پیشداوری و قضاوت؛ بالاترین نقطه تمدن  

وقتی بر می گردد با شگفتی مشاهده می کند که یک مرد سیاه پوست اهل ناف آفریقا (با توجه به قیافه اش) آنجا نشسته  و مشغول خوردن از ظرف او غذای اوست.

بلافاصله زن جوان، عصبانیت و سرگشتگی را در وجود خود احساس می کند؛ اما به سرعت افکارش را تغییر می دهد. و فرض را بر این می گذارد که مرد افریقایی با آداب اروپا در زمینه اموال شخصی و حریم خصوصی آشنا نیست. و فرض را بر این می گذارد که مرد افریقایی با آداب اروپا در زمینه اموال شخصی و حریم خصوصی آشنا نیست.  فرض را بر این می گذارد که مرد افریقایی با آداب اروپا در زمینه اموال شخصی و حریم خصوصی آشنا نیست.

در هرحال تصمیم می گیرد که جلوی مرد جوان بنشیند و با حالتی دوستانه با او لبخند بزندجوان آفریقایی هم با لبخندی شادمانه به او پاسخ می دهد   .

دختر اروپایی سعی می کند کاری کند، پس غذایش را با نهایت ادب و لذت با مرد سیاه سهیم می شود به این ترتیب، مرد سالاد را می خورد، دختر سوپ را هرکدام بخشی از غذا را بر می دارند و یکی از آن ها ماست را می خورد و دیگری میوه را،  .

همه این کارها با لبخند های دوستانه است. مرد با کم رویی و دختر، راحت، دلگرم کننده و با مهربانی لبخند می زند

آن ها ناهارشان را تمام می کنند، دختر اروپایی بلند می شود تا قهوه بیاورد و این جاست که پشت سر مرد سیاه پوست کاپشن خود را آویزان روی صندلی پشتی می بیند !!!

و غذایش را که دست نخورده روی میز مانده است!!!

پائولوکوئیلو در ادامه مطلبش می نویسد من این داستان زیبا را به همه کسانی تقدیم می کنم که با وجود نیت های خوبشان دیگران را از بالا نگاه می کنند

و نسبت به آنان احساس سروری دارند و چقدر خوب است که ما خودمان را از پیش داوری ها رها کنیم

و گرنه احتمال دارد مثل احمق ها رفتار کنیم، مثل دختر بیچاره اروپایی که فکر می کرد در بالاترین نقطه تمدن است

در حالی که آفریقایی دانش آموخته به او اجازه داد از غذایش بخورد و می اندیشد: این اروپایی ها عجب خل هایی هستند!!!

منبع

پارسی وان