تبلیغ شماره 1
بازگشت به پورتال مرکزی

در بسیاری از جاها و مکان ها و همچنین درمتون  رسمی و غیر رسمی نوشته هایی به کار برده می شود  که از نظر املایی و نگارش اشتباه است . در زیر لیستی تهیه شده است که تمام کلمات را از نظر نگارش صحیح و اشتباه آورده است که به آن پرداخته می شود:

 

 

 

 

اشتباه

شیوه صحیح

ردیف

اشتباه

شیوه صحیح

ردیف

رهرو ام

رهروم

52

بنابر ین

بنابراین

1

 

پاک اند

پاکند

53

ازو

از او

2

خوشحال ایم

خوشحالیم

54

بهاء

بها

3

هشیار اند

هوشیارند

55

روئین تن

رویین تن

4

سخنراندن

سخن راندن

56

ازین

از این

5

ستاره گان

ستارگان

57

آئین

آیین

6

حضرتعالی

حضرت عالی

58

گوئیم

گوییم

7

دست فروش

دستفروش

59

روئیدن

روییدن

8

پیش آهنگ

پیشاهنگ

60

درو

در او

9

بزرگداشتن

بزرگ داشتن

61

پائیز

پاییز

10

نگهداشتن

نگه داشتن

62

نمائیم

نماییم

11

اطاق

اتاق

63

زحمۀ

زحمت

12

باطری

باتری

64

نظاره گان

نظارگان

13

طوس

توس

65

حامله گی

حاملگی

14

طهمورث

تهمورث

66

برده گی

بردگی

15

اطر

اتر

67

خشمگینتر

خشمگین تر

16

طپانچه

تپانچه

68

سورمه ایتر

سورمه ای تر

17

طهران

تهران

69

شورایعالی

شورای عالی

18

غلطیدن

غلتیدن

70

آئیننامه

آئین نامه

19

امپراطور

امپراتور

71

خوشایند

خوش آیند

20

بلیط

بلیت

72

دل آویز

دلاویز

21

طپش

تپش

73

تناسان

تن آسان

22

طهماسب

تهماسب

74

دلدادن

دل دادن

23

به نیرو

بنیرو

75

باستانشناسی

باستان شناسی

24

به کلی

بکلی

76

نخبه گان

نخبگان

25

به سزار

بسزا

77

غلطتر

غلط تر

26

روبه رو

روبرو

78

چوببری

چوب بری

27

خود به خود

خودبخود

79

خوش آمدگویی

خوشامدگویی

28

رو به راه

روبراه

80

هم آورد

همآورد

29

بی نوا

بینوا

81

بدست

به دست

30

هیچکس

هیچ کس

82

بکار بردن

به کار بردن

31

هیچگاه

هیچ گاه

83

به عمد

بعمد

32

آنکه

آن که

84

بجا آوردن

به جا آوردن

33

چنان چه

چنانچه

85

بی چاره

بیچاره

35

هیچوقت

هیچ وقت

86

به هوش

بهوش

36

اینجانب

این جانب

87

به ویژه

بویژه

37

بهیچ وجه

به هیچ وجه

88

به طوری

بطوری

38

اینکه

این که

89

تن به تن

تن بتن

39

وجوهات

وجوه

90

سر به هوا

سربهوا

40

کتب

کتاب ها

91

بوجود

به وجود

41

یکصدم

یک صدم

92

بی افزود

بیفزود

42

احوالات

احوال

93

بیدرنگ

بی درنگ

43

علما

عالمان

94

شئونات

شئون

44

قلل

قله ها

95

خریت

خری

45

وقتیکه

وقتی که

96

زوار

زائران

46

چه قدر

چقدر

97

پنجشنبه

پنج شنبه

47

یک جا

یکجا

98

یک دست

یکدست

48

میوه جات

میوه ها

99

یک رنگی

یکرنگی

49

جواهرات

جواهر

100

کوچک تر

کوچکتر

50

   

 

نذورات

نذور

51

 

 

 

 

 

در صورت علاقه مندی به یادگیری کامل مبحث ویراستاری مقال و پایان نامه جهت پیش ثبت نام و یا  شرکت در دوره ها کلیک کنید.

جهت پیش ثبت نام  کلیک کنید...

در صورتی که به مشاوره پیرامون موضوع فوق علاقه دارید کلیک کنید...

اطلاعات بیشتر کلیک کنید...

 

 

 

ثبت نام و عضویت میز کار

لینک های مفید

 

 

 

نفیسه شعله ور |   1395/10/28 10:32:18   |
2     0
غلط یابی املایی کارایی زیادی دارد مثلا: اصلاح املای واژه ، ارائه لیستی از واژه صحیح پیشنهادی، چسبیدن واژه های متوالی به هم، درج فاصله اشتباه میان کلمات، تشخیص و اصلاح تکرار متوالی کلمات، تشخیص و اصلاح واژه های با پسوند
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محمد علی زارع |   1396/02/17 13:21:45   |
1     2
برخی از نمونه های کاربردی واژه های پارسی به
به جای واژه های عربی در فرایند گفتار ونوشتار:

واژه ی عربی: واژه ی پارسی

1- اول 1- نخست
2- اولین 2- نخستین
3- ابتدا 3- نخست
4- شروع 4- آغاز
5- لباس 5- جامه
6- فتح یاظفر 6- پیروزی
7- مراجعت 7- بازگشت
8- شجاع 8- دلیر
9- عاقبت 9- سرانجام
10- خطیب 10- سخنران
11- مشاهده 11- دیدن
12- منهدم 12- نابود
13- انهدام 13- نابودی
14- اطلاع 14- آگاهی
15- امداد 15- یاری رسانی
16- مدد 16 یاری
17- امدادگر 17- یاری رسان
18- عازم 18- رهسپار
19- مقابل 19- روبه رو
20- مساوی 20- برابر
21- نصیحت 21- پند یا اندرز
22- عقل 22- خرد
23- منظره 23- چشم انداز
24- حبس 24- زندان
25- محبوس 25- زندانی
26- موفق 26- کامیاب
27- موفقیت 27- کامیابی
28- عظیم 28- سترگ
29- رفیق 29- دوست
30- کلمه 30- واژه
31- کلمات 31- واژه ها
32- انتخاب 32- گزینش
33- عرض 33- پهنا
34- طول 34- درازا
35- طویل 35- دراز
36- ارتفاع 36- بلندی
37- عریض 37- پهن
38- عمیق 38- ژرف
39- مجروح 39- زخمی
40- جرح 40- زخم
41- صدمه 41- آسیب
42- مصدوم 42- آسیب دیده
43- اولاد 43- فرزندان
44- عدل 44- داد
45- عادل 45- دادگر (دادگستر)
46- حاضر 46- آماده
47- غریب 47- ناآشنا
48- غریبی 48- ناآشنایی
49- غسل 49- شست وشو
50- عهد 50- پیمان
51- عید 51- جشن
52- اعیاد 52- جشن ها
53- سؤال 53- پرسش
54- سرقت 54- دزدی
55- بی نهایت 55- بیکران
56- استقامت 56- پایداری
57- تذکر 57- یاد آوری
58- قریب 58- نزدیک
59- بین 59- میان
60- قدرتمند 60- نیرومند
61- جواب 61- پاسخ
62- رسول 62- فرستاده
63- سارق 63- دزد
64- قابل قبول 64- پذیرفتنی
65- تحرک 65- جنبش
66- خلاصی 66- رهایی
67- قرارداد 67- پیمان نامه
68- قدرت 68- نیرو- توان
69- ارسال 69- فرستادن
70- فرار 70- گریز
71- یوم 71- روز
72- یومیه 72- روزانه
73- مفید 73- سودمند
74- اسم 74- نام
75- فاحشه 75- روسپی
76- سعی 76- کوشش
77- اتحاد 77- همبستگی
78- قبرستان 78- گورستان
79- قبر 79- گور
80- مقبره 80- آرامگاه
81- استعمال 81- کاربرد
82- دلیل 82- انگیزه
83- دلایل 83- انگیزه ها
84- علامت 84- نشانه
85- فقیر 85- تهی دست- نادار
86- فقر 86- تهی دستی- ناداری
87- قضاوت 87- داوری
88- عقاب 88- شهباز
89- رزق 89- روزی
90- عذرخواهی 90- پوزش
91- تمنا 91-خواهش
92-استدعا 92- خواهش
93- الان 93- اکنون
94- حالا 94- اکنون
95- بدون شک 95- بی گمان
96- معادل 96- برابر
97- تمامی 97- همگی
98- عصبانی 98- خشمگین
99- شهادت دادن 99- گواهی دادن
100- اذیت 100- آزار
101- بی فایده 101- بیهوده
102- فایده 102- هوده
103- تخمین 103- برآورد
104- محترم 104- ارجمند
105- احترام 105- ارج
106- مشابه 106- همانند
107- درک کردن 107- پی بردن
108- اخطار 108- هشدار
109- برای مثال 109- برای نمونه
110- ایمان 110- باور
111- بلافاصله 111- بی درنگ
112- زیاد 112- بسیار
113- خرابه 113- ویرانه
114- خراب 114- ویران
115- جسد 115- پیکر
116- حدس 116- گمان
117- خاص 117- ویژه
118- معکوس 118- وارونه
119- شوکت 119- شکوه
120- ثبت نام 120- نام نویسی
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
نعیمه پژوهش |   1396/02/31 08:04:27   |
0     0
علامت‌های جمع عربی
در زبان عربی علامت‌های جمع مذکّر سالم «ین» و «ون» و علامت جمع مونث سالم «ات» است. از این علامت‌ها نباید در زبان فارسی استفاده شود؛ مثلاً به کاربردن این واژه‌ها اشتباه است: ویرایشات، بازرسین، داوطلبین، فرمایشات، گرایشات، آزمایشات، پیشنهادات، گزارشات، پاکات، کوهستانات، نمایشات، دستورات.
بلکه برای این کلمات باید از علامت‌های جمع فارسی؛ یعنی «ان» و «ها» استفاده کرد. برای مثال صورت درست کلمات بالا به این صورت است: ویرایش‌ها، بازرسان، داوطلبان، فرمایش‌ها، گرایش‌ها، آزمایش‌ها، پیشنهادها، گزارش‌ها، پاکان، کوهستان‌ها، نمایش‌ها، دستورها.
البته برخی از واژه‌ها، مانند: «باغات، دهات، شمیرانات، و لواسانات» نشان‌دهندهٔ یک مجموعه هستند. مثلاً شمیرانات به معنای «شمیران و نواحی تابع آن» است. پس به کاربردن این کلمه‌ها اشکالی ندارد، ولی بهتر است تا جای ممکن از ساختن واژهای جدید با این علامت خودداری کرد. همچنین به کاربردن علامت «جات» مانند شیرینی‌جات به عنوان نشانهٔ جمع در زبان فارسی پسندیده نیست و باید از آن خوددداری کرد.
افزودن علامت‌های فارسی به کلمات عربی اشکالی ندارد و بهتر است به جای استفاده از جمع‌های مکسر عربی از علامت‌های جمع فارسی استفاده شود: مثلاً به «شکات» از «شاکیان» استفاده شود.
آوردن «اَل»
«اَل» در زبان عربی برای معرفه کردن کلمات استفاده می‌شود و استفادهٔ از آن برای کلمات فارسی اشتباه است، مانند این کلمات: «حسب‌الخواهش، حسب‌الفرموده، حسب‌الدستور، و حسب‌الفرموده». البته اصطلاح «حسب‌الامر» که عربی است، درست می‌باشد.
علامت مصدر جعلی (صناعی) عربی
در زبان عربی علامت «یّت» برای ساختن مصدر قراردادی از اسم یا صفت یا ضمیر به کار برده می‌شود، مانند هویت و انسانیت که در زبان عربی درست است. ولی به کار بردن این علامت با کلمه‌های فارسی اشتباه است، مانند: خوبیّت، بدیّت، رهبریّت، منیٔت، و دوئیّت (تفرقه). بهتر است که به جای «یّت» در پایان این واژه‌ها، از «ی» مصدری بهره ببریم؛ مانند: خوبی، بدی، رهبری و دوگانگی.
تنوین
به کاربردن تنوین برای کلمه‌های فارسی غلط است، مانند: گاهاً، سفارشاً، ناچاراً، دوماً، سوماً، و ...، زباناً، جاناً.
شکل درست این واژه‌ها این است: گاهی یا گهگاه، (به طور) سفارشی، به ناچار، دوم، سوم، و ...، زبانی، جانی.


هماهنگی صفت و موصوف
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
جواد رضائی حسن آباد |   1396/03/28 22:54:15   |
1     1
ویراستار چه می‌کند؟
متن یا خبر(= متن دست‌نویس) پس از حروف‌نگاری(تایپ) و نمونه‌خوانی اولیه به دست ویراستار می‌رسد. ویراستار با توجه به آموزش‌هایی که دیده، متن را خوانده و آن را بر شیوه‌‌نامه‌ای که اختیار کرده تطبیق داده و یک‌دست می‌کند.
ویراستار یک خواننده‌ی حرفه‌ای است که هم متن را خوب می‌شناسد، هم زبان را و هم شیوه‌های پژوهش را. بسیار شنیده می‌شود که خوانندگان یک اثر می‌گویند: " زبان مولف را نمی‌فهمیم." ممکن است عدم تفاهم برآمده از نا ‌آگاهی خواننده از موضوع باشد، ولی گاه این مشکل برآمده از نوع جمله‌پردازی نویسنده یا مترجم است. ممکن است نویسنده در علمی دانشمند و توانمند باشد ولی همو نویسنده‌ی خوبی نباشد. یکی از وظایف ویراستار آن است که چون خواننده‌ای خوب و دقیق متن را بخواند، بفهمد و جمله‌های دیریاب یا احیانا نادرست را به جمله‌هایی روشن و درست تبدیل کند. در این منظر کار ویراستاران به کار منتقدان ماننده است.
ویراستار افزون‌بر، داشتن آگاهی‌هایی درباره‌ی شیوه‌نامه‌اش باید زبانش را خوب بشناسد و این‌ حساسیت ذهنی را داشته باشد تا در رویارویی با هرگونه خلاف قاعده واکنش نشان داده، آن را بر نحو زبان تطبیق دهد. آشنایی با روح زبان و دستور زبان در این بخش لازم به نظر می‌رسد. کاربرد‌های مکرر و نادرست زبان حساسیت گویش‌وران را نسبت به آن کاربرد نادرست کم کرده، گاه از بین می‌برد و پدیده‌ی "غلط مصطلح" رخ می‌دهد؛ یکی از وظایف ویراستار تبدیل این نادرست‌ها به درست است. این کاربردهای نادرست به ویژه در حیطه‌ی نحو، آسیب‌هایی جدی به زبان زده، گاه تفهیم و تفاهم را که از مهم‌ترین وظایف زبان است، مختل می‌کند.
با تشکر رضایی دانشجو ارشد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
mehri sadeghi |   1396/03/29 13:09:05   |
0     0
جمع بستن واژه های فارسی با علامت جمع عربی، اشتباه است:

غلط: گرایشات
درست: گرایش ها

غلط: آزمایشات
درست: آزمایش ها

- جمع بستن واژه هایی که خود جمع هستند، اشتباه است:

غلط: امورات
درست: امور

غلط: آثارها
درست: آثار

- قابل و غیر قابل: اصولا کلماتی که با «قابل» و «غیر قابل» شروع می شوند ، می توانند به گونه ای دیگر نوشته شوند که بهتر است.

غلط: غیر قابل گفتن
درست: ناگفتنی

غلط: غیر قابل تحمل
درست: تحمل ناپذیر

غلط: قابل خوردن
درست: خوردنی
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
علیرضا حاتمی |   1396/09/13 15:34:16   |
0     0
در بسیاری از جاها و مکان ها و همچنین درمتون رسمی و غیر رسمی نوشته هایی به کار برده می شود که از نظر املایی و نگارش اشتباه است . در زیر لیستی تهیه شده است که تمام کلمات را از نظر نگارش صحیح و اشتباه آورده است که به آن پرداخته می شود
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محمد کاظم سالاری |   1396/09/26 08:04:35   |
0     0
در بسیاری از جاها و مکان ها و همچنین درمتون رسمی و غیر رسمی نوشته هایی به کار برده می شود که از نظر املایی و نگارش اشتباه است .
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
محسن برزگری |   1396/10/02 16:07:20   |
صحیح
غلط
انزجار
انضجار
اتو
اطو
آدمیان
انسانیت
اثاث
اثاثیه
باتری
باطری
استادان
اساتید
باتلاق
باطلاق
استعفا کردن
استعفا دادن
بادمجان/ بادنجان
-
استوانه
اسطوانه
بازرسان
بازرسین
بیشتر غالباً -
اکثراً اقلاً -
باغها
باغات
الله
اله
باتاسف مع الاسف از - -
بخت بد افسوب -
متاسّفانه
عبدالله
عبداله
بدغتگذار
بدعتگزار
امپراتور
امپراطور
بندرها
بنادر
جزو جزه -
-
بنیانگذار
بنیانگزار
پیشنهادها
پیشنهادات
آ ور
آ ر
گزارش ها
گزارشات
آزمایشها
آزمایشات
حج گزار
حج گذار
حمید زارعی |   1396/10/14 14:47:26   |
0     0
افزودن علامت‌های فارسی به کلمات عربی اشکالی ندارد و بهتر است به جای استفاده از جمع‌های مکسر عربی از علامت‌های جمع فارسی استفاده شود: مثلاً به «شکات» از «شاکیان» استفاده شود.
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
آرزوالسادات آینده |   1396/11/10 21:09:35   |
0     0
جدانویسی یا سرهم نویسی کلمات

در ادامه به نکاتی درباره دستور زبان فارسی و قوانین جدا نویسی و سرهم نویسی کلمات پرداخته ایم. با ما همراه باشید.جدانویسی یا سرهم نویسی

این دو نشانه در فارسی یا «حرف ربط» هستند و یا «نشانة پرسش»، که در هر دو صورت جدا نوشته می-شوند. مانند این است که، آن است که، ممکن است که.

* عدد و معدود
عدد و معدود چون هر کدام یک نوع دستوری مستقل (صفت و موصوف) هستند به هم نمی چسبند. پس،

ننویسیم بنویسیم

یکماه یک ماه
پنجروز پنج روز
یکدوره یک دوره

تبصره ـ اگر ترکیب عدد و معدود با هم یک کلمة مستقل ایجاد کند، باید متصل شوند. مانند
پنجروزه، ششدر، یکنواخت (قید)، پنجشنبه، یکشنبه، یک ساله

* این و آن

«این و آن»، وقتی قبل از اسم قرار بگیرد نقش صفت اشاره را دارند، بنابراین یک نوع دستوری مستقل هستند و جدا نوشته می شوند. پس؛

ننویسم بنویسیم

آنروز آن روز
اینصورت این صورت
آنگونه آن گونه
اینگونه این گونه
اینکار این کار

تبصره- اگر ترکیب این و آن و اسم بعد از آنها، کلمة مستقل دستوری تشکیل بدهد باید متصل نوشته شوند. مانند آنجا، اینجا (قید مکان)، آنچنان، اینچنان، همین، همان، همچنان، همچنین.

* نکته- نکتة مهم در این مورد، «آنکه و اینکه» است. باید در نگارش این دو دقت کرد. این ترکیب به هر دو گونة متصل و منفصل نوشته می شود:
متصل:اگر حرف «که» در این ترکیب به معنی «کسی که» باشد، در ترکیب با «آن و این» معنای ضمیر اشاره را دارد:آن کسی که، این کسی که؛ در این صورت باید متصل نوشته شود. مانند:آنکه می آید برادرم است.
منفصل:اگر «که» در این ترکیب حرف ربط باشد و «آن و این» خود ضمیر اشاره، چون هرکدام یک نوع دستوری جدا هستند پس منفصل نوشته می شود. مانند «مگر آن که...».

* فعل «است»

گفتیم که مبنای نگارش فارسی حفظ استقلال کلمات است. در نگارش فعل «است» باید به دو نکته توجه کرد:
- اگر کلمة قبل از «است» مختوم به صامت باشد به هیج وجه این دو به هم نمی چسبند. پس،

ننویسیم بنویسیم

خوبست خوب است
همانست همان است
اینست این است
آنست آن است

اگر کلمة پیش از «است» مختوم به مصوت بلند â و ū باشد، «الف» در «است» می تواند حذف شده، به هم متصل شوند. مانند پیداست، داناست، رواست، آنجاست، زیباست، نیکوست، بدخوست، سخنگوست، دانشجوست.

* ای (حرف ندا)

نشانة ندای «ای» پیش از منادا هرگز به منادا نمی چسبد. پس،

ننویسیم بنویسیم

ایخدا ای خدا
ایدوست ای دوست
ایعشق ای عشق
ایوای ای وای
ایدریغ ای دریغ
ایعجب ای عجب
ایداد ای داد
 پاسخ 
دیدگاه کاربران
دیدگاه کاربران

 

 

هدیه مالی تیم متفکران نوین مالی در شبکه اجتماعی
Web Analytics