چکیده ای از مقاله

هدف این پژوهش بررسی تأثیر ترکیب سهامداران بر کیفیت اقلام تعهدی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادرا تهران است. به بیان دیگر میزان و نحوه تأثیرگذاری سهامداران نهادی و سهامداران انفرادی بر کیفیت اقلام تعهدی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت انجام این پژوهش نمونه ای مشتمل بر 178 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در سه صنعت فرآورده های غذایی و آشامیدنی، مواد و محصولات شیمیایی و محصولات کانی غیر فلزی در طی سال های 1385-1380 فعال بوده اند، انتخاب گردید. ارزش مطلق خطاهای برآورد اقلام تعهدی که با کیفیت اقلام تعهدی رابطه منفی دارد به عنوان نمادی از کیفیت اقلام تعهدی در نظر گرفته شد. در این پژوهش ابتدا از یک مدل پایه به منظور برآورد ارزش مطلق خطاهای برآورد اقلام تعهدی استفاده گردید. سپس در مرحله بعد جهت آزمون فرضیات تحقیق از دو مدل رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهد شرکت هایی که ترکیب سهامداران آن ها عمدتاً متشکل از سهامدران نهادی است در مقایسه با شرکت هایی که ساختار مالکیت آن ها عمدتاً در بردارنده سهامداران انفرادی است دارای کیفیت اقلام تعهدی بالاتری هستند