چکیده:

مطابق با ادبیات نوین تامین مالی، تعارضات نمایندگی به عنوان یکی از عوامل تعیین کننده ساختار سرمایه شرکت ها محسوب می شود. همچنین، تصمیمات تامین مالی، به عنوان یکی از تصمیمات استراتژیک در اداره شرکت ها، تحت تاثیر ساز و کارهای راهبری شرکتی قرار دارد. از این رو در پژوهش حاضر، عوامل موثر بر ساختار سرمایه از دیدگاه تئوری نمایندگی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، داده های مورد نیاز از 106 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1383 الی 1387 جمع آوری شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از مدل رگرسیون داده های ترکیبی، بیانگر آن است که ساز و کارهای راهبری شرکتی، شامل تمرکز مالکیت، درصد اعضای غیرموظف هیات مدیره و استقلال هیات مدیره، تاثیر معناداری بر اهرم دفتری و اهرم بازار شرکت های مورد بررسی ندارند. لیکن، بین هزینه های نمایندگی با اهرم دفتری و اهرم بازار، رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. همچنین، نتایج بیانگر آن است که نسبت بازده دارایی ها، سود پرداختی هر سهم و نسبت Q- توبین، از عوامل موثر بر اهرم دفتری هستند. در نهایت، با تامل در نتایج به دست آمده، می توان دریافت که در هر دو مدل اهرم دفتری و اهرم بازار، اثر معیارهای هزینه های نمایندگی، بیشتر از سایر متغیرهاست.
 
کلید واژه: ساختار سرمایه، تئوری نمایندگی، راهبری شرکتی، اهرم دفتری، اهرم بازار