چکیده
با تفکیک مدیریت از مالکیت مشکلات نمایندگی بسیاری بین گروه‌های مختلف ذی‌نفعان به وجود آمد. راهبری شرکتی مکانیزمی است که برای کاهش این مشکلات مطرح گردید. مالیات یکی از موارد جذابی است که مورد توجه نهادهای مختلف قرار دارد. درحالی‌که سهامداران خواستار حداکثر شدن سود و ارزش شرکت می‌باشند؛ بنابراین، ممکن است سهامداران خواستار کاهش مالیات و پرداخت مالیات کمتر باشند. با این حال، جامعه خواستار این است که شرکت‌ها مالیات خود را به طور منصفانه شناسایی و پرداخت نمایند. در این بین، راهبری شرکتی می‌تواند بین نیازهای گروه‌های مختلف توازن برقرار نماید. این پژوهش، به بررسی رابطۀ برخی از معیارهای مهم راهبری شرکتی؛ شامل درصد مالکیت نهادی، استقلال هیأت مدیره و اندازه هیأت مدیره؛ و اجتناب مالیاتی می‌پردازد. برای این منظور 146 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازۀ زمانی 1381 الی 1391 مورد بررسی قرار گرفت. نتیجۀ بررسی 1227 سال- شرکت به صورت الگوی پنل نامتوازن؛ مبین آن است که رابطۀ معناداری بین راهبری شرکتی و اجتناب مالیاتی وجود ندارد. علاوه بر این، رابطۀ منفی و معناداری بین متغیرهای کنترلی سودآوری و اندازۀ شرکت و همچنین رابطۀ مثبت و معناداری بین حسابرسی مالیاتی و اجتناب مالیاتی مشاهده گردید.

کلیدواژگان
راهبری شرکتی؛ مالکان نهادی؛ استقلال هیأت مدیره؛ اندازه هیأت مدیره؛ اجتناب مالیاتی