سوال جا مانده از رئیس جمهوری

یک نمونه از پیش‌بینی التهاب ارزی در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۹۵ در سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد: «برای مدیریت بازار ارز دو راه بیشتر وجود ندارد. یا باید راه تعدیل تدریجی نرخ ارز براساس مابه‌التفاوت تورم داخلی و تورم جهانی انتخاب شود یا راه جهش نرخ ارز. اگرچه ظاهر داستان این است که مسیر سومی نیز برای مدیریت نرخ ارز وجود دارد که همان تثبیت نرخ اسمی دلار است، اما این مسیر، در نهایت به همان مسیر دوم یعنی جهش نرخ ارز منتهی می‌شود و تئوری و تجربه بر این گزاره مهر تایید می‌زند».

روز چهارم دی‌ماه ۱۳۹۵ (یعنی حدود ۴۰۰ روز پیش) سرمقاله دنیای اقتصاد را با این مقدمه شروع کردم: «می‌گویند انسان دو نوع معلم دارد، آموزگار و روزگار. آنچه به شیرینی از اولی نیاموزد دومی به تلخی به او یاد می‌دهد. این معادله برای مثلث سیاستمدار، اقتصاددان و قوانین آهنین اقتصاد نیز برقرار است. سیاستمداران اگر به هشدارهای اقتصاددانان و تئوری‌های آزموده‌شده اقتصادی بی‌توجهی کنند، دیری نخواهد پایید که قوانین آهنین اقتصادی، حقانیت همان هشدارها و تئوری‌ها را به تلخی به آنها یادآوری خواهد کرد. داستان نرخ ارز در ایران همواره با همین معادله قابل تبیین است».