تفکر و اندیشه؛ بی اندیشه سر کردن...  

طلا و غذا نیست …
فقر، همان گرد و خاکی است که بر کتاب های فروش نرفته یک کتابفروشی می شنید …
فقر، تیغه های برنده ماشین بازیافت است، که روزنامه های برگشتی را خرد می کند …
فقر، کتیبه سه هزار ساله ای است که روی آن یادگاری نوشته اند …
فقر، پوست موزی است که از پنجره یک اتومبیل به خیابان انداخته می شود …
فقر، همه جا سر می کشد …
فقر، شب را "بی غذا سر کردن" نیست …
فقر، روز را "بی اندیشه سر کردن" است!

منبع

دکتر شریعتی