چکیده
یکی از راههایی که میتوان با استفاده از آن به بهره‌گیری مناسب از فرصتهای سرمایه‌گذاری و تخصیص بهتر منابع کمک کرد، پیش‌بینی درماندگی مالی است. از این‌رو، ارزیابی اثربخشی گزارشهای حسابرسی در شناسایی شرکتهای ورشکسته و مقایسه‌ی آن با توان پیش‌بینی ورشکستگی توسط متغیرهای مالی میتواند مفید باشد.. فرضیه زیربنایی به این شرح است: اظهارنظر حسابرس مستقل در شرایط ابهام در مورد تداوم فعالیت (گزارش تعدیل شده) میتواند ورشکستگی در دوره مالی بعد را بهتر از متغیرهای مالی به‌صورت توأم پیش‌بینی کند. فرضیه گفته شده با استفاده از یک نمونه شامل 60 شرکت تولیدی از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1381 الی 1387 (7 سال) توسط مدل آماری لجستیک و آزمون مک نمار مورد آزمون قرار گرفت. نتیجه پژوهش بیانگر این بود که متغیرهای مالی به‌صورت توأم و اظهارنظر حسابرس مستقل، هر دو توانایی پیش‌بینی ورشکستگی در دوره مالی آتی را دارند اما اظهار نظر حسابرس مستقل دارای برتری معناداری نسبت به متغیرهای مالی بود.