چکیده:
سود تقسیمی یکی از موضوعاتی است که از دیرباز مورد توجه پژوهشگران مالی و حسابداری بوده است. برای پرداخت کردن یا نکردنِ سود نقدی دلایل زیادی وجود دارد. کشف و شناسایی دقیق این عوامل می‌تواند برای مدیران و سهامداران شرکت‌ها مفید واقع شود. از این رو، هدف پژوهش حاضر عرضه نگرشی جدید نسبت به اهمیت، کمیت و کیفیت سیاست‌های تقسیم سود است. همچنین، تأثیر ترکیب هیئت‌مدیره، بازده دارایی‌ها، جریان نقد آزاد هر سهم، ساختاردارایی‌ها، ریسک تجاری، اندازه شرکت، فرصت‌های رشد و سطح بدهی بر نسبت سود تقسیمی و احتمال پرداخت سود نقدی بررسی خواهد شد. نمونه‌ پژوهش شامل 101 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، در سال‌های 1383 تا 1388 است. روش‌های آماری مورد استفاده نیز شامل مدل رگرسیون توبیت و مدل رگرسیون لاجیت، به روش داده‌های ترکیبی است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که از بین عوامل مورد نظر، اندازه شرکت، فرصت‌های رشد و سطح بدهی، بر نسبت سود تقسیمی و احتمال پرداخت سود نقدی تأثیر معناداری دارد و سایر متغیرها بر نسبت سود تقسیمی و احتمال پرداخت سود نقدی تأثیر معناداری ندارند.