موجودی های نقدی، بخش قابل توجهی از دارایی های شرکت ها را به خود اختصاص می دهند. در پژوهش های قبلی متغیرهای متعددی همچون بحران مالی، فرصت های رشد، اندازه شرکت، ساختار سررسید بدهی ها، ارتباط با موسسات مالی، هزینه فرصت سرمایه سرمایه گذاری شده در دارایی های نقدی، اهرم شرکت، سایر دارائی های نقدی، ظرفیت تولید جریان های نقدی، درصد تقسیم سود، نسبت سرمایه گذاری در دارایی های ثابت، تعداد سال هایی که شرکت به عملیات خود ادامه داده است، عضویت در گروه تجاری و کیفیت اقلام تعهدی به عنوان عوامل تعیین کننده سطح نگهداشت وجه نقد شرکت ها معرفی شده اند. لذا هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه عوامل فوق به عنوان متغیرهای مستقل و سطح نگهداشت وجه نقد به عنوان متغیر وابسته، در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در راستای این هدف، اطلاعات 10 ساله (1378-1387) صد و بیست و نه شرکت، مورد مطالعه قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر آنست که متغیرهای مستقل به کار گرفته شده در مدل پژوهش، تقریبا 86 درصد از تغییرات در سطح نگهداشت وجه نقد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را توضیح می دهند.
 
کلید واژه: سطح نگهداشت وجه نقد، بحران مالی، عضویت در گروه تجاری، کیفیت اقلام تعهدی