مدیریت مالی؛ ریاست متقابل و عملکرد شرکت  

ایما (1980) ادعا کرده است که مدیران خارجی مراجع حرفه‌ای هستند که وظیفه آن‌ها، نظارت بر رقابت بین مدیران ارشد شرکت‌ها است. علاوه بر این، فاما و جنسن (1983) به این نتیجه رسیده‌اند که مدیران خارجی از انگیزه افزایش اعتبار خود به‌عنوان کنترل‌کننده تصمیمات هیئت‌مدیره برخوردارند. پفر (1972) پیشنهاد می‌دهد که منافع وابستگی درون‌سازمانی، به‌عنوان روشی برای بهبود استفاده از منابع تلقی می‌شود. همچنین بوت و دلی (1996) ادعا کرده‌اند که مدیرانی که روابط بیرونی دارند، می‌توانند به سازمان در جمع‌آوری منابع لازم برای راهبری موثر یک شرکت کمک کنند. وابستگی به منابع فرض می‌کند که ریاست چندگانه بر عهده هیئت‌مدیره باید ارتباط مثبتی با عملکرد شرکت داشته باشد. فریس و همکاران (2003) از دیدگاه فاما و جنسن (1983) حمایت می‌کنند که نشان می‌دهد ریاست چندگانه تاثیرات مثبتی بر عملکرد شرکت دارد. فریس و همکاران (2003) با استفاده از یک نمونه از 3190 شرکت، به این نتیجه رسیده‌اند که حفظ اعتبار برای مدیران بااهمیت است و ارتباط مثبتی بین تعداد جایگاه‌های هیئت‌مدیره و عملکرد شرکت وجود دارد. اگرچه توجیه اعتبار ریاست متقابل در تحقیقات متعددی به اثبات رسیده است، اما اخیراً برخی محققین، ریاست متقابل را به خاطر نبود تعهد، به‌عنوان مانعی برای تصمیم‌گیری موثر دانسته‌اند (شیوداسانی و یرماک 1999). کوئر و همکاران (1999) به بررسی تاثیر ساختارهای حاکمیت هیئت‌مدیره بر پاداش CEO برای یک نمونه‌ای از 205 شرکت آمریکایی عمومی در طول دوره‌ای 3 ساله پرداخته است و به این نتیجه رسیده‌اند که ارتباط معناداری بین حاکمیت بر هیئت‌مدیره و پاداش CEO وجود دارد. آن‌ها نشان داده‌اند که درصد مدیران خارجی که در هیئت‌مدیره کار می‌کنند، ارتباط مثبتی با پاداش CEO دارند و بنابراین از فرضیه اشتغال حمایت می‌شود. همچنین، یکی از مطالعات انجام‌شده توسط شیوداسانی و یرماک (1999) در یک نمونه از شرکت‌های فورچون 500 نشان داده است که اثربخشی مدیرانی که چندین سمت شغلی دارند، کاهش یافته است.

برای دریافت مقاله، به صورت  PDFروی آیکن دانلود کلیک کنید