روش کسب درآمد کسب و کارهای بزرگ

این افراد مایلند افراد هوشمند را از هر ۳ دسته کارمندان، خویش فرمایان و صاحبان کسب و کارهای دیگر گرد آورند و انجام کارها را به آن ها بسپارند. صاحبان کارخانه های بزرگ تولیدی، شرکت های بزرگ توزیع، شرکت های خدماتی با کارکنان زیاد و … از این دسته محسوب می شوند.

رابرت کیوساکی می گوید :”شعار صاحبان کسب و کارهای بزرگ این است: هنگامی که بتوان کسانی را پیدا کرد که کار را بهتر از خودتان انجام می دهند، چرا کار را به آن ها نسپارید؟”.

صاحبان کسب و کارهای بزرگ اعتقاد دارند اندیشیدن، دشوارترین کار است. به همین دلیل کمتر کسی به آن می پردازد؛ پس بهتر است شما بقیه کارها را به دیگران بسپارید و خودتان بیندیشید. در حقیقت در آمدی که این افراد ایجاد می کنند، درآمد غیر فعال است؛ زیرا میزان کسب درآمد، ارتباط مستقیمی با زمان صرف شده توسط صاحب کسب وکار ندارد. ممکن است صاحب یک کارخانه بزرگ، برای امضای یک قرارداد به مدت یک هفته به کشور دیگر سفر کند، در این مدت تولید کارخانه او قطع نشده و درآمد او نیز متوقف نمی شود.

افرادی مثل بیل گیتس در این گروه سعی دارند با راه اندازی بنگاهها، شرکتها، و موسسات بزرگ به درآمدی ایده آل برسند. افراد مدیر در این گروه حداقل ۵۰۰ کارمند را در خدمت شرکت خود دارند و سعی میکنند با استفاده از تعدادی افراد خبره، توانمند و با تجربه، کارهای شرکت خود را انجام دهند و به صورت گروهی به درآمدی بالا برسند.
 
شعار افراد این گروه این است: سیستم مناسب، شبکه کار گروهی قوی، استفاده از باهوش ترین و بهترین افراد، دقیقا بر خلاف گروه دوم که میخواهند خودشان همه کارها را انجام دهند.

4 صاحبان شرکت‌ها / کارآفرینان/ ثروت‌آفرینان

۴ – ۱ – اولویت صاحبان کسب‌و‌کار، اوّل بودن در آفرینش و ایجاد کسب‌و‌کار است.
این افراد صاحبان شرکت‌ها و یا کسب و کارهای بزرگ هستند. افرادی که با استفاده از تخصص، مهارت، پول و منابع دیگران پول در‌می‌آورند. آدم‌هایی که ممکن است خیلی با‌هوش نباشند، ولی می‌دانند چگونه دور‌وبر خود را با افراد باهوش و شاگرد اوّل پر‌کنند.

شعار این افراد این است من نباید همه‌ی کارها را خودم انجام دهم، من نباید همه چیز را بدانم. وقتی می‌توانیم افراد مناسب، با‌انگیزه و باهوش را استخدام کنیم که بجای ما کار کنند، چرا خودمان کار کنیم؟ در مقاله‌ای  نوشته بود شاگرد اوّل‌ها برای شاگرد تنبل‌ها کار می‌کنند و شاگرد دوّم‌ها یعنی همان کارمندان، برای دولت کار می‌کنند.

اولویت این افراد، اوّل‌بودن در آفرینش و ایجاد کسب‌و‌کار است. تعدادی از آنها کسب‌و‌کار ایجاد می‌کنند، کسب و کارشان را سیستم می‌دهند تا بدون حضور فیزیکی آنها هم کار کند و در نهایت اعتبار و برند آن کسب‌و‌کار را می‌فروشند.   

۴ – ۲ – پتانسیل درآمدی نامحدودی دارند.
وقت زیادی دارند. زیرا اگر زمان زیادی هم کار نکنند سازمان آنها، طبق برنامه وظایفش را انجام می‌دهد و درآمد ایجاد می‌کند. آنها پول می‌دهند تا زمان بخرند.

۴ – ۳ – مدیریت کار و تصمیم گیری با خودشان است.
مشخصه‌ی افراد در این ربع صبر و تحمّل‌شان است. آنها باید صبور باشند. چرا که ممکن است بطور متوسط سه سال طول بکشد تا کسب‌و‌کار جدیدی راه بیندازند و درآمدی به‌دست آورند.

۴ – ۴ – عامل موفقیت صاحبان کسب و کار سیستم سازی کسب و کار است.
از خصوصیات بارز این افراد این است که عموماً کار خود را از صفر شروع و آن را با سیستم سازی کسب و کار به کسب‌ و‌ کار بزرگی تبدیل می‌کنند. آنها معمولاً آمال و آرزوهای بزرگی دارند و بر‌اساس آرزو، هدف و فرصت‌ها زندگی و تصمیم می‌گیرند نه مشابه بیشتر مردم که بر اساس ترس‌ها و تهدید‌های زندگی تصمیم می‌گیرند. آنها به کار گروهی اهمیت می‌دهند و به‌دنبال این هستند که دامنه‌ی ‌ارتباطات و خدمات‌شان را تا آنجا که ممکن است گسترش دهند.

آنها از خلاق‌بودن و خلق‌کردن لذت می‌برند. اهل فکر و مطالعه هستند و علاقه به‌حل مسئله دارند، دوست دارند مسائل مختلف را بشناسند و حل‌کنند. بیشتر به خود مسئله فکر می‌کنند نه راه حل همانند ادیسون که برای حل مسئله‌اش ۹۹۹ بار شکست خورد و در نهایت گفت: من ۹۹۹ راه کشف کردم که به هدفم نمی‌رسد.