انواع روش‌های نمونه‌گیری  

نمونه‌ی تصادفی، نمونه ای است که در آن، همه اعضای جامعه، شانس انتخاب شدن در نمونه را داشته باشند. برعکس، نمونه‌ی غیر تصادفی، نمونه‌ای است که بر اساس احتمالات ریاضی انتخاب نمی‌شود و همه اعضای جامعه، شانس انتخاب شدن در آن را ندارند.

در تصمیم‌گیری برای انتخاب نمونه‌ی احتمالی یا غیر احتمالی در تحقیق، محقق باید به چهار نکته توجه کند:

هدف تحقیق: برخی تحقیقات نه برای تعمیم به جامعه، که به منظور بررسی روابط بین متغیرها یا جمع آوری داده‌های اکتشافی برای تهیه‌ی پرسشنامه یا ابزار اندازه گیری انجام می‌شوند. در این گونه موارد، اغلب، نمونه‌ی غیر احتمالی مناسب است.  

هزینه در مقابل ارزش: نمونه باید با کمترین هزینه، بیش‌ترین اثربخشی را داشته باشد. اگر هزینه‌ی نمونه‌ی احتمالی با توجه به نوع و مقدار اطلاعات جمع‌آوری شده بیش از حد باشد، بهتر است از نمونه‌ی غیر احتمالی استفاده شود.

 
محدودیت‌های زمانی: در بسیاری از موارد، با توجه به این که نمونه گیری احتمالی، زمان بر است، از نمونه گیری غیر احتمالی استفاده می‌شود.  

مقدار خطای مورد پذیرش: در مطالعات مقدماتی یا ضربتی که کنترل خطا اهمیت چندانی ندارد، اغلب، نمونه‌ی غیر احتمالی مناسب است. 

منبع:

آریا مدیر