چکیده:
هدف کلی پژوهش حاضر ارزیابی تاثیر عوامل درون سازمانی و برون سازمانی در موفقیت شرکت های تعاونی کشاورزی مرغداران استان تهران است. بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای و فرمول کوکران، از میان 18 شرکت با 1410 عضو، 7 شرکت و 121 نفر عضو و 30 مدیر برای مطالعه انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسشنامه ها، برای مقیاس سازی از روش AHP استفاده گردید. آزمون های آماری (تحلیل عامل و ضریب آلفا) نشان داد که مفاهیم به کاررفته در پژوهش از روایی و پایایی لازم برخوردار بوده است.
نتایج تحقیق مبین این واقعیت است که تعاونی ها در دستیابی به اهداف مورد نظر در اساسنامه سازمان تعاون روستایی و برآوردن انتظارات و توقعات اعضا، در مجموع ناموفق عمل کرده اند. نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که به ترتیب عملکرد اتحادیه تعاونی ها، مهارت های فنی مدیران، سابقه عضویت در شرکت تعاونی، میزان مشارکت در امور تعاونی، میزان انتفاع اعضا از تعاونی، کیفیت آموزش های ارایه شده، شناخت اعضا، تعداد دوره های آموزشی و مهارت های انسانی مدیران بیشترین تاثیر را در موفقیت تعاونی ها دارد. همچنین میزان موفقیت تعاونی ها تا حد زیادی با عوامل درون سازمانی در ارتباط است. میزان بهره مندی اعضا از آموزش و شناخت اعضا از اصول تعاون در سطح پایین و مشارکت اعضا در امور تعاونی و مهارت فنی و تخصصی هیات مدیره در حد متوسط برآورد شد. دستاوردهای تحقیق همچنین نشان داد که بین متغیرهای پیشگفته و موفقیت شرکت های تعاونی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد.