از آنجا که هدف این تحقیق بررسی اثر رشد نقدینگی بر نرخ پس انداز ملی در ایران می باشد، با ثابت در نظر گرفتن سایر عوامل، فرضی ه تحقیق مبنی بر رابطه معکوس بین متغیرهای مذکور، با استفاده از روش های اقتصاد سنجی خود توضیح برداری و تصحیح خطای برداری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این مدل ها نشان می دهد که اثر تغییرات نقدینگی بر نرخ پس انداز ملی در بلندمدت مثبت و در کوتاه مدت منفی است که با گذر
زمان این آثار خنثی می شوند. شایان ذکر است با توجه به نقش غیرقابل کتمان رشد اقتصادی بر پس انداز ملی، این متغیر به عنوان متغیر مستقل وارد مدل شد و نتایج برآوردها نشان می دهد که اثر آن بر نرخ پس انداز در کوتاه مدت و بلندمدت مثبت می باشد که این نتیجه با تئوری های اقتصادی سازگاری دارد.