پژوهشی چندان تلاش نکند، سپس بعد از تحویل کار، با دخل و تصرف اندکی در پژوهش صورت گرفته، آن را به نام خود منتشر نماید.

 

تضاد منافع. مجموعه شرایطی که در آن تصمیم حرفه ای در مورد یک هدف اولیه (تعهد اصلی پژوهشگر به آزمودنیها) تحت تاثیر یک منفعت ثانویه (مالی، اعتبار فردی، اعتبار دانشگاهی، شهرت) قرار می گیرد. نویسنده مقاله باید منافع همه ی ذینفعان را به عنوان معتمدان آنها در نظر گیرد و هرگونه تعارض منافع را که از نگاه ذینفعان مختلف پوشیده است، در متن یا ذیل مقاله، به طور شفاف اعلام نماید.

 

 

ثبت نام و عضویت میز کار

لینک های مفید

 

 

 

رویا هادوی |   1394/11/30 02:12:30   |
1     0
تصویر مجاور متن خیلی جالب، بامعنا و مرتبط بود، همراه با یک مقدار چاشنی طنز
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
افسانه زارعی |   1395/10/25 16:20:11   |
0     0
بیشتر وقتها که صحبت از اخلاقی کردن مسئله‌ای مطرح می شود، عامل فرهنگی یکی از عوامل پیش‌برنده یا بازدارنده اصلی عنوان می شود. اگر بگوییم فرهنگ همان عادات و رسومی است که کم کم در جوامع شکل گرفته می شود، پس اصلاح آن هم به صورت تدریجی امکان پذیر است. شاید با نگاه خوش بینانه بتوان گفت هر کسی می تواند نقطة شروع ایجاد یا تغییر یک فرهنگ باشد. در زمینة اخلاق پژوهش، گفته می شود در برخی جوامع بی اخلاقی جزء فرهنگ نویسندگان شده است. مثلا در دنیای امروز چون افراد ارتقای علمی و حرفه‌ای خود را در افزایش تعداد اننتشارات خود می دانند پس گاهی با نادیده گرفتن اصول اخلاقی، انواع تخلفها را مرتکب می شوند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نفیسه شعله ور |   1395/10/27 23:46:02   |
0     0
سرقت علمی. شامل اقتباس نزدیک افکار و الفاظ نویسنده دیگر، تناظر یک به یک در بیان اندیشه ها و شباهت های ساختاری در نوشتار یا انتساب ایده ها، فرآیندها، نتیجه ها یا کلمه های دیگران به خود، بدون ارجاع مناسب است.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
صدیقه شکران |   1395/10/28 01:09:17   |
0     0
منظور از تحریف آن است که ثبت و ارائه‌ی نتیجه‌های پژوهشی به نحوی باشد که مواد پژوهش، وسیله‌ها و ابزار یا فرایند جمع‌آوری داده‌ها دست‌کاری شود، یا دادهای حذف یا تغییر یابد و نتیجه‌ی پژوهش در راستای اهداف خاص دنبال شود
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
صدیقه شکران |   1395/10/28 01:10:36   |
0     0
اجاره ی علمی. پژوهشگر به جای آنکه خود به انجام پژوهش بپردازد، افرادی را برای این منظور بکار گیرد و خودش در فعالیت پژوهشی چندان تلاش نکند، سپس بعد از تحویل کار، با دخل و تصرف اندکی در پژوهش صورت گرفته، آن را به نام خود منتشر نماید.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
عاطفه صابر |   1395/10/28 13:40:33   |
0     0
جعل داده‌ها. عبارت است از گزارش مطالب غیرواقعی و ارائه‌ی داده‌ها یا نتیجه‌های ساختگی به‌عنوان نتیجه‌های آزمایشگاهی، مطالعات تجربی و یا یافته‌های شخصی، مانند ارائه نتیجه‌های ساختگی به‌عنوان خروجی نرم‌افزار
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجیدی نژاد |   1395/10/28 22:00:20   |
0     0
اجاره ی علمی. پژوهشگر به جای آنکه خود به انجام پژوهش بپردازد، افرادی را برای این منظور بکار گیرد و خودش در فعالیت پژوهشی چندان تلاش نکند، سپس بعد از تحویل کار، با دخل و تصرف اندکی در پژوهش صورت گرفته، آن را به نام خود منتشر نماید.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجیدی نژاد |   1395/10/28 22:01:15   |
0     0
نویسنده مقاله باید منافع همه ی ذینفعان را به عنوان معتمدان آنها در نظر گیرد و هرگونه تعارض منافع را که از نگاه ذینفعان مختلف پوشیده است، در متن یا ذیل مقاله، به طور شفاف اعلام نماید.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
ابوالفضل حق جوسانیجی |   1395/10/29 07:29:21   |
0     0
رفتارهای سوء پژوهشی میتواندمواردی ازاین قبیل باشد:
جعل داده‌ها
تحریف داده‌ها
سرقت علمی
اجاره ی علمی
تضاد منافع
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
ابوالفضل حق جوسانیجی |   1395/10/29 07:30:47   |
0     0
رفتارهای سوء پژوهشی میتواندمواردی ازاین قبیل باشد:
1)جعل داده‌ها 2)تحریف داده ها 3)سرقت علمی 4)تضادمنافع 5)اجاره ی علمی
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
افسانه یوسفی |   1395/10/30 19:52:46   |
0     0
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نغمه |   1395/11/02 00:43:34   |
0     0
تضاد منافع. مجموعه شرایطی که در آن تصمیم حرفه ای در مورد یک هدف اولیه (تعهد اصلی پژوهشگر به آزمودنیها) تحت تاثیر یک منفعت ثانویه (مالی، اعتبار فردی، اعتبار دانشگاهی، شهرت) قرار می گیرد. نویسنده مقاله باید منافع همه ی ذینفعان را به عنوان معتمدان آنها در نظر گیرد و هرگونه تعارض منافع را که از نگاه ذینفعان مختلف پوشیده است، در متن یا ذیل مقاله، به طور شفاف اعلام نماید.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محمد رضا زارع |   1396/02/05 19:27:34   |
0     0
زدی علمی یا سرقت علمی

دزدی علمی که معادل انگلیسی آن plagiarism است در زبان فارسی به صورت‌های مختلفی ترجمه شده است که از جمله عبارتند از: دزدی علمی، سرقت علمی، دستبرد علمی و سوء استفاده علمی.

با توجه به اینکه دزدی علمی گاه به صورت اتفاقی و نادانسته اتفاق می‌افتد لزوم آموزش کامل در این زمینه ضروری است. در سال‌های اخیر مشاهده شده است که متأسفانه حتی برخی از اساتید و بزرگان علم ایران نیز به صورت ناخواسته درگیر این رویداد شده و اعتبار علمی چندین ساله آن‌ها زیر سوال رفته است. با توجه به اینکه در دانشگاه‌ها در زمینه دزدی علمی به دانشجویان و اساتید آموزشی ارائه نمی‌شود این مطلب را برای شما آماده کرده‌ایم.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نعیمه پژوهش |   1396/03/01 06:45:01   |
0     0
سرقت علمی نوعی فریب‌کاری در محیط علمی است و در خوشبینانه‌ترین حالت و در صورت غیرعمدی بودن آن، نوعی سهل‌انگاری است. یکی از جامع‌ترین تعاریف سرقت علمی، توسط کمیته اخلاق نشرارائه شده است: سرقت علمی به استفادهٔ غیرعمدی یا دانسته و یا بی‌ملاحظه از کلمات، ایده‌ها، عبارات، ادعا و یا استنادات دیگران بدون قدردانی و توضیح و استناد مناسب به اثر، صاحب اثر یا سخنران ایده گفته می‌شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
hosein dehshiri |   1396/04/06 22:43:12   |
0     0
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن:
سوءرفتار پژوهشی شامل انواع و اقسام متفاوت است و پژوهش‌ها و صاحب‌نظران مختلف تقسیم‌بندی‌های گوناگونی برای آن در نظر گرفته‌اند. در یک تقسیم‌بندی می‌توان سه گونهٔ زیر را برای انواع سوء رفتار علمی نام برد:

1- تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
2- تخلفات استنادی؛
3-تخلفات نویسندگی

1- تقلب

1-1. سرقت علمی: به استفادهٔ غیرعمدی[1] یا دانسته[2] و یا بی‌ملاحظه[3] از کلمات، ایده‌ها، عبارات، ادعا و یا استنادات دیگران بدون قدردانی و توضیح و استناد مناسب به اثر، صاحب اثر یا سخنران ایده گفته می‌شود.(1)

از مطالعات مختلف و تعاریف آمده برای برخی از تخلفات می‌توان اقسام سرقت علمی را به صورت زیر دسته‌بندی کرد:

1-1-1. سرقت علمی از خود: این اصطلاح که از آن با عنوان «دستبرد به خود» یا «خودسرقتی علمی» نیزیاد می‌شود به این معنی است که فرد اثر منتشرشدۀ خود را در قالبی جدید، با عنوانی جدید بدون داشتن حرفی نو و همچنین بدون استناد و اذعان منتشر سازد و خود را از امتیاز انتشار یک اثر جدید بهره‌مند کند. گاهی فرد داده‌های حاصل از یک پژوهش را در پژوهش‌های مختلف به کار می‌برد و نتایج پژوهش را برای ثبت آثار بیشتر و پرکردن رزومه به کار می‌برد. در این صورت تخلفی از نوع کم‌فروشی علمی با عنوان پراکنده‌نگاری[4] رخ می‌دهد که می‌توان آن را یکی از انواع دستبرد به خود محسوب کرد چراکه گویا فرد از اثر خود سوءاستفاده کرده است. البته لازم به ذکر است زمانی می‌توان داده‌های حاصل از یک پژوهش را خرد کرد که بیش از 50 درصد یک مقاله معمولی اطلاعات داشته باشد، که این مقدار بر طبق مطالعات گوناگون، متفاوت گزارش شده‌است. (2)

مورد بعدی زمانی است که فرد اثر منتشرشدۀ خود را در محملی دیگر بدون هیچ‌گونه اشاره یا استنادی به چاپ برساند که از آن با عنوان انتشار مجدد یا چندگانه یاد می‌شود. یا اثر خود را همزمان برای چندین مجله برای انتشار ارسال نماید و باعث اتلاف وقت و هزینه توسط داوران، سردبیران و مجلات شود. این تخلف هم با عنوان ارسال مجدد یا چندگانه شناخته می‌شود. در مجموع خودسرقتی علمی شامل سه زیرمجموعۀ «پراکنده‌نگاری، انتشار مجدد و ارسال مجدد»است و این تخلف (خودسرقتی) زیرمجموعۀ سرقت علمی است.

1-2. جعل: در یک کلام می‌توان جعل را داده‌سازی عنوان کرد، یعنی ساخت داده‌هایی که قبلاً وجود خارجی نداشته‌اند یا هنوز ایجاد نشده‌اند و ممکن است در آینده ایجاد شوند.

1-3. تحریف: در اصل تحریف[5]، دستکاری تعمدی داده‌ها با هدف رسیدن به آن‌چه مد نظر خود یا سازمان و یا نیل به نتیجه مطلوب خود نه آن‌چه واقعیت دارد.

تخلفات استنادی: به صورت مختصر و فشرده سرقت علمی یعنی استفاده از آثار دیگران بدون استناد. این تعریف نشان می‌دهد استناد اقدام قابل‌توجهی در کاهش سوءاستفاده و دستبرد به آثار دیگران است. گرچه اصل قضیه استناد دادن، کاری شرافتمندانه و نیکو است، اما گاهی سهل‌انگاری و تخلفاتی نیز در این حوزه رخ می‌دهد که اشاره‌ای اجمالی به برخی از آن‌ها خالی از لطف نیست. استناد نادرست، افراط در خوداستنادی، استناد ناقص، مرجع دست دوم ( استفاده از استنادهای آثار دیگران بدون مراجعه به اصل منبع)، سوءگیری در استناد، استناد مکرر، نقل‌قول مستتر[6]، ارجاع کور، پنهان کاری در استناد، حذف برخی از منابع و ... از نمونه‌های تخلفات حوزۀ استناد است.
تخلفات نویسندگی: تخلفات متفاوتی در این حوزه می‌تواند رخ دهد که دو نوع تخلف رایج آن شامل:

3-1. نویسنده اهدایی یا افتخاری[7]:وقتی نام شخصی که در تولید اثر هیچ نقشی نداشته است و به عبارتی شرایط نویسندگی را ندارد ذکر شود، از آن به عنوان نویسندۀ اهدایی یا افتخاری یاد می‌شود.

3-2. نویسنده شبح یا ناپیدا[8]:وقتی فردی دارای شرایط نویسندگی است و در تولید اثر یا ایده نقش دارد، نام او به هردلیلی به عنوان نویسنده در اثر ذکر نشود.

از دیگر تخلفات این دسته می‌توان به بی توجهی به اولویت درج نام نویسندگان براساس نقش آن‌ها در تولید اثر و همچنین قدردانی و اذعان نکردن افرادی که شرایط نویسندگی را ندارند اما استحقاق تشکر و ذکر نام ایشان در اثر وجود دارد. لازم است ذکر شود نویسنده به فردی گفته می‌شود که ویژگی‌های زیر را داشته باشد و اگر این ویژگی‌ها را نداشت نویسنده محسوب نمی‌شود و در قسمت تقدیر و تشکر می‌توان نام فرد مورد نظر را ذکر کرد:

1-داشتن سهم اساسی در مفهوم و طراحی یا گردآوری داده‌ها یا تجزیه و تحلیل و تفسیر داده‌ها؛
2-طراحی ساختار مقاله یا توان تجدید نظر انتقادی در محتوای اثر؛
3- تصویب نهایی نسخه که جهت انتشار فرستاده می‌شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
جواد رضائی حسن آباد |   1396/04/09 16:20:13   |
0     0
مطالب مفید بود-تشکر
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجتبی موسوی بفروئی |   1396/04/13 19:22:18   |
0     0
دراین مقاله این مطلب رابیان می کندباوجودپیشرفته علمی دراین قرن وباوجودفن اورهای نوین وگسترش دانش به راحتی 1-جعل داده2-تحریف2-سرقت علمی انجام می گیردودستاوردهای علمی دراندک زمان به صورت رایگان اغلب وباصرف هزینه های ناچیزدردسترس مخاطب قرارمی گیرد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
مجتبی موسوی بفروئی |   1396/04/13 19:25:46   |
0     0
دردنیا امروزه باوجودپیشرفته فوق العاده درزمینه مفالت علمی وپژوهش بازشاهدانواع تخلف وتحریف جعله دراین زمینه هامی باشم بخصوص درکشورهای جهان سوم
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محمدرضا تیموری |   1396/09/10 17:17:42   |
0     0
اجاره ی علمی. پژوهشگر به جای آنکه خود به انجام پژوهش بپردازد، افرادی را برای این منظور بکار گیرد و خودش در فعالیت پژوهشی چندان تلاش نکند، سپس بعد از تحویل کار، با دخل و تصرف اندکی در پژوهش صورت گرفته، آن را به نام خود منتشر نماید
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محسن برزگری |   1396/10/02 16:36:05   |
0     0
سوء رفتار پژوهشی چیست » امروزه رشد مقاله‌های علمی در دانشگاه‌ها به‌منظور افزایش رتبه بین‌المللی و کشوری آن‌ها رو به افزایش است. سالانه هزاران مقاله علمی در کشور منتشر می‌شود. این موضوع مرهون عوامل متعددی بوده که‌ مهم‌ترین آن‌ها برنامه‌ریزی‌ها و راهکار‌های مسئول دولتی برای پیشرفت علمی دانشگاه‌های کشور است.

جامعه اساتید کشور به علت استرس ارتقای مقام و اصرار مسئولان کشور همواره دانشجویان را تشویق کرده و به‌نوعی آن‌ها را برای انتشار مقالات تحت فشار قرار می‌دهند، اما آفت‌هایی روند مقاله‌نویسی پژوهشی در ایران را تهدید می‌کند که می‌تواند سبب کندی رشد علمی دانشگاه‌ها شود. اول اعمال تحریم‌ها از سوی کشو‌رهای صاحب علم و دیگری سوء رفتار پژوهشی در مقالات علمی است. متأسفانه تعداد سوء رفتارهای پژوهشی در مقالات علمی کشوری و بین‌المللی بسیار بالاست. به این منظور برای آگاهی دانشجویان از مواردی که ممکن است منجر به سوء رفتار پژوهشی در تحقیقات و مقالات علمی شود. اقدام به تعریف و معرفی مصادیق سوء رفتار پژوهشی برای دانشجویانی که به دنبال مقاله‌نویسی هستند کرده‌ایم.

گر‌چه هیچ تعریف درستی از سوء رفتار پژوهشی ‌وجود ندارد، اما در یک تعریف کلی به هر اقدامی که منجر به سوء رفتار پژوهشی در داده‌های پژوهش و یا ایجاد تغییرات هدفمند از سوابق علمی شود، گفته می‌شود. در سال ۱۹۹۹ در کنفرانس سوء رفتار پژوهشی تحقیقات علمی پزشکی، تعریف گسترده‌ای از سوء رفتار پژوهشی در تحقیقات علمی ارائه گردید که به تعریف عملی آن می‌پردازد:

«هرگونه انحراف از استانداردهای علمی و اخلاقی توسط پژوهشگر در تحقیق که به‌صورت عمد یا غیرعمدی رخ می‌دهد».

در تعریف دیگر که توسط محققان در آمریکا انجام شد سوء رفتار پژوهشی به ساخت، تحریف، سرقت ادبی در طرح، اجرا، بررسی پژوهش و یا در گزارش نتایج تحقیقات تعبیر می‌شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
حمید زارعی |   1396/10/09 17:53:53   |
0     0
متن کامل میباشد
سرقت علمی ادبی از لحاظ دینی هم اشکال شرعی دارد.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
Zahra Akhavan |   1396/10/19 23:42:46   |
0     0
سوءرفتار پژوهشی شامل انواع و اقسام متفاوت است و پژوهش‌ها و صاحب‌نظران مختلف تقسیم‌بندی‌های گوناگونی برای آن در نظر گرفته‌اند. در یک تقسیم‌بندی می‌توان سه گونهٔ زیر را برای انواع سوء رفتار علمی نام برد:
تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی
1- تقلب
1-1. سرقت علمی: به استفادهٔ غیرعمدی[1] یا دانسته[2] و یا بی‌ملاحظه[3] از کلمات، ایده‌ها، عبارات، ادعا و یا استنادات دیگران بدون قدردانی و توضیح و استناد مناسب به اثر، صاحب اثر یا سخنران ایده گفته می‌شود.(1)
از مطالعات مختلف و تعاریف آمده برای برخی از تخلفات می‌توان اقسام سرقت علمی را به صورت زیر دسته‌بندی کرد:
1-1-1. سرقت علمی از خود: این اصطلاح که از آن با عنوان «دستبرد به خود» یا «خودسرقتی علمی» نیزیاد می‌شود به این معنی است که فرد اثر منتشرشدۀ خود را در قالبی جدید، با عنوانی جدید بدون داشتن حرفی نو و همچنین بدون استناد و اذعان منتشر سازد و خود را از امتیاز انتشار یک اثر جدید بهره‌مند کند. گاهی فرد داده‌های حاصل از یک پژوهش را در پژوهش‌های مختلف به کار می‌برد و نتایج پژوهش را برای ثبت آثار بیشتر و پرکردن رزومه به کار می‌برد. در این صورت تخلفی از نوع کم‌فروشی علمی با عنوان پراکنده‌نگاری[4] رخ می‌دهد که می‌توان آن را یکی از انواع دستبرد به خود محسوب کرد چراکه گویا فرد از اثر خود سوءاستفاده کرده است. البته لازم به ذکر است زمانی می‌توان داده‌های حاصل از یک پژوهش را خرد کرد که بیش از 50 درصد یک مقاله معمولی اطلاعات داشته باشد، که این مقدار بر طبق مطالعات گوناگون، متفاوت گزارش شده‌است. (2)
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
علیرضا دشتی |   1396/10/22 12:17:02   |
0     0
سوء رفتارهای حرفهای، میتواند به عنوان نادیده گرفتن اخلاق حرفهای، در بحث » اخلاق حرفه ای «نیز مورد بررسی قرار گیرد. در رشته های علمی مختلف، قواعد اخلاقی متفاوتی وجود دارد که حرفه مندان رشته های مختلف،از لحاظ هنجاری و گاهی قانونی موظف به رعایتشان هستند. زمانی که در پژوهشهای رشته مختلف، تخلفاتی اخلاقی و قانونی رخ میدهد، علاوه بر تخلف از لحاظ اخلاق حرفه ای، میتوان موارد را زیرمجموعه اخلاق و قواعدپژوهش نیز در نظر گرفت. در پژوهش های رشته های مختلف مانند پژوهش های پزشکی، پژوهش های حوزه صنعت،
پژوهش های حوزه علوم اجتماعی و علوم انسانی، و حوزه های دیگر، علاوه بر اخلاقیات کلی در انجام پژوهش،برخی مختصات اخلاقیِ مربوط به حوزه های تخصصی نیز باید به طور کامل در نظر گرفته شوند.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
علی ویسی |   1396/11/03 22:55:44   |
0     0
منظور از تحریف آن است که ثبت و ارائه‌ی نتیجه‌های پژوهشی به نحوی باشد که مواد پژوهش، وسیله‌ها و ابزار یا فرایند جمع‌آوری داده‌ها دست‌کاری شود، یا دادهای حذف یا تغییر یابد و نتیجه‌ی پژوهش در راستای اهداف خاص دنبال شود.
انواع سوء رفتارهای پژوهشی و دسته‌بندی آن:
سوءرفتار پژوهشی شامل انواع و اقسام متفاوت است و پژوهش‌ها و صاحب‌نظران مختلف تقسیم‌بندی‌های گوناگونی برای آن در نظر گرفته‌اند. در یک تقسیم‌بندی می‌توان سه گونهٔ زیر را برای انواع سوء رفتار علمی نام برد:

1- تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
2- تخلفات استنادی؛
3-تخلفات نویسندگی
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
آرزوالسادات آینده |   1396/11/11 22:03:06   |
0     0
سوءرفتار پژوهشی شامل انواع و اقسام متفاوت است و پژوهش‌ها و صاحب‌نظران مختلف تقسیم‌بندی‌های گوناگونی برای آن در نظر گرفته‌اند. در یک تقسیم‌بندی می‌توان سه گونهٔ زیر را برای انواع سوء رفتار علمی نام برد:

تقلب شامل سرقت علمی، جعل و تحریف؛
تخلفات استنادی؛
تخلفات نویسندگی

1- تقلب

1-1. سرقت علمی: به استفادهٔ غیرعمدی[1] یا دانسته[2] و یا بی‌ملاحظه[3] از کلمات، ایده‌ها، عبارات، ادعا و یا استنادات دیگران بدون قدردانی و توضیح و استناد مناسب به اثر، صاحب اثر یا سخنران ایده گفته می‌شود.(1)

از مطالعات مختلف و تعاریف آمده برای برخی از تخلفات می‌توان اقسام سرقت علمی را به صورت زیر دسته‌بندی کرد:

1-1-1. سرقت علمی از خود: این اصطلاح که از آن با عنوان «دستبرد به خود» یا «خودسرقتی علمی» نیزیاد می‌شود به این معنی است که فرد اثر منتشرشدۀ خود را در قالبی جدید، با عنوانی جدید بدون داشتن حرفی نو و همچنین بدون استناد و اذعان منتشر سازد و خود را از امتیاز انتشار یک اثر جدید بهره‌مند کند. گاهی فرد داده‌های حاصل از یک پژوهش را در پژوهش‌های مختلف به کار می‌برد و نتایج پژوهش را برای ثبت آثار بیشتر و پرکردن رزومه به کار می‌برد. در این صورت تخلفی از نوع کم‌فروشی علمی با عنوان پراکنده‌نگاری[4] رخ می‌دهد که می‌توان آن را یکی از انواع دستبرد به خود محسوب کرد چراکه گویا فرد از اثر خود سوءاستفاده کرده است. البته لازم به ذکر است زمانی می‌توان داده‌های حاصل از یک پژوهش را خرد کرد که بیش از 50 درصد یک مقاله معمولی اطلاعات داشته باشد، که این مقدار بر طبق مطالعات گوناگون، متفاوت گزارش شده‌است. (2)

مورد بعدی زمانی است که فرد اثر منتشرشدۀ خود را در محملی دیگر بدون هیچ‌گونه اشاره یا استنادی به چاپ برساند که از آن با عنوان انتشار مجدد یا چندگانه یاد می‌شود. یا اثر خود را همزمان برای چندین مجله برای انتشار ارسال نماید و باعث اتلاف وقت و هزینه توسط داوران، سردبیران و مجلات شود. این تخلف هم با عنوان ارسال مجدد یا چندگانه شناخته می‌شود. در مجموع خودسرقتی علمی شامل سه زیرمجموعۀ «پراکنده‌نگاری، انتشار مجدد و ارسال مجدد»است و این تخلف (خودسرقتی) زیرمجموعۀ سرقت علمی است.

1-2. جعل: در یک کلام می‌توان جعل را داده‌سازی عنوان کرد، یعنی ساخت داده‌هایی که قبلاً وجود خارجی نداشته‌اند یا هنوز ایجاد نشده‌اند و ممکن است در آینده ایجاد شوند.

1-3. تحریف: در اصل تحریف[5]، دستکاری تعمدی داده‌ها با هدف رسیدن به آن‌چه مد نظر خود یا سازمان و یا نیل به نتیجه مطلوب خود نه آن‌چه واقعیت دارد.

تخلفات استنادی: به صورت مختصر و فشرده سرقت علمی یعنی استفاده از آثار دیگران بدون استناد. این تعریف نشان می‌دهد استناد اقدام قابل‌توجهی در کاهش سوءاستفاده و دستبرد به آثار دیگران است. گرچه اصل قضیه استناد دادن، کاری شرافتمندانه و نیکو است، اما گاهی سهل‌انگاری و تخلفاتی نیز در این حوزه رخ می‌دهد که اشاره‌ای اجمالی به برخی از آن‌ها خالی از لطف نیست. استناد نادرست، افراط در خوداستنادی، استناد ناقص، مرجع دست دوم ( استفاده از استنادهای آثار دیگران بدون مراجعه به اصل منبع)، سوءگیری در استناد، استناد مکرر، نقل‌قول مستتر[6]، ارجاع کور، پنهان کاری در استناد، حذف برخی از منابع و ... از نمونه‌های تخلفات حوزۀ استناد است.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
دیدگاه کاربران

 

 

هدیه مالی تیم متفکران نوین مالی در شبکه اجتماعی
Web Analytics