اولین چالش در بخش کشاورزی کم‌آبی است

علی ابراهیمی عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: هم‌اکنون در زمینه تولیدات کشاورزی از جمله گندم به مرز خودکفایی رسیده‌ایم، همچنین در حوزه تولید پروتئین یعنی گوشت قرمز با دستیابی به توانمندی ۹۰ درصدی، در حال واردات ۱۰ درصد نیاز باقی مانده کشور هستیم.

 وی در ادامه با بیان اینکه در زمینه تولید برنج به مرز خودکفایی، ۲۵ تا ۳۰ درصد رسیده‌ایم، از انواع صادرات میوه خبر داد و گفت: البته باتوجه سیستم جغرافیای نیمه خشک کشور، میوهای خاصی مثل موز و نارگیل از مناطق گرمسیری وارد می‌شوند.

ابراهیمی مطرح کرد: متاسفانه درسرمایه‌گذاری تولیدات دانه‌های روغنی شاهد وابستگی کشور به واردات هستیم. شرایط جغرافیایی نیمه خشک ایران و پر آب بر بودن محصولاتی نظیر “سویا، کلزا و کنجاله “، باعث واردات ۹۰ درصدی آنها به کشور شده است. بنابراین در زمینه تولیدروغن مزیت اقتصادی مناسبی نداریم.

عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس با اشاره به چالش‌های مهم اقتصادی حوزه کشاورزی، تصریح کرد: اولین چالش مهم بخش کشاورزی بحران کم آبی است و تاکنون برای برون رفت از آن اقدامی صورت نگرفته است.

نماینده شازند ادامه داد: فقدان رقابت محصولات داخلی و خارجی به سبب نوسانات ارز، نبود صنایع تبدیلی و انبار محصولات کشاورزی استاندارد، نبود بازار مصرف و صنایع تبدیلی، فقدان حمایت بیمه کارآمد در حوزه کشاورزی، نداشتن ابزارهای مکانیزاسیون از مشکلات اصلی در حوزه کشاورزی است.

ابراهیمی با بیان اینکه متاسفانه قانون توزیع آب و آمایش سرزمینی به مرز واقعی خود نرسیده است، بیان کرد: سال ۵۷ جمعیت روستایی ۷۰ درصد و جمعیت شهری ۳۰ درصد بود. اما مشکلات زندگی روستایی از جمله بحران آب باعث شده است تا امروز شاهد مهاجرت روستاییان به شهر و افزایش جمعیت شهری باشیم.

وی با اشاره به برون رفت آمایش سرزمینی و مصرف بهینه آب مصرفی، ادامه داد: چون تاکنون برنامه و مطالعه آمایش سرزمینی فراهم نشده است وجود دانش آب هم بی فایده خواهد بود.

در شهرهای بزرگ مثل تهران که جمعیتی بالغ بر ۱۲ میلیون نفر دارد، هنوز آب شرب و مصارف بهداشتی از یک منبع تامین می‌شود که در این راستا به فرهنگ سازی نیازمندیم.

عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس با اشاره به اجرای مهار سطحی آب با روش سنتی گفت: می‌توان بامدیریت صحیح و برنامه ریزی از منابع آب اعم از بارشی و آب‌های زیرزمینی (باتوجه به حجم بارندگی‌های فصلی)، به بهترین شکل ممکن به استفاده بهینه از آنها پرداخت.