چکیده ای از مقاله

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت حسابرس و قابلیت اتکای اقلام تعهدی است. جهت تعیین کیفیت حسابرس از دو معیار اندازه موسسه حسابرسی و دوره تصدی حسابرس و به ‎منظور محاسبه قابلیت اتکای اقلام تعهدی در پیروی از مدل ریچاردسون و همکاران از پایداری اقلام تعهدی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیهشرکت‎ های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که در دوره زمانی 1380- 1386مورد بررسی قرار گرفته اند. برای آزمون فرضیه‎ های پژوهش از مدل های رگرسیونی خطی چندگانه استفاده شده و روش بررسی داده‎ ها به‎ صورت مقطعی و بررسی سال به سال است. نتایج این پژوهش نشان می دهند، شرکت ‎های حسابرسی شده توسط حسابرس با کیفیت بالاتر در مقایسه با شرکت های حسابرسی شده توسط حسابرس با کیفیت پایین ‎تر، دارای ضریب پایداری اقلام تعهدی بیشتری بوده و در نتیجه قابلیت اتکای اقلام تعهدی بالایی دارند.