افشای گردش وجوه نقد ناشی از فعالیت های عملیاتی  

 از جمله تفاوت‌های ارزی ناشی از تسعیر جریان‌های نقدی واحدهای تجاری فرعی و خارجی به نرخ‌های غیر از تاریخ ترازنامه و سایر گردش‌های مربوط را نشان دهد.

اما برای گزارشگری اطلاعات مربوط به دریافت‌ها و پرداخت‌ها در صورت جریان وجوه نقد طبق استاندارد بین‌المللی (IAS#7) باید علل ورود و خروج  وجه نقد تحت سه گروه اصلی:

ـ فعالیت‌های عملیاتی

ـ فعالیت‌های سرمایه‌گذاری

ـ فعالیت‌های تأمین مالی

 افشاء شود.

برای افشای گردش وجوه نقد ناشی از فعالیت‌های عملیاتی دو روش پذیرفته‌شده، پیش‌بینی‌شده است. یکی روش مستقیم و دیگر روش غیرمستقیم است.

در رویکرد مستقیم منابع اصلی جریان‌های ورودی و خروجی نقد که حاصل از فعالیت‌های عملیاتی است، باید گزارش شوند ولی در رویکرد غیرمستقیم جریان‌های نقد ناشی از فعالیت‌های عملیاتی از طریق تعدیل سود ویژه عملیاتی بابت درآمدها و هزینه‌ها، سودها و زیان‌های حاصل از فعالیت‌های غیرعملیاتی و نیز موارد غیر نقدی نظیر استهلاک که در صورت سود و زیان منعکس‌شده ولی اثری بر وجود نقد نداشته‌اند و تغییرات خالص در حساب‌های دریافتنی و پرداختنی گزارش می‌شود. شواهد حکایت از آن دارد که برای مدیران روش غیرمستقیم و برای استفاده‌کنندگان روش مستقیم ارجح‌تر است. شرکت‌هایی که از رویکرد غیرمستقیم استفاده می‌نمایند باید در یادداشت‌های همراه مبالغ بهره و مالیات بر درآمد پرداختی را افشاء نمایند.

باوجوداینکه هیات استانداردهای حسابداری مالی رویکرد مستقیم را ترجیح داده، در عمل رویکرد غیرمستقیم بیشتر مورداستفاده قرار می‌گیرد. یکی از مزیت‌های اصلی روش غیرمستقیم این است که بر تفاوت‌های بین سود خالص و جریان نقدی ناشی از فعالیت‌های عملیاتی توجه دارد. علاوه بر این اطلاعات موردنیاز این روش هم ساده‌تر و هم ارزان‌تر از اطلاعات موردنیاز روش مستقیم قابل‌دستیابی است.