چشم انداز حسابرسان

به گزارش لحظه نگر حَسمان ، پایان سال 2018 برای اکثر کارشناسان حسابداری و مدل سازی مالی که مسئولیت اجرای استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شماره‌ی 9 را بر عهده داشتند، موجب آسودگی خاطر شد، زیرا کلیه‌ی تغییرات لازم در رویه‌های حسابداری، مدل ها و روش‌ها، طراحی و اجرا شد.  برای گروه دیگری از متخصصان، یعنی حسابرسان ، کار گسترده‌ای آغاز شده، یعنی نحوه‌ی برخورد با پیامدهای به کارگیری استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی جدید 9 ، 15 و 16. 

 

در 31 دسامبر سال 2018 ، واحدهای تجاری که از استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی  برای تهیه‌ی صورت‌های مالی خود استفاده می‌کنند، اولین صورت‌های مالی سالانه خود را مطابق با استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شماره‌ی 9 با عنوان «ابزارهای مالی»، تهیه نمودند. 

 

 

بدیهی است که صورت‌های مالی پایان سال 2018 در جریان فرآیند حسابرسی قرار گرفته است و  انتظار می رود حسابرسان با ارزش آفرینی برای مشتریان خود، آن‌ها را به درجه‌ی بالاتری از قابلیت مقایسه با دیگر واحدهای تجاری، برسانند. 

 

 

همچنین می‌توان انتظار داشت که در نیمه‌ی نخست سال 2019 اجرای استاندارد بین المللی گزارشگری شماره‌ی 9 چه در موسسات مالی و چه در شرکت‌های غیر مالی، تحت نظارت دقیق حسابرسی داخلی انجام شود. 

   

                                                                                                                              

تفاوت اصلی در رویکرد حسابرسی استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شماره‌ی 9 میان حسابرسان مستقل و حسابرسان داخلی عبارت ‌اند از: 

- حسابرسی مستقل اجرای استاندارد را از دیدگاه روش‌شناسی اعمال شده و اطلاعات افشا شده در صورت‌های مالی ارزیابی می‌کند ، اما 

- حسابرسی داخلی در درجه‌ی اول فرآیندهای داخلی ایجاد شده را بررسی و ارزیابی خواهد کرد. به این ترتیب حسابرسان داخلی نسبت به حسابرسان مستقل صورت‌های مالی، وظیفه‌ای حتی سخت تر را بر عهده دارند. 

 

 

دلیل اصلی این است که استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شماره‌ی 9 فقط اطلاعاتی را در مورد آن‌چه باید محاسبه، شناسایی و افشا شود ، ارائه می‌دهد و هیچ چیزی در مورد فرآیندهای اساسی در سازمان نمی‌گوید. جدای از این مسئله، دامنه و بزرگی تغییرات در الزامات استاندارد بین المللی گزارشگری مالی شماره‌ی 9 ، حسابرسان داخلی و مستقل را بر آن می‌دارد تا نه تنها الزامات این استاندارد را به طور کامل درک کنند بلکه منطق ، تکنیک‌ها و اقدامات مورد نیاز برای اجرای مناسب این استاندارد در واحدهای تجاری پیچیده را برای برخورد با  ابزارهای مالی و ریسک‌های مختلفی که  ایجاد می‌شوند، بررسی نمایند.

 

 

پی نوشت: IFRS9 در خصوص مباحث اندازه گیری و شناخت و قطع شناخت ابزارهای مالی است، لازم به توجه است که در ایران از سال ۱۳۹۸ استانداردهای ابزارهای مالی مباحث افشا و ارائه طی استانداردهای ۳۶ و ۳۷ لازم الاجرا شده است و استاندارد مربوط به اندازه گیری نیز به زودی به جمع استانداردها خواهد پیوست و ضروری است تا حسابداران و حسابرسان به آموزش استانداردهای مرتبط با ابزارهای مالی بپردازند.