در راستای تحلیل ارزش ایجاد شده برای سهامداران، جریان های نقد شرکت از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف مدیریت وجه نقد آن است که با محدود کردن سطوح وجه نقد در شرکت، ثروت سهامداران را حداکثر کند. وجه نقد باید در سطحی نگهداری شود که بین هزینه نگهداری وجه نقد و هزینه وجه نقد ناکافی تعادل برقرار شود. مانده وجه نقد اضافی از این حیث دارای اهمیت است که به شرکت اجازه می دهند تا فرصت هایی را جستجو کند که ارزش سهامدار را افزایش می دهد. با توجه به تضاد منافع بین مدیران و مالکان ممکن است برخی مدیران وادار شوند جریانهای نقد اضافی را در پروژه های با ارزش فعلی خالص منفی سرمایه گذاری تا در کوتاه مدت برخی از منافع شخصی خود را تامین نمایند. در نتیجه، مدیران به جای آنکه این وجوه را به سهامداران بپردازند، آن ها را هدر داده اند.

واژه های کلیدی: وجه نقد اضافی، تئوری مبادله ای، تئوری سلسله مراتبی، دامنه مطلوب وجه نقد، جریان های
نقد عملیاتی