تغییر و موفقیت؛ کرم ابریشم  

می اندیشد: من منفورترین موجوداتم.زشت، کریه، و محکوم به خزیدن بر روی زمین.

اما یک روز، متدر طبیعت از کرم میخواهد پیله ای بتند. کرم یکه می خورد... پیش از آن هرگز پیله نساخته. گمان میکند باید گور خود را بسازد، و آماده مرگ می شود.هرچند از زندگی خود تا آن لحظه ناخشنود است، به خدا شکوه می برد: خدایا، درست زمانی که سرانجام به همه چیز عادت کردم، اندک چیزی را هم که دارم، از من میگیری.

خود را نومیدانه در پیله حبس می کند و منتظر پایان می ماند چند روز بعد،در می یابد که به پروانه ای زیبا تبدیل شده.می تواند به آسمان پرواز کند و بسیار تحسین اش کنند. از معنای زندگی و برنامه های خدا شگفت زده است.

 پائولو کوئلیو