این نوشتار با بهره گیری از چارچوب نظری تحقیق دیچو و تانگ (2009) و با استفاده از اطلاعات مالی سالهای 1379 تا 1385 شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به بررسی رابطه بین نوسانات و امکان پیش بینی سود حسابداری در افق زمانی کوتاه و بلندمدت می پردازد. این تحقیق، ضمن تایید معنی داری رابطه معکوس بین نوسانات سود و امکان پیش بینی آن، نشان داد که اولا سودهای تاریخی در پیش بینی سودهای آینده نقش مهمی دارد و ثانیا پایداری سود، عامل کلیدی در تحلیل رابطه بین نوسانات و امکان پیش بینی آن است. در افق زمانی کوتاه مدت، شواهد تحقیق حاکی است که سودهای کم نوسان نسبت به سودهای پرنوسان از پایداری و امکان پیش بینی بیشتری برخوردارند. همچنین صرف نظر از نوسانات سود، سودهای واقع در کرانهای بالا برخلاف انتظار، امکان پیش بینی بیشتری دارد. علاوه بر این، امکان پیش بینی سود در سطوح کم نوسان جریانهای نقدی عملیاتی، نسبت به سطوح پرنوسان از قابلیت پیش بینی کنندگی مناسبتری برخوردار است.