چکیده ای از مقاله

این پژوهش به دنبال پاسخ دادن به این سئوال است که آیا نابهنجاری اقلام تعهدی بر مبنای ریسک است یا در نتیجه ی قیمت گذاری نادرست سرمایه گذار از سود ایجاد شده است. تحقیق اخیر شواهدی فراهم می کند حاکی از اینکه نسبت جریانات نقدی عملیاتی به قیمت (OCF/P) شامل قدرت توضیح دهندگی اقلام تعهدی برای بازده های آتی می شود و نتیجه می گیرد که نابهنجاری اقلام تعهدی احتمالا منجر به قیمت گذاری نادرست سود نمی شود]15[. در این پژوهش، این نتیجه با آزمون کردن رابطه ی بین اقلام تعهدی (غیرعادی) با بازده های سالانه آتی و بازده ها در بازه های زمانی اعلان سودهای آتی بررسی می شود. همچنین از تحلیل پرتفولیوی سرمایه گذاری صفر استفاده می شود. بدین منظور نمونه ای متشکل از 69 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره ی زمانی 1385- 1379 مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نتایج نشان می دهد که نسبت OCF/P شامل قدرت توضیح دهندگی کل اقلام تعهدی (غیرعادی) برای بازده های سالانه ی آتی و بازده های اعلانی آتی نمی شود. و بنابراین نابهنجاری اقلام تعهدی نشانه ای از نابهنجاری ارزشی- رشدی نیست.