چکیده:

بلوکه شدن منابع به عنوان مطالبات سررسیدگذشته و معوق با کاهش توان تسهیلات دهی بانک ها ، تاثیر منفی بر بهره وری دارد. از مهمترین راه های جلوگیری از ایجاد مطالبات معوق ، تصمیم گیری درست در زمان اعطای تسهیلات است به نحوی که با شناسایی دقیق مشتریان ، تسهیلات به صورت بهینه تخصیص داده شده و از این طریق احتمال معوق شدن تسهیلات کاهش یابد. برای اخذ تصمیم درست از ابزارهای متنوعی استفاده می شود که مهمترین آنها اعتبارسنجی و رتبه بندی اعتباری مشتریان است . دربانک های پیشرفته اعتبارسنجی و رتبه بندی اعتباری مشتریان با استفاده از نرم افزارها و بانک های اطلاعاتی نوین صورت می گیرد، لیکن در بانک های ایرانی اغلب اعتبارسنجی براساس قضاوت حرفه ای و تشخیص کارشناسی و صرفا با استفاده از برخی از نسبت های مالی انجام میشود. مدل های آلتمن ، فالمر، اسپرینگیت ، زیمسکی و شیراتا از مشهورترینمدل های پیش بینی ورشکستگی هستند. طبق یافته های این پژوهش مدل های آلتمن و اسپرینگیت برای استفاده در سیستم رتبه بندی اعتباری مشتریان مناسب تشخیص داده شده است. نتایج بررسی توان و قدرت پیش بینی این مدل ها حاکی از آن است که بین نتایج مدل های یاد شده اختلاف معنی داری وجود دارد و مدل های اسپرینگیت و آلتمن بیشترین قدرت پیش بینی را دارا هستند.