چکیده ای از مقاله

بر اساس تئوری نمایندگی، تضاد منافع میان مالکان و مدیران هزینه های نمایندگی را سبب می شود. قوانین مربوط به حاکمیت شرکتی درصدد تخفیف این هزینه ها هستند. یکی از ابزارهای بااهمیت در این حـوزه تمرکـز مالکیـت و امکان کنترل عملکرد مدیران است. این مطالعه درصدد شناسایی رابطه بین تمرکز مالکیت، عملکرد شرکت و سیاست تقسیم سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. از این رو، تعداد 64 شرکت در طی دوره 1380 تا 1388 بررسی شدند. رویکرد انتخابی برای آزمون فرضیات با اسـتفاده از تلفیـق داده هـای مقطعـی و زمـانی است. در این تحقیق، از روش رگرسیون حداقل مربعات ادغام شده (پانل دیتا) استفاده شده است. تمرکز مالکیت بـا استفاده از درصد مالکیت سهامداران عمده بالای 5 درصد، عملکرد با استفاده از سه معیار ROE ،ROA و Q تـوبین و سیاست تقسیم سود با استفاده از نسبت سود تقسیمی (DPS/EPS) سنجیده شد. نتایج تحقیق نشان داد در سـطح اطمینان 95% بین تمرکز مالکیت و دو معیار عملکرد یعنی ROE و Q توبین رابطه معنادار وجود دارد؛ یعنـی هرچـه تمرکز مالکیت بیشتر باشد، کنترل بیشتری بر مدیران اعمال شـده، عملکـرد شـرکت بهبـود مـی یابـد. همچنـین بـین معیارهای عملکرد ROA و Q توبین و نسبت سود تقسیمی رابطه ای معنادار مشاهده شـد؛ بـه ایـن معنـا کـه بهبـود عملکرد میتواند افزایش سود تقسیمی را به دنبال داشته باشد. در عین حـال، از نظـر آمـاری رابطـه ای معنـادار بـین تمرکز مالکیت و نسبت سود تقسیمی مشاهده نشد.