معرفی و نقد فیلم : Margin Call (درخواست نهایی)  

ثروتمند دیگر به معنای کسی که زندگی مرفه ای (تجملی) دارد نیست بلکه بیانگر قدرت و نفوذ انسان ها بر روی یکدیگر است. بازار بورس تبدیل به نوعی زمین بازی شده و کسانی که در آن خوب بازی می کنند می توانند رقم دلارهای کامپیوتری شان را روز به روز بالاتر ببرند. تاکید فیلم درخواست نهایی (اصطلاحی اقتصادی به معنای درخواست آخر کارگزار بورس از سرمایه گذار برای خرید سهام جهت جلوگیری از ضرر مالی) به بخشی از این سیستم مالی است که در آن دلالان بورس با ترفندهای خود با سرمایه دیگران بازی می کنند و از آن نردبانی برای پیشرفت خود می سازند.

توضیحاتی در مورد فیلم:

 داستان فیلم در سال 2008 و در اوج بحران های اقتصادی اتفاق می افتد. زمانی که بخش های اقتصادی در حال ورشکستگی هستند. درخواست نهایی با وجود اینکه فیلمی مستند نیست، ولی سعی دارد حقایق را همانطوری که هستند نشان دهد و با بهره گیری از عناصر درام این بحران اقتصادی را تا زندگی خصوصی قهرمانان داستان بکشاند. هرچند این بیان درام نمی تواند تمام حقیقت را به تصویر بکشد اما با نگاهی گذرا، چشم بیننده را به مسائل پشت پرده باز و او را به فکر کردن وا می دارد ( مثلاً اسامی که در داستان استفاده میشود مستعار هستند ولی به شکلی زیرکانه تلاش شده با دادن اطلاعات به تماشاگر به او کمک کند تا خود نام های اصلی را حدس بزنند).  فیلم همچنین با اینکه حتی یک سکانس حادثه ای مانند زد و خورد، تعقیب و گریز و تیراندازی ندارد، ولی آنقدر خوب تماشاگر را بر روی صندلی میخکوب می کند که می توان آن را به راحتی در ژانر ماجرایی قرار داد.

 درخواست نهایی برشی 24 ساعت از اتفاقات درون یک شرکت است. ساعات ابتدایی روز زمانی است شرکت تصمیم میگیرد تعداد زیادی از کارگزارن خود را اخراج کند. آنهایی که می روند "خوب" و آنهایی که می مانند "بهتر" هستند. معیاری ساده برای تعدیل نیرو! بازار در وضعیت بحرانی است و سود شرکت پایین آمده، در نتیجه بخشی از هزینه های جاری باید کاسته شود. یکی از این مدیران اخراجی به نام اریک دیل در حال انجام پروژه ای برای پیتر سالیوان که از اعضای دیگر شرک است، پیتر که قرار است طرح اریک را ارزیابی و تکمیل کند، بعد از ساعت کاری در حال بررسی نمودارها بر روی ویدئو پروژکشن متوجه می شود که شکست محتمل در این پروژه ممکن است منجر به ضرری شود که از سرمایه شرکت فراتر رود. برای همین به سرعت با دوستش سث و رئیس اش ویل امرسون تماس می گیرد.

وقتی که شب به نیمه می رسد، آنها وارد شرکت می شوند و به عمق فاجعه پی می برند. ویل هم به همین شکل با رئیس اش سم راجر (با بازی Kevin Spacey) تماس می گیرد تا اینکه ساعت 4 صبح مدیرعامل کل شرکت جان تالد (با بازی Jeremy Iron) با هلیکوپتر به جمع آنها می پیوندد. آنها 2 ساعت وقت دارند تا با استفاده از سرمایه های اندک مشتری های عادی خود راهی برای فرار از این بحران که شرکت را نابود می کند، پیدا کنند.

 درخواست نهایی فیلمی سیاسی نیست. برعکس بسیار بی طرفانه به ماجرا نگاه می کند. درواقع روند کشف یک بحران احتمالی، مراحل پیدا کردن راه حل و در نهایت اجرایی کردن آن را نشان می دهد. از این لحاظ کمی شبیه فیلم شیوع (Contagion) است با این تفاوت که در اینجا شخصیت ها به سادگی مبتلای این مرض اقتصادی نمی شوند. نویسنده و کارگردان اثر J.C. Chandor   در اولین ساخته بلند خود شیوه ای نه دم دستی، بلکه خلاقانه برای غافلگیر کردن و ترساندن کارگزاران بورس انتخاب کرده است. شخصیت ها به شدت عادی و باور پذیرند، با تمام ویژگیهای مثبت و منفی آدم های اطراف ما، بعضی ها از دیگران طمعکارتر هستند. بعضی ها دلسوزترند. بعضی ها بیشتر میترسند. اما تقریباً همه شان در موقعیتی گیر افتاده اند که باید آبرو و سرمایه و آینده خود را نجات دهند.

برای فیلمی مستقل که حمایت استودیوهای معروف را با خود ندارد، جمع کردن این همه بازیگر توانا کار مشکلی است (Tim Robbins, Ben Kingsley  و Carla Gugino نیز علاقه مند به بازی بودند ولی به خاطر مشکلات زمانی نتوانستند قرار دارد امضا کنند). فیلمی در مورد بزرگی و حساسیت یک پروژه  که تماشاگر را وارد دنیایی می کند که در آن پول دیگر معنایی که برای افراد معمولی جامعه دارد را نمی دهد.

درخواست نهایی کمی پرحرف است و سعی می کند آرام آرام بسیاری از مفاهیم و اصطلاحات مالی را برای تماشاگر توضیح دهد. مثلاً وقتی تالد از پیتر می خواهد تا موضوعی را همان طور که به یک کودک باید توضیح داد برایش بشکافد، وی انگار آن را برای تمامی تماشاگران توضیح می دهد. برای اینکه این دیالوگ ها خسته کننده نشود، Chandor دو مونولوگ بسیار خوب نوشته است. یکی توسط Paul Bettany و دیگری Jeremy Iron که بهترین بازی دو دهه اخیر خود را انجام داده است گفته می شود. از دیگر نقاط قوت بازی پیچیده و روان Kevin Spacy به عنوان شخصیت دلسوز فیلم است.

درخواست نهایی در واقع تاکیدی بر اتفاقات خاص فیلم های Wall Street و The Boiler Room است. فیلمی که همانند Glengarry Gen Ross تاثیر پول بر تغییر رفتار انسان های و فاصله گرفتنشان از معیارهای اخلاقی را نشان می دهد و ساختار روایی شان تا حد زیادی مبتی بر شخصیت های داستان است.

در آینده نیز احتمالاً شاهد فیلم هایی مستند گونه در مورد تاثیر منفی انحصارگرایی اقتصادی خواهیم بود. فیلم هایی که حتماً به همین اندازه جذاب و گیرا هستند. ولی شک دارم هیچکدام از اینها بتوانند عناصر درام و تعلیق را به این شکل استادانه همانند کاری کهJ.C. Chandor در اولین اثر داستانی بلندش بکار گرفته است، استفاده کنند.

دست اندرکاران فیلم:

Margin Call - درخواست نهایی

ژانر : هیجانی

نویسنده و کارگردان : J.C. Chandor

تاریخ اکران : اکتبر 2011

زمان فیلم : 105 دقیقه

زبان : انگلیسی

درجه سنی : R

بازیگران:  Kevin Spacey، Paul Bettany، Jeremy Irons، Demi Moore