سیر تحول و تکامل جوامع بشری با چالشها و نابهنجاریهای متعددی همراه است؛ هرچه کانون این اجتماعات محدودتر و همگنتر بوده بزهکاریها و اعمال مجرمانه محدودتر و منقبضانه تر تجلی مییافت. چنانکه در برخی موارد محدود، افراد مجرم را با نامگذاری و تنبیهات روحی دارای سجل
کیفری میکردند. به عنوان مثال فردی که سرقت یا جرمی از این قبیل را مرتکب میشد، کیفر و عقوبتی بازدارنده به نام "پدرسوختن" در انتظارش بود به این ترتیب که پدر او را داغ میکردند تا هم دیگران نسبت به معامله با فرزند او رعایت شرایط امنیتی را داشته باشند و هم پدران در تربیت فرزندان کوشاتر باشند؛ هرچند مجازات "پدرسوخته" امروزه برچیده شده است، اما
نحسی و قباحت آن هنوز نیز به عنوان نوعی هتک افراد متهم در بدنه اجتماع متداول و مرسوم است.