چکیده: 
شرکت ها به منظور اجرای پروژه سودآوری و دستیابی به حداکثر بازدهی در جهت افزایش ثروت سهامداران خود، از منابع مالی مختلف به شیوه های گوناگون استفاده می کنند. توانایی شرکت در مشخص کردن منابع درون یا برون سازمانی در فراهم کردن سرمایه و تهیه برنامه های مالی مناسب، از عوامل اصلی رشد و پیشرفت هر شرکت محسوب می گردد. این منابع تامین مالی و میزان استفاده از آن ها یکی از عوامل اثرگذار بر عملکرد عملیاتی شرکت ها است.
در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر تامین مالی، انواع و حجم آن بر عملکرد عملیاتی شرکت ها می پردازد. با مطالعه دقیق ادبیات، چهار فرضیه طراحی و نمونه آماری شامل 64 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره هفت ساله 1379-1385 انتخاب شده است.
فرضیه ها با استفاده از رگرسیون دو متغیره و روش تطبیقی و آزمون f و t تحلیل شده اند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که نه تنها تامین مالی اثری بر عملکرد عملیاتی و قبل و بعد از آن ندارد؛ بلکه نوع و حجم تامین مالی نیز بر اکثر سنجه های عملکرد عملیاتی تاثیر چندانی ندارند.