چکیده
انتخاب پرتفوی بر مبنای یکی از مدل های استراتژی فعال به نام مدل شبکه می تواند بر مبنای ویژگی های متفاوتی از شرکت صورت گیرد. این مدل به دنبال شناسایی مجموعه ای از سهام شرکت ها و تشکیل پرتفوی با قابلیت و بازدهی بالاتر نسبت به بازدهی بازار است. در این پژوهش پرتفوی های انتخابی بر مبنای ویژگی نوع شرکت (رشدی، ارزشی، رشدی- ارزشی)، نوع سهام شرکت (تدافعی، تهاجمی، و بی تفاوتی) و سرمایه فکری تشکیل شده و بازده آنها با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفته تا مشخص شود کدام یک از آنها می تواند به بازدهی بیشتری منجر شود.
در این پژوهش ماتریس های شبکه پرتفوی ها از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 5 ساله 1385 تا 1389 انتخاب شدند. عملکرد پرتفوی های انتخابی بر اساس معیار ترینر و شارپ محاسبه شده و با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون با توجه به استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرصیه های پژوهش نشان می دهد که R پیوستگی داده ها و مقایسه شاخص 2 طبق هر دو معیار عملکرد ترینر و شارپ، همبستگی بیشتری بین پرتفوی های مشتمل بر مدل پالیک (مدل ششم) سرمایه فکری و بازار وجود داشته و انتخاب پرتفوی مبتنی بر آن، نسبت به مدل سنتی و نوین شبکه بازدهی بیشتری را نصیب سرمایه گذار می نماید. سایر مدل های سنجش سرمایه فکری نیز با بازار همبستگی نداشته و فرضیه های پژوهش در خصوص آن مدل ها تأیید نشده است.

واژه های کلیدی: پرتفوی، سرمایه فکری، ماتریس شبکه، شرکت های رشدی و ارزشی، شرکت های تدافعی و تهاجمی و بی تفاوت، معیار شارپ، معیار ترینر.