چکیده ای از مقاله

هدف این مقاله بررسی ارتباط متقابل ویژگی های داخلی صنعت بیمه و عملکرد این صنعت در ایران در قالب نظریه های ساختارگرایان و شیکاگو مبنی بر تأثیر متقابل ساختار بر عملکرد است. برای این منظور اطلاعات 20 شرکت بیمة خصوصی و دولتی ایران طی سال های 1369 -1388 با استفاده از سری زمانی و مدل خودرگرسیون برداری مورد بررسی قرار گرفته است. باتوجه به نتایج شاخص تمرکز هرفیندال- هیرشمن، میانگین سطح تمرکز از سال 1369 تا 1381 روندی صعودی و از سال 1382 روندی نزولی طی کرده است. همچنین نتایج مدل VAR نشان داد که افزایش سطح رقابت پذیری در صنعت بیمه موجب بهبود سودآوری و کاهش تمرکز در صنعت می شود. باتوجه به نتایج تحقیق، هر دو نظریه یادشده در صنعت بیمه ایران تأیید شده است.